Συχνές ερωτήσεις εμπειρογνωμόνων: Ανακοινώσεις προεδρίας: Πόσο είναι πολύς όταν πρόκειται για φορολογικές δηλώσεις;

από την Susan Lyon

Ενημέρωση: Στις 21 Σεπτεμβρίου 2012 ο Mitt Romney κυκλοφόρησε τη φορολογική δήλωση του 2011 και τα σχετικά δεδομένα. Δείχνει ότι ο Mitt Romney πλήρωσε ένα αποτελεσματικό φορολογικό συντελεστή 14,1% για το 2011.

Οι χάκερ ισχυρίστηκαν ότι είχαν κλαπεί επιτυχώς τις φορολογικές δηλώσεις του Mitt Romney και τους κρατούσαν για λύτρα - η Μυστική Υπηρεσία ερευνούσε. Ενώ οι Φινλανδοί προσπαθούν να διαλέξουν αυτή την κατάσταση, πρέπει να ρωτήσουμε: θα ήταν πραγματικά δύσκολο να γνωρίσουμε τους προεδρικούς μας υποψηφίους; Τι θα συμβεί αν ζούσαμε σε έναν κόσμο όπου οι υποψήφιοι ήταν νομικά υποχρεωμένοι να αποκαλύψουν την ιστορία των φορολογικών εγγράφων από την πρώτη μέρα στο μονοπάτι;

Οποιοσδήποτε σύγχρονος υποψήφιος προεδρίας γνωρίζει ότι πρόκειται να είναι συνεχώς στο προσκήνιο, εξετασμένος κάτω από λαμπερά φώτα (μεταφορικά και κυριολεκτικά) και παρερμηνεύει την μπλογκόσφαιρα χάρη στον σημερινό κύκλο των ασταμάτητων ειδήσεων. Αλλά υπάρχουν ακόμη μερικές φορές κομμάτια πληροφοριών που δεν μπορούμε να βγούμε από αυτά ή πράγματα που μπορεί να είναι ταμπού να ζητήσουμε. Έκπληξη, έκπληξη: πολλά από αυτά τα μυστήρια έχουν κάτι να κάνουν με τα χρήματα.

Δεν πρόκειται μόνο για φορολογικές δηλώσεις: πρόκειται για οποιαδήποτε και όλα τα προσωπικά στοιχεία. Στο πόλεμο φόρου επιστροφής Romney, Donald Trump πρόσφατα tweeted, "@ MittRomney δεν πρέπει να δώσει πρόσθετες φορολογικές δηλώσεις έως ότου @ BarackObama δίνει τα αρχεία του διαβατηρίου, κολέγιο αρχεία και εφαρμογές …" Αυτό μας θυμίζει λίγο από το Fiasco πιστοποιητικό γέννησης του Ομπάμα του 2010 και το κίνημα «birther»: δεν είναι ένα φαινόμενο που θα θέλαμε να δούμε ξανά.

Για χρόνια, υποστηρικτές και από τις δύο πλευρές του διαδρόμου ζήτησαν αυξημένη δημοσιοποίηση πληροφοριών γύρω από αυτές τις μορφές πληροφοριών:

• Εκστρατείες συγκέντρωσης και δωρεάς εκστρατειών.
• Επιστροφή φορου;
• Επενδυτικές συμμετοχές, εγχώρια και στο εξωτερικό.
• Offshore λογαριασμούς?
• Άλλες χρηματοδοτικές συνεργασίες και συμφωνίες.
• Προσωπικές πληροφορίες: μεταγραφές σπουδών, απασχόληση στα νοικοκυριά, πληροφορίες συζύγων, το αναφέρετε.

Ενώ η χρηματοδότηση της καμπάνιας αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας (αναλυτικό στη δημοσίευσή μας στο blog), υπάρχει επίσης μια ερώτηση γύρω από τα οικονομικά του ίδιου του υποψηφίου και άλλα προσωπικά στοιχεία: πρέπει αυτά να είναι ιδιωτικά ή να γίνονται γνωστά στο κοινό;

Τι γίνεται για την αύξηση της διαφάνειας

Οι ιστότοποι, όπως το OpenSecrets.org, είναι αφιερωμένοι στην παροχή όσο το δυνατόν περισσότερων πληροφοριών στο διαδίκτυο, όπως είναι διαθέσιμες στο κοινό, σε μια εύκολα αναζητήσιμη βάση δεδομένων. Αλλά δεν ισχυρίζονται ότι ξέρουν τα πάντα. Τα οικονομικά του Mitt Romney είναι πασίγνωστα ένα κομμάτι μαύρου κουτιού, αλλά τα οικονομικά αποτελέσματα των άλλων πολιτικών είναι πολύ καλύτερα; Το Bain Files Gawker που αποκαλύφθηκε πρόσφατα αποδείχτηκε μάλλον αδιαμφισβήτητο, αποδεικνύοντας αντ 'αυτού να είναι αρκετά ένα κομμάτι βαρετή γραφική εργασία. Τι λένε οι φορολογικές δηλώσεις του Ομπάμα;

Υπάρχουν επί του παρόντος κρατικές και ομοσπονδιακές κινήσεις για την αύξηση της αποκάλυψης και της διαφάνειας σε όλα τα επίπεδα. Ο νόμος DISCLOSE, σύντομος για το Η δημοκρατία ενισχύεται με το χτύπημα του φως στη δαπάνη του εκλογικού νόμου, εισήχθη τόσο στο Σώμα όσο και στη Γερουσία και θα αυξήσει τη διαφάνεια σχετικά με τις δαπάνες στις εκλογές με την τροποποίηση του νόμου της Ομοσπονδιακής Εκλογικής Εκστρατείας του 1971. Θα αυξήσει τις απαιτήσεις γνωστοποίησης για τους υποψηφίους ενώ παράλληλα θα περιορίσει τις ξένες δωρεές στις ομοσπονδιακές εκλογές των ΗΠΑ. Στο Σώμα, ο κ. Sandy Levin (Michigan) εργάζεται σε μια νομοθεσία που θα απαιτούσε από τους προεδρικούς υποψηφίους να αποδεσμεύσουν την τεκμηρίωση φορολογικής δήλωσής τους από δέκα χρόνια. Fhew: αυτό είναι πολύ χαρτί!

Άλλες γνωμοδοτήσεις:

Ζητούμε από τους καθηγητές και τους αναλυτές να διαπιστώσουν αν πιστεύουν ότι ισχύουν οι νόμοι περί αποκάλυψης και τι άλλο μπορεί να γίνει για την αύξηση της προσπελάσιμης πληροφόρησης στην εκλογική διαδικασία:

• Omar H. Ali, Αναπληρωτής Καθηγητής στο UNC-Greensboro και Διευθυντής της IndependentVoting.org, παρέχει μια ματιά στα μέτρα που πρέπει να υπερισχύουν στην αύξηση της διαφάνειας στο πολιτικό μας σύστημα:

"Η αποκάλυψη φόρων από τους προεδρικούς υποψηφίους θα έπρεπε να είναι υποχρεωτική ως μέρος της διαδικασίας εξέτασης που έχουν οι εκλογείς στη διάθεσή τους, ώστε να μπορούν να καθορίσουν ποιοι θέλουν να υποστηρίξουν το ανώτατο γραφείο του έθνους. Το ζήτημα του πώς πρέπει να καταστεί υποχρεωτικό, σε αντίθεση με το συνηθισμένο, όπως είναι η τρέχουσα πρακτική, και για πόσους μήνες επιστρέφει, δεν είναι απολύτως σαφές. Αν ο σκοπός είναι να δημιουργηθεί διαφάνεια στην πολιτική διαδικασία, υπάρχουν και άλλες μεταρρυθμίσεις που σίγουρα έχουν μεγαλύτερη προτεραιότητα. Αυτές περιλαμβάνουν την ανεξαρτησία ως μέρος της τρέχουσας Ομοσπονδιακής Επιτροπής Εκλογών. Η εκλογική εποπτεία θα πρέπει να είναι μη κομμουνιστική, όχι διμερή. Η αναδιοργάνωση είναι μη κομμουνιστική, η δίκαιη πρόσβαση στις ψηφοφορίες και άλλες τέτοιες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις θα μπορούσαν να αυξήσουν την εξουσία των πολιτών έναντι της διπλωματικής εξουσίας των δύο μεγάλων κομμάτων της πολιτικής διαδικασίας στο σύνολό της ».

• Carl Golden, ανώτερος συνεργάτης αναλυτής με το William J. Hughes Κέντρο Δημόσιας Πολιτικής στο Κολλέγιο Richard Stockton του Νιου Τζέρσεϋ, καθορίζει γιατί οι ισχύοντες νόμοι κοινολόγησης θα λειτουργούσαν καλύτερα αν επεκταθούν ώστε να καλύπτουν και το πεδίο εφαρμογής του Super PACS:

"Οι ισχύοντες νόμοι κοινοποίησης είναι ως επί το πλείστον ικανοποιητικοί καθώς ισχύουν για τους υποψηφίους, αν και οι κανόνες και οι κανονισμοί για κρατικές εκστρατείες διαφέρουν σημαντικά από τόπο σε τόπο. Οι δαπάνες του Super PACS έχουν φτάσει σε αστρονομικά επίπεδα και στις περισσότερες περιπτώσεις οι συνεισφέροντες είναι ανώνυμοι: η μεγαλύτερη και πιο έγκαιρη γνωστοποίηση θα πρέπει να επεκταθεί στους δότες PAC. Επιπλέον, η ιδέα ότι δεν υπάρχει συντονισμός μεταξύ του PACS και των εκστρατειών γίνεται αποδεκτή μόνο από τους πιο πρωτόγονους. Η υποβολή υποψήφιας γνωστοποίησης των δηλώσεων φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων θα πρέπει να παραμείνει προαιρετική και η απαίτηση για τέτοια αποκάλυψη ως προϋπόθεση υποψηφιότητας θα ήταν λάθος. Οι πιέσεις των πολιτών και των μέσων ενημέρωσης είναι συνήθως επαρκείς για να πείσουν έναν υποψήφιο να απελευθερώσει φορολογικές δηλώσεις, αφού αυτός που δεν δημιουργεί άσκοπα το ζήτημα και αναγκάζεται να τον υπερασπιστεί ξανά και ξανά, συνήθως σε μειονεκτική θέση ».

• Aaron Kase, δημοσιογράφος για το Lawyers.com, παρέχει μια νομική προοπτική για το λόγο για τον οποίο οι αρχές προστασίας της εμπιστευτικότητας γύρω από τις φορολογικές δηλώσεις είναι εκεί για να αρχίσουν:

"Οι άνθρωποι που λειτουργούν για το γραφείο προστατεύονται από τους ίδιους νόμους περί προστασίας της ιδιωτικής ζωής με τους υπόλοιπους και η ιδιωτικότητα των φορολογικών δηλώσεων προστατεύεται από το νόμο για σωστό λόγο. Οι φορολογικές δηλώσεις περιέχουν κάθε είδους προσωπικές πληροφορίες σχετικά με το εισόδημα, τις επενδύσεις, τις κρατήσεις και τις απώλειες που το κοινό δεν έχει σιωπηρό δικαίωμα να γνωρίζει - εκτός αν ο φορολογούμενος επιλέξει να το μοιραστεί. Ενώ οι προεδρικοί υποψήφιοι παραδοσιακά αποκαλύπτουν τις φορολογικές τους πληροφορίες σε μια κίνηση ανοίγματος, δεν είναι υποχρεωτικές. Σημειώστε ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου, συχνά πρέπει να συμπληρώνουν έντυπα οικονομικής γνωστοποίησης για την αποτροπή συγκρούσεων συμφερόντων, αλλά είναι λιγότερο λεπτομερείς και δεν περιέχουν τόσο πολύ προσωπικά στοιχεία. Τελικά, οι ψηφοφόροι πρέπει να αποφασίσουν πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζουν το οικονομικό υπόβαθρο ενός υποψηφίου και αν η άρνηση να παραδοθούν στην παράδοση και να αποκαλυφθούν οι επιστροφές πρέπει να διαδραματίζουν ρόλο στην επιλογή τους την ημέρα των εκλογών.

• Καθηγητής Lincoln Mitchell, Καθηγητής του Ινστιτούτου Harriman και Καθηγητής στο Σχολή Διεθνών και Δημόσιων Υποθέσεων του Πανεπιστημίου της Κολούμπια, εξηγεί γιατί οι οικονομικές αποκαλύψεις μπορούν να δώσουν στο κοινό μια πιο σφαιρική εικόνα ενός υποψηφίου:

"Δεν μου αρέσει η ιδέα να αλλάξω τους νόμους για να απαιτήσω πλήρη αποκάλυψη γιατί νομίζω ότι - ενώ μπορεί να κάνει έναν υποψήφιο όπως ο Romney πιο ελκυστικός στους ψηφοφόρους - είναι το δικαίωμά του να μην αποκαλύψει. Τούτου λεχθέντος, οι ψηφοφόροι έχουν απολύτως το δικαίωμα να ζητήσουν να το πράξουν. Οι προσωπικές επενδύσεις ενός υποψηφίου μπορούν να φωτίζουν τις αξίες και τις θέσεις τους εξίσου με τα λόγια και τις ομιλίες τους, καθώς μπορείτε να δείτε πράγματα όπως το πού επενδύουν και πού κάνουν φιλανθρωπικές συνεισφορές.

Έχοντας αυτές τις πληροφορίες βολικές θα βοηθούσε σίγουρα τους ψηφοφόρους να λαμβάνουν τεκμηριωμένες αποφάσεις, αλλά είναι μια ολισθηρή πλαγιά - αν το απαιτούμε από τους προεδρικούς μας υποψηφίους, τι γίνεται με τους υποψηφίους σε τοπικό επίπεδο; Θα έπρεπε οι υποψήφιοι να υποχρεούνται να γνωστοποιούν επίσης τα σχολικά τους αντίγραφα και τα αρχεία για την απασχόληση των νοικοκυριών τους; Γνωρίζουμε ήδη ότι οι Romney είναι πολύ πλούσιοι και μόλις πάρουν τα ζουμερά στοιχεία από αυτόν δεν θα μας βοηθήσουν. αλλά γνωρίζοντας πού βάζει και δωρίζει τα χρήματά του έχει νόημα. Ζούμε σε μια εποχή όπου δεν γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε όταν δεν μπορούμε εύκολα να βάλουμε τα χέρια μας σε πληροφορίες, και αυτό έχει αποδειχθεί ως θέμα των εκλογών του 2012. Δεν γνωρίζω ότι η κατάσταση των νόμων περί αποκάλυψης είναι ένα πρόβλημα, ούτε πώς θα το λύσει κάποιος ».

• Καθηγητής Jan Ting, καθηγητής του δικαίου στο Temple University Beasley School of Law και πρώην Υποψήφιος της Γερουσίας για Γερουσιαστή των ΗΠΑ από το Ντελαγουάρ στις εκλογές του 2006:

"Εγώ προσωπικά είμαι υποψήφιος γερουσιαστής και μπορώ να πω από την εμπειρία από πρώτο χέρι ότι η τρέχουσα απαιτούμενη γραφειοκρατία που απαιτείται από τον υποψήφιο μπορεί να είναι μακρά και επαχθή, αλλά δεν αποκαλύπτει τόσο πολύ. Ζητεί γενικές ερωτήσεις σχετικά με μη συγκεκριμένες κατηγορίες και σειρές επενδύσεων, αλλά στο τέλος της ημέρας δεν γνωρίζουμε την έκταση των επενδύσεων των υποψηφίων: πόσο ή τι είδους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπήρξε μια τέτοια κρίση στις εκλογές του 2012: όταν κάποιος τόσο πλούσιος όσο ο Mitt Romney τρέχει, το κοινό είναι περίεργο.

Δεν είμαι πρόθυμος να πω ότι πρέπει να υπάρχει ένας νόμος ευρείας βούρτσας που θα υποχρεώνει τους υποψηφίους να γνωστοποιούν όλες τις φορολογικές δηλώσεις τους. θα ήταν καλύτερα οι υποψήφιοι να τους απελευθερώσουν εθελοντικά από πολιτική πίεση παρά από έναν υποχρεωτικό νόμο. Ας πούμε, για παράδειγμα, ο Romney χάνει τη φετινή εκλογή και η μεταπληρωτική δημοσκόπηση δείχνει δημόσια υπόνοια για τα ιδιωτικά οικονομικά του ως λόγο για τον οποίο; Αυτό θα σήμαινε στους μελλοντικούς υποψηφίους ότι μπορούν να πληρώσουν ένα πολιτικό τίμημα για να μην αποκαλύψουν τέτοιες προσωπικές πληροφορίες ».

Συμπερασματικά: Τα χρήματα δεν θα έχουν σημασία, ούτε και η λαϊκή ψήφος

Επομένως, εσείς έχετε δει τα διαθέσιμα δεδομένα φορολογικών δηλώσεων εκεί έξω και δεν σας βοηθά να αποφασίσετε ποιον θα ψηφίζετε; Ελέγξτε αυτό το άρθρο από τον καθηγητή Ho που εξηγεί την ψυχολογία πίσω από την ψηφοφορία και γιατί πρέπει να επικεντρωθούμε στα προσωπικά χαρακτηριστικά των υποψηφίων και όχι στα ζητήματα.

Στο τέλος της ημέρας, ακόμα κι αν είμαστε όλοι περίεργοι για το τι μπορεί να περιέχουν οι φορολογικές δηλώσεις, το μόνο που έχει σημασία είναι το αν ο Obama ή ο Romney συγκεντρώνουν αρκετές ψήφους εκλογικού σώματος (270 από τις 538) για να κερδίσουν την ημέρα. Δείτε τον ιχνηλάτη των εκλογών μας εδώ για τις στατιστικές πιθανότητες κάθε υποψήφιας χώρας να κερδίσει με βάση το τρέχον έτος, με βάση την ακρίβεια της φετινής ψηφοφορίας σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.