Σχέδιο Ιδιοκτησίας Αποθέματος Εργαζομένων (ESOP) Ορισμός και Παράδειγμα

Το

, γνωστό και ως πρόγραμμα αγοράς μετοχών, είναι ένα πρόγραμμα καθορισμένων εισφορών με το οποίο ένας εργοδότης επενδύει τα περιουσιακά στοιχεία του ταμείου στο δικό του απόθεμα. Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα): δημιουργεί μια εμπιστοσύνη στην οποία οι εργαζόμενοι της εταιρείας είναι μερικοί ιδιοκτήτες. Οι εργαζόμενοι στη συνέχεια καταβάλλουν εισφορές στην εμπιστοσύνη μέσω του εργοδότη (αυτό γίνεται συνήθως μέσω κρατήσεων μισθοδοσίας). Η εμπιστοσύνη με τη σειρά της αγοράζει μετοχές της εταιρείας. Αυτές οι αγορές διατίθενται σε μεμονωμένους λογαριασμούς εργαζομένων στο πλαίσιο του ESOP. Οι εταιρείες μπορούν να κατανείμουν εισφορές στους υπαλλήλους με διάφορους τρόπους, αλλά συνήθως περιστρέφονται γύρω από τα έτη υπηρεσίας και αποζημίωσης του υπαλλήλου.

Ένα επίσημο έγγραφο σχεδίου καθορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις του ESOP. Το έγγραφο σχεδίου του ESOP περιγράφει πώς λειτουργεί το σχέδιο, ποιος είναι κατάλληλος να συμμετάσχει και ποιος εκτελεί διοικητικές λειτουργίες και λειτουργίες εμπιστευματοδόχου. Ο διαχειριστής κατέχει πράγματι τις μετοχές της ESOP και έχει εμπιστευτική ευθύνη για την αποτελεσματική διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων του ταμείου. ο διαχειριστής διατηρεί τα αρχεία, υπολογίζει την κατοχύρωση και παρακολουθεί τις τιμές του λογαριασμού. Μόλις η εταιρεία εγκρίνει τυπικά το ESOP και τα σχετικά έγγραφα εμπιστοσύνης, τα υποβάλλει στο IRS. Στη συνέχεια, το IRS θα καθορίσει εάν το ESOP θα λάβει καθεστώς που θα έχει τα απαιτούμενα προσόντα.

Οι ESOPs πρέπει να πληρούν ορισμένες απαιτήσεις του εσωτερικού κώδικα εσόδων και του νόμου περί ασφάλειας εισοδήματος από συνταξιοδοτικές παροχές προσωπικού του 1974 (ERISA). Υπάρχουν τέσσερα μεγάλα φορολογικά οφέλη που συνδέονται με αυτά τα σχέδια:

Οι εργοδότες μπορούν να αφαιρέσουν εισφορές στο σχέδιο (μέχρι ένα όριο).

Οι εργαζόμενοι μπορούν να αναβάλουν φόρους για τις εισφορές και τα κέρδη τους μέχρι να αποσύρουν τα κεφάλαιά τους τουλάχιστον το 30% των μετοχών της εταιρείας μετά την πώληση και ο πωλητής επανεπενδύει τα έσοδα σε ορισμένες επενδύσεις.)

• Οι εργοδότες δεν πληρώνουν φόρους επί των κερδών και των μερισμάτων του ESOP, ενώ τα κέρδη αυτά ανήκουν στο ταμείο

• Οι εργαζόμενοι και οι δικαιούχοι τους μπορούν συχνά να μεταφέρουν τα υπόλοιπα ESOP σε άλλα αυτοκίνητα που έχουν αναβληθεί από το φόρο, όπως οι ΙΡΑ, για να αναβάλουν περαιτέρω τη φορολογία.

• Οι συνεισφορές του ESOP πρέπει να είναι τουλάχιστον 20% ετησίως. Οι συμμετέχοντες έχουν το δικαίωμα να διαφοροποιήσουν ορισμένες από τις εκμεταλλεύσεις τους όταν πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της διάρκειας συμμετοχής και της ηλικίας. Όταν οι εργαζόμενοι αποχωρούν από την εταιρεία, λαμβάνουν το υπόλοιπό τους είτε σε μετοχές είτε σε μετρητά.

• Οι ιδιωτικές εταιρείες με ESOP έχουν υποχρέωση επαναγοράς για τους υπαλλήλους που αναχωρούν, πράγμα που σημαίνει ότι ο εργοδότης πρέπει να αγοράσει τις μετοχές ESOP του εργαζόμενου εντός 60 ημερών την αναχώρηση του εργαζομένου από την εταιρεία. Με την πάροδο του χρόνου, η υποχρέωση αυτή μπορεί να γίνει αρκετά μεγάλη (ειδικά αν η τιμή των μετοχών αυξάνεται σημαντικά) και οι εταιρείες πρέπει να εξασφαλίσουν ότι θα έχουν αρκετά μετρητά για να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.

Γιατί Σημαίνει:

τα σχέδια ιδιοκτησίας αποθεμάτων εργαζομένων

για να παρέχουν τα κίνητρα, την έμπνευση και τη διατήρηση της ιδιοκτησίας. Όπως και άλλα προγράμματα καθορισμένων εισφορών, το τελικό όφελος για τον εργαζόμενο εξαρτάται από το εισφερόμενο ποσό και την απόδοση των επενδύσεων στο ταμείο. Οι συμμετέχοντες και οι χορηγοί του ESOP μπορούν να απολαύσουν ορισμένα μοναδικά φορολογικά πλεονεκτήματα, αλλά οι ESOP τείνουν να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από άλλα προγράμματα καθορισμένων εισφορών, όπως τα 401 (k) s, επειδή γενικά δεν διαφοροποιούν τις συμμετοχές τους. Επίσης, οι επιχειρήσεις χρησιμοποιούν συχνά τα ESOPs ως εγγύηση για να λάβουν χρηματοδότηση για εξαγορές και άλλες δραστηριότητες. Επιπλέον, όταν οι ESOP εκδίδουν νέες μετοχές, μπορούν να αμβλύνουν τον υπάρχοντα πλούτο των μετόχων.