Συχνές Ερωτήσεις: Γιατί μας εμποδίζει το Insider Trading και πώς μπορούμε να το διορθώσουμε

από την Susan Lyon

Τι είναι το Insider Trading;

Η διαπραγμάτευση εμπιστευτικών πληροφοριών πραγματοποιείται όταν κάποιος - ο «εμπιστευτικός» - χρησιμοποιεί πληροφορίες που δεν έχουν δημοσιοποιηθεί ακόμα για να εμπορεύονται μετοχές μιας εταιρείας ή άλλους τίτλους, όπως ομόλογα και δικαιώματα προαίρεσης αγοράς μετοχών. Ο εσωτερικός μπορεί να είναι οποιοσδήποτε από κύριο μέτοχο σε διευθύνοντα σύμβουλο ή διευθυντή εταιρείας. Η διαπραγμάτευση με εμπιστευτικές πληροφορίες είναι παράνομη επειδή μια εταιρική εμπιστευτική εταιρεία υποτίθεται ότι εκπροσωπεί τα συμφέροντα των μετόχων σε αντίθεση με τα δικά της συμφέροντα.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αυστηρές κυρώσεις για περιπτώσεις παράνομης εμπορίας εμπιστευτικών πληροφοριών, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όλες οι περιπτώσεις έχουν αλιευθεί. Πόσο κακό είναι το πρόβλημα και τι μπορεί να γίνει για να το διορθώσουμε;

Παρά το κόστος για την κοινωνία, μερικές συναλλαγές που βασίζονται σε εσωτερικές πληροφορίες μπορεί να είναι νόμιμες

Ένα πράγμα που κάνει η διαπραγμάτευση εμπιστευτικών πληροφοριών είναι να κρατήσει τον πλούτο μεταξύ των εμπλεκομένων στην κορυφή, καθιστώντας πολύ δύσκολο για τους καθημερινούς επενδυτές να επωφεληθούν, καθώς η λήψη αποκλειστικών πληροφοριών είναι πολύ δαπανηρή, συνήθως παράνομη και βασίζεται σε ένα άτομο που βρίσκεται σε ισχυρή θέση. Άλλα επιχειρήματα κατά της διαπραγμάτευσης εμπιστευτικών πληροφοριών είναι ότι επηρεάζουν αρνητικά την οικονομική ανάπτυξη και αυξάνουν την τιμή μιας ασφάλειας.

Τούτου λεχθέντος, το νόμιμο εμπόριο εμπιστευτικών πληροφοριών είναι αρκετά συνηθισμένο και αυτό καθιστά τόσο δύσκολο να τιμωρήσουν όσους εμπλέκονται σε παράνομη συναλλαγή εμπιστευτικών πληροφοριών. Υπάρχει μια λεπτή γραμμή μεταξύ των δύο τύπων διαπραγμάτευσης εμπιστευτικών πληροφοριών. Τις περισσότερες φορές, οι διευθύνοντες σύμβουλοι και άλλοι αξιωματικοί της εταιρείας έχουν γραμμές στη σύμβασή τους που διέπει τη διαπραγμάτευση τους. Ακόμη και αν συναντήσουν μη δημόσιες πληροφορίες, μπορούν ακόμα να επωφεληθούν από τις συναλλαγές που περιγράφονται στο αρχικό τους σχέδιο.

Το πρόβλημα είναι ότι η παρακολούθηση των συναλλαγών εμπιστευτικών πληροφοριών είναι σαν να βρούμε μια βελόνα σε ένα άχυρα. Είναι σαν την περίπτωση του NCAA που διερευνά παράνομα οφέλη που έχει αποκτήσει ένας αθλητής κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στο κολέγιο. Συχνά, τα μεγαλύτερα ονόματα ελέγχονται εκτεταμένα, ενώ άλλα πηγαίνουν αόρατα και ανόητα.

Ιδιωτικός Τομέας: Ένα κεφάλαιο hedge gone awry και ένας CEO της McKinsey καταδικάστηκε

Ο ιδρυτής του Galleon Group Raj Rajaratnam υπηρετεί 11ετή φυλάκιση στο Ayer της Μασαχουσέτης και στις 24 Οκτωβρίου ο στενός φίλος του, Rajat Gupta, καταδικάστηκε σε ποινή διάρκειας δύο ετών, παρέχοντας παράνομες συμβουλές στον Rajaratnam ενώ υπηρετούσε στο συμβούλιο της Goldman Sachs. Εδώ είναι μια πρωταρχική περίπτωση των εμπιστευτικών συναλλαγών: βιομηχανία bigwigs hobnobbing και κάνει εκατομμύρια δολάρια από παράνομες άκρες στη διαδικασία.

Η απληστία είναι αυτό που έχει παρακινήσει τους δύο άνδρες να κάνουν εμπόριο εμπιστευτικών πληροφοριών. έτρεχαν πλούτο. Η διαπραγμάτευση εμπιστευτικών πληροφοριών όπως και άλλα εγκλήματα λευκού κολάρου προέρχεται από τους συμμετέχοντες που έχουν ένα ακόρεστο χαρακτήρα. Ο Rajaratnam έχει τοποθετήσει εμπιστευτικές πληροφορίες από την αρχή της καριέρας του στο Chase και στη συνέχεια ως αναλυτής στο Needham. Έχει συχνά καυχηθεί για την ύπαρξη εμπιστευτικών σε επιχειρήσεις όπως η Intel και άλλες ιστορίες επιτυχίας της Silicon Valley. Και οι δύο άντρες υπέστησαν μια πτώση από τη χάρη που συνδέεται με μερικές από τις ελληνικές τραγωδίες.

Δημόσιος Τομέας: Μέλη του Κογκρέσου, επίσης

Οποιεσδήποτε συναλλαγές εμπιστευτικών πληροφοριών που κάνουν τα μέλη του Κογκρέσου είναι νόμιμες και αυτό οδήγησε τον Κογκρέσο Σπένσερ Μπάχου να επωφεληθεί από τις ειδήσεις για μια επικείμενη οικονομική κρίση. Ήταν ο Hank Paulson και ο Ben Bernanke που έκανε την παρουσίαση στα μέλη του Κογκρέσου. Ο John Boehner και ο γερουσιαστής Ντικ Ντουρμπίν εισέπραξαν και τις μη δημόσιες πληροφορίες.

Διάσημοι οικονομολόγοι προβάλλουν την υπόθεση των συναλλαγών εμπιστευτικών πληροφοριών

Ο βραβευμένος με Νόμπελ Μίλτον Φρίντμαν υποστηρίζει ότι οι συναλλαγές εμπιστευτικών πληροφοριών επωφελούνται πραγματικά από τους επενδυτές και καθιστούν τις πληροφορίες για τις αγορές αποτελεσματικές. Οι επενδυτές συχνά ακολουθούν το προβάδισμά τους, καθώς έχουν αρκετά υψηλό ποσοστό επιτυχίας. Δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι όταν τα στελέχη αγόραζαν ένα απόθεμα, υπερέβη την αγορά κατά 8,9% κατά το επόμενο έτος. Οι Διευθύνοντες Σύμβουλοι και οι Διευθυντές Οικονομικών Υπηρεσιών έχουν πρόσβαση σε κρίσιμες πληροφορίες που οι καθημερινοί επενδυτές μπορούν να ονειρεύονται μόνο

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι επενδυτές τείνουν να ακολουθούν την εμπιστοσύνη. Ευτυχώς, έχει γίνει ευκολότερο να συγκεντρωθούν τα δεδομένα του εμπιστευτικού εμπορίου. Yahoo! Η χρηματοδότηση είναι μια εξαιρετική πηγή και έχει βολικά μια ενότητα «Insiders» που σας επιτρέπει να περιηγηθείτε στον πρόσφατο κατάλογο επαγγελμάτων. Ένας άλλος τόπος που οι επενδυτές μπορούν να αναζητήσουν στοιχεία συναλλαγών είναι η βάση δεδομένων SEC EDGAR.

Θα λειτουργήσει για να τιμωρηθούν σκληρά;

Οι υπερασπιστές εσωτερικών εμπόρων όπως ο ιδρυτής της Microsoft Μπιλ Γκέιτς και ο πρώην γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Κόφι Ανάν στην υπόθεση Rajat Gupta διαφωνούν πάντα για την καλή κατεύθυνση που κάνουν οι παραβάτες στην κοινότητα. «Ο καθένας το κάνει» και «ας προχωρήσουμε ό, τι συμβαίνει» είναι η λογική της συμμετοχής στις συναλλαγές εμπιστευτικών πληροφοριών. Ως η πιο επιτυχημένη δημοκρατία στον κόσμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κάνει το σωστό να τιμωρήσουν αυστηρά αυτό το έγκλημα. Οι Διευθύνοντες Σύμβουλοι και η ανώτατη διοίκηση στην Αμερική καταβάλλουν υψηλά επίπεδα αποζημίωσης σε σχέση με άλλες χώρες και πρέπει να διατηρούν τα συμφέροντα των μετόχων.

Παρ 'όλα αυτά, η διαπραγμάτευση εμπιστευτικών πληροφοριών παραμένει ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα θέματα της Wall Street.

Γνώμες εμπειρογνωμόνων: Τι μπορεί να γίνει για να εμποδίσει την εμπορία εμπιστευτικών πληροφοριών;

Απευθυνόμαστε στους επαγγελματίες και ακαδημαϊκούς εμπειρογνώμονες για να δούμε ποιες μεταρρυθμίσεις νομίζουν ότι θα λειτουργούσαν καλύτερα.

• Ο καθηγητής Jin Xu, Επίκουρος Καθηγητής Οικονομικών με τη Σχολή Διοίκησης της Krannert της Purdue, καθορίζει γιατί η ρύθμιση των συναλλαγών εμπιστευτικών πληροφοριών δεν είναι τόσο εύκολη όσο ακούγεται και οι βέλτιστες πρακτικές στη διαμόρφωση των κινήτρων εταιρικής διακυβέρνησης προχωρούν:

"Εξακολουθεί να μην υπάρχει αρκετή βεβαιότητα κατά πόσο πρέπει να περιοριστεί η εμπορία εμπιστευτικών πληροφοριών. Από τη μία πλευρά, η ενημερωμένη διαπραγμάτευση από εμπιστευτικές εταιρείες αποφέρει κέρδη απέναντι σε απροειδοποίητους εξωτερικούς επενδυτές.Από την άλλη πλευρά, η μεταφορά πληροφοριών από ιδιώτες σε ξένους μέσω εμπορικών συναλλαγών εμπιστευτικών πληροφοριών αυξάνει τη ρευστότητα της αγοράς. Επιπλέον, η κατοχή εμπιστευτικών συναλλαγών ενδέχεται να έχει επιπτώσεις στα κίνητρα των εμπλεκόμενων επιχειρήσεων (συμπεριλαμβανομένων των διευθυντικών στελεχών). Για παράδειγμα, η πρόσφατη συνέντευξή μου με τον David Denis στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ διαπιστώνει ότι, σε διασταυρούμενες χώρες, οι αυστηρότεροι κανονισμοί για την εμπορία εμπιστευτικών πληροφοριών συνδέονται με υψηλότερα κίνητρα συμμετοχής στα εταιρικά ανώτατα στελέχη. Αυτό το αποτέλεσμα υποδηλώνει ότι η εμπορία εμπιστευτικών πληροφοριών έχει σημαντικά κίνητρα για τα στελέχη.

Τώρα υποθέστε ότι το εμπόριο εμπιστευτικών πληροφοριών είναι απολύτως κακό και πρέπει να το ξεφορτωθούμε. Οι ισχύοντες κανονισμοί περιλαμβάνουν τον αρχικό νόμο περί ανταλλαγής κινητών αξιών του 1934 (ιδίως το τμήμα 16) και μια σειρά τροποποιήσεων που επιχειρούν να ενισχύσουν τους κανόνες περί εμπιστευτικών πληροφοριών. Σήμερα υπάρχει ο κανόνας του κέρδους μικρής διάρκειας, ο κανόνας καταθέσεως εμπιστευτικών πληροφοριών και οι εμπορικοί περιορισμοί κατά τις περιόδους διακοπής της συνταξιοδότησης και ούτω καθεξής, όπου οι παραβάτες μπορούν να αντιμετωπίσουν ποινικές ποινές. Οι ρυθμιστικές αρχές παρακολουθούν αυτές τις δραστηριότητες πολύ πιο στενά από ό, τι πριν από είκοσι χρόνια, όπως προκύπτει από τον αυξανόμενο αριθμό υποθέσεων εμπιστευτικών συναλλαγών που ανατράπηκαν και καταδικάστηκαν σύμφωνα με τα μέσα ενημέρωσης.

Έχουμε κάνει αρκετά για να περιορίσουμε το εμπόριο εμπιστευτικών πληροφοριών; Κανείς δεν μπορεί να πει. Ωστόσο, οι εμπιστευματοδόχοι είναι σίγουρα πολύ πιο επιφυλακτικοί σήμερα, καθώς τα κέρδη πρέπει να είναι πραγματικά μεγάλα για να είναι διατεθειμένοι να διασχίσουν τη γραμμή και πρέπει να το κάνουν με πολύ πιο μυστικούς τρόπους. Πώς λοιπόν διορθώνουμε το σύστημα; Η απαγόρευση όλων των συναλλαγών από εταιρικούς εμπιστευματομένους δεν είναι βέλτιστη. Ίσως πρέπει να προσπαθήσουμε να περιορίσουμε το καλύτερο δυνατό ενημερωμένες συναλλαγές εμπιστευτικών πληροφοριών, δηλ. αυτό που βασίζεται σε ιδιωτικές πληροφορίες. Στη συνέχεια, ο εντοπισμός και η απόδειξη ορισμένων συναλλαγών είναι "ενημερωμένοι" είναι ένα αποθαρρυντικό καθήκον και πρέπει σχεδόν να βασιστούμε στην επιμέλεια των ρυθμιστικών αρχών όσον αφορά τη δίωξη και, ενδεχομένως, στο προηγμένο σύστημα ψηφιακής παρακολούθησης για τον εντοπισμό των "μη φυσιολογικών" συναλλαγών.

• Ο καθηγητής Robert Prentice, Πρόεδρος του Τμήματος Επιχειρήσεων, Κυβέρνησης και Κοινωνίας της McCombs School of Business της UT Austin, υποστηρίζει ότι πρέπει να αξιοποιηθούν περιορισμένοι κυβερνητικοί πόροι για την εφαρμογή του Dodd-Frank και να διερευνηθεί η κρίση των στεγαστικών δανείων με υψηλά επιτόκια:

«Επειδή η διαπραγμάτευση εμπιστευτικών πληροφοριών είναι ένα διαδεδομένο πρόβλημα που υποσκάπτει την ακεραιότητα των αμερικανικών κεφαλαιαγορών, βλάπτει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στις αγορές αυτές και έτσι αυξάνει το κόστος του κεφαλαίου και επιβραδύνει την οικονομική ανάπτυξη, μπορεί κανείς να συμπεράνει με βεβαιότητα ότι δεν κάνουμε αρκετά για να περιορίσουμε την εμπιστευτικότητα εμπορία. Ωστόσο, η DOJ και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, οι οποίες πρόσφατα ήταν πιο δραστήριες στην τιμωρία των συναλλαγών εμπιστευτικών πληροφοριών από ποτέ, αντιμετωπίζουν επίσης πολλές άλλες πολύ σημαντικές προτεραιότητες, τις οποίες πρέπει να αντιμετωπίσουν με περιορισμένους πόρους.

Προσωπικά, αν έτρεχα την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, θα επιλέξω το σημερινό επίπεδο επιβολής της νομοθεσίας για την εμπορία εμπιστευτικών πληροφοριών και θα αφιερώσω πρόσθετους πόρους σε άλλες προτεραιότητες, όπως η εφαρμογή των απαιτητικών αλλά δυνητικά χρήσιμων διατάξεων του Dodd-Frank και η προσαγωγή στη δικαιοσύνη περισσότερων εγκληματιών) πίσω από την υποβάθμιση των στεγαστικών δανείων."

• Ο Thomas Balcom, ιδρυτής της διαχείρισης πλούτου 1650, παρουσιάζει μια πολύ απλή λύση για ένα πολύ περίπλοκο πρόβλημα:

"Η λύση για την καταπολέμηση των συναλλαγών εμπιστευτικών πληροφοριών είναι απλή: Αποτρέψτε τους εσωτερικούς επενδυτές να πουλήσουν ή να αγοράσουν μετοχές στην εταιρεία τους μία φορά το ένα τέταρτο ή τέσσερις φορές το χρόνο. Αυτό θα μπορούσε να αναγκάσει τα στελέχη να δηλώσουν με σαφήνεια στους επενδυτές την αναπνοή τους ή τη φτωχή αξία τους στην εταιρεία τους."

• Ο Andrew Schrage, συνιδιοκτήτης των Money Crashers Personal Finance, αναγνωρίζει την ανάγκη για πρόσθετη πολιτική δράση για την εξασφάλιση χρηματοοικονομικής ασφάλειας:

“Ένα μέτρο που λήφθηκε πρόσφατα για τον περιορισμό των συναλλαγών εμπιστευτικών πληροφοριών είναι ο νόμος STOCK (Stop Trading on Congressional Knowledge), ο οποίος εγκρίθηκε από το Κογκρέσο και εγκρίθηκε από τον Πρόεδρο Obama τον Απρίλιο του 2012. Περιορίζει τα μέλη του Κογκρέσου από τη χρήση "οποιωνδήποτε μη δημόσιων πληροφοριών που προέρχονται από τη θέση του ατόμου … ή κέρδισαν από την εκπλήρωση των καθηκόντων του ατόμου, για προσωπικό όφελος. "Οι πολιτικοί υποχρεούνται επίσης να αναφέρουν οποιαδήποτε αγορά ή πώληση ασφάλειας άνω των $ 1.000 εντός 45 ημερών. Περιλαμβάνει ποικίλους άλλους περιορισμούς που στοχεύουν και περιορίζουν το εμπόριο εμπιστευτικών πληροφοριών στην Ουάσινγκτον, D.C. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει γίνει πολύ πιο έμπειρος στο πρόσφατο παρελθόν στη δίωξη υποθέσεων εμπιστευτικών συναλλαγών. Το γραφείο του δικηγόρου των ΗΠΑ για τη νότια περιοχή της Νέας Υόρκης έχει επιτύχει εικαστικές αποφάσεις στις τελευταίες οκτώ περιπτώσεις.

Τούτου λεχθέντος, πρέπει να γίνουν περισσότερα. Οι δημόσιες επιχειρήσεις πρέπει να μειώσουν τον αριθμό των υπαλλήλων που είναι ενημερωμένοι για τις αποκαλούμενες "υλικές" πληροφορίες. Πρέπει επίσης να διασφαλίσουν ότι οι άνθρωποι που έχουν πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες κατανοούν σαφώς το περιεχόμενο των συναλλαγών εμπιστευτικών πληροφοριών. Μια άλλη ιδέα που τέθηκε πρόσφατα για τον περιορισμό των συναλλαγών εμπιστευτικών πληροφοριών είναι απλώς η μείωση του μεγέθους της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Όσο λιγότεροι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες, τόσο λιγότερος κίνδυνος υπάρχουν οι συναλλαγές εμπιστευτικών πληροφοριών. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ πρέπει επίσης να αντιμετωπίσει το ζήτημα σε παγκόσμια κλίμακα. Το γεγονός είναι ότι το εμπόριο εμπιστευτικών πληροφοριών είναι ανεκτό σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο.

Αύξηση των κατευθυντήριων γραμμών των ομοσπονδιακών αποφάσεων είναι επίσης μια πιθανότητα, αλλά αυτό θα είναι αποτελεσματικό μόνο εάν οι δικαστές τις χρησιμοποιήσουν στο μέγιστο βαθμό. Πολλοί δικαστές στο πρόσφατο παρελθόν έχουν εκδώσει αυστηρά χρηματικά πρόστιμα για την εμπορία εμπιστευτικών πληροφοριών, αλλά οι σχετικοί όροι φυλάκισης ήταν σχετικά χαλαροί ".