Η Ιστορία του Franchising Όπως Ξέρουμε

Το μοντέλο franchise έχει ονομαστεί το μεγαλύτερο επιχειρηματικό μοντέλο που εφευρέθηκε ποτέ. Επιτρέπεται στους ανθρώπους όλου του κόσμου που θέλουν να κατέχουν τις δικές τους επιχειρήσεις να το κάνουν ακριβώς αυτό. Αλλά, πώς άρχισε; Πώς να ξεκινήσει το franchising;

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό, μαζί με ένα ιστορικό χρονοδιάγραμμα του franchising, ακολουθεί.

Ας πάρουμε μια γρήγορη παράκαμψη από την ιστορία του franchising όπως την ξέρουμε Υπάρχουν αρκετοί διαφορετικοί λεξικοί ορισμοί του "franchise", αλλά εκείνο στο οποίο θα επικεντρωθούμε είναι το εξής: Το δικαίωμα ή η άδεια που χορηγείται σε ένα άτομο ή μια ομάδα εμπορεύματα ή υπηρεσίες μιας εταιρείας σε μια συγκεκριμένη περιοχή ·

Ο Μεσαίωνας

Ο Μεσαίωνας, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, είναι εκεί όπου η επιχείρηση το μοντέλο franchising άρχισε να εμφανίζεται.

Ο μεσαιωνικός χρόνος δεν ήταν μια υπέροχη εποχή για να είσαι άνθρωπος. Υπήρξαν εκατοντάδες λιμοί - ειδικά στην Ευρώπη, μια ήπειρο που έχασε ένα τρίτο (ή περισσότερο) από τον πληθυσμό της στην μάστιγα της Μαύρης Θάνατος. Οι βίαιες εξεγέρσεις συχνά οργανώνονταν από ανθρώπους της εργατικής τάξης που δεν αισθάνονταν ότι πληρώνονταν δίκαιοι μισθοί. Και προσθέτοντας στη γενική δυσαρέσκεια της χρονικής περιόδου ήταν οι σοβαρές θρησκευτικές συγκρούσεις.

Όμως, τουλάχιστον ένα θετικό πράγμα συνέβη εν μέσω όλων των δεινών που έλαβαν χώρα καθημερινά: franchising. οι τοπικές κυβερνήσεις χορήγησαν στους ανώτερους αξιωματούχους της εκκλησίας (και σε άλλους που θεωρήθηκαν σημαντικοί) άδεια για διατήρηση της τάξης και εκτίμηση των φόρων. Τα μεσαιωνικά δικαστήρια (ή οι άρχοντες) έδωσαν στα άτομα αυτά το δικαίωμα να κατέχουν αγορές και να εκτελούν δραστηριότητες συναφείς με τις επιχειρήσεις. Αυτοί οι πρώτοι δικαιοδόχοι κατέβαλαν βασιλικούς τίτλους με αντάλλαγμα, μεταξύ άλλων, την «προστασία» που ουσιαστικά θεωρούντο ως μονοπώλιο στις εμπορικές επιχειρήσεις. Με την πάροδο του χρόνου, οι κανονισμοί που διέπουν αυτούς τους πρώτους δικαιοδόχους έγιναν μέρος του ευρωπαϊκού κοινού νόμου.

Η περίοδος των αποικιών

Η επόμενη περίοδος κατά την οποία άρχισε να ισχύει η έννοια του franchising ήταν η περίοδος των αποικιών. Αυτή η περίοδος είναι μια προσωπική αγαπημένη μου, επειδή περιλάμβανε αυτό που ονομάζονταν "Franchise Kings". Ο τοπικός κυρίαρχος / ηγέτης θα εξουσιοδοτούσε τα άτομα να κατέχουν αγορές, να τρέχουν τοπικά πορθμεία, να διοργανώνουν εκθέσεις ή ακόμη και να κυνηγούν στη γη του. Η έννοια αυτή επεκτάθηκε στους Kings, οι οποίοι θα χορηγούσαν ένα franchise για διάφορα είδη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Οι ευρωπαίοι μονάρχες (

που ήταν αρκετά τεχνικά στενοί για να είναι ίδιοι οι ίδιοι οι βασιλιάδες

) έδωσαν ακόμη και franchises στους τοπικούς πολίτες που συμφώνησαν να αναλάβουν τον κίνδυνο εγκατάστασης αποικιών. Μόλις δημιουργήθηκε μια αποικία, ο ιδρυτής ήταν σε θέση να κερδίσει την προστασία του «Crown» με αντάλλαγμα φόρους ή δικαιώματα.

Ενδιαφέρουσες - η έννοια αυτή μοιάζει πολύ με ένα κοινό και σημαντικό μέρος αυτού που συχνά περιλαμβάνεται στο franchising σήμερα … μια προστατευόμενη περιοχή Η δεκαετία του 1840 Προχωρήστε-αρπάξτε το αγαπημένο σας ποτό πριν συνεχίσετε να διαβάζετε αυτήν την ανάρτηση. Και αν το αγαπημένο σας ποτό είναι μπύρα, πρέπει να σας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η δεκαετία του 1840.

Κατά τη δεκαετία του 1840 υπήρχε ένας ζυθοποιός στη Γερμανία, ο οποίος χορήγησε ορισμένα δικαιώματα σε πολλές τοπικές ταβέρνες για να πουλήσει τη μπύρα τους. Αυτό που ενδιαφέρει είναι το γεγονός ότι οι ιδιοκτήτες ταβέρνας έπρεπε να χρησιμοποιήσουν το εμπορικό όνομα του ζυθοποιείου μπύρας. Το όνομα αυτό: SPATEN. Οι ιδιοκτήτες ταβέρνα ήταν franchisees του είδους, επειδή έπρεπε να πληρώσουν για το δικαίωμα να χρησιμοποιούν το εμπορικό όνομα (a.k.a., το εμπορικό σήμα). Και, δεν είναι ένα εμπορικό σήμα ένας από τους πιο δημοφιλείς λόγους που οι άνθρωποι αγοράζουν franchises σήμερα;

Με την ευκαιρία, το εμπορικό όνομα SPATEN εξακολουθεί να υπάρχει σήμερα.

Το 1880s

Το σύγχρονο επιχειρηματικό μοντέλο franchise μπορεί να είναι ανήκει στον κύριο Isaac Merrit Singer, ένας από τους υψηλότερους.

Ο Isaac Singer ήταν ο ιδρυτής της Ι.Μ. Singer & Company. Ήταν ο πρώτος που κατοχύρωσε μια πρακτική, ευρέως χρησιμοποιούμενη ραπτομηχανή. Οι ραπτομηχανές άρχισαν να εμφανίζονται στη σκηνή στα μέσα της δεκαετίας του 1800 - αλλά όχι σαν τον κατασκευαστή του Singer. Οι ραπτομηχανές του τραγουδιστή θα μπορούσαν να ράψουν 900 βελονιές ανά λεπτό, πολύ περισσότερο από κάθε άλλη ραπτομηχανή που υπήρχε εκείνη τη στιγμή.

Επειδή όλα ήταν ραμμένα μαζί με τα χέρια στα μέσα του 1880, μια ταχύτερη ραπτομηχανή ήταν πραγματικά μεγάλη υπόθεση. Οι γυναίκες που έκαναν το ράψιμο εργάστηκαν απίστευτα μεγάλες ώρες, σε εργοστάσια ενδυμάτων που δεν ήταν πολύ ωραία μέρη για δουλειά. Οι νοικοκυρές έπρεπε να κάνουν ένα καλό ράψιμο επίσης, αν οι οικογένειές τους μπορούσαν να έχουν και μια ραπτομηχανή.

Στα 120 δολάρια το καθένα, οι ραπτομηχανές Singer ήταν μακριά από τους περισσότερους Αμερικανούς. Αλλά ένας από τους συνεργάτες του Singer το καθόρισε. Ήρθε με αυτό που θα αποδειχθεί το πρώτο σχέδιο δόσης. Αυτό είναι σωστό - οι καθημερινοί άνθρωποι θα μπορούσαν να αγοράσουν ραπτομηχανές Singer και να πληρώσουν για αυτό σε δόσεις. Με αυτό το σχέδιο στη θέση του, ο Singer ήταν σε θέση να πουλήσει πολλά περισσότερα μηχανήματα. Απλώς χρειαζόταν μια καλύτερη μέθοδο διανομής.

Ραπτομηχανές Singer σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές. Μόλις βρεθούν κόμματα που ήθελαν να γίνουν κάτοχοι άδειας, θα τους χρεώνουν ένα προκαταβολικό τέλος - ένα τέλος αδειοδότησης, για το δικαίωμα πώλησης των μηχανών. Επιπλέον, ο Singer ζήτησε από τους δικαιοδόχους να διδάξουν στους καταναλωτές πώς να χρησιμοποιούν τα μηχανήματα που μόλις αγόραζαν. Αυτή η ρύθμιση ήταν μια win-win. Οι εταίροι είχαν τώρα χρήματα από τα τέλη αδειοδότησης που τους επέτρεψαν να χρηματοδοτήσουν περισσότερη παραγωγή.

Οι κάτοχοι άδειας είχαν δικές τους επιχειρήσεις και πωλούσαν ένα προϊόν που ήθελαν τα περισσότερα νοικοκυριά.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, στοιχείο που επιθυμούσαν τα περισσότερα αμερικανικά νοικοκυριά. Όπως και η ραπτομηχανή Singer, ήταν ένα στοιχείο που άρχιζε να παράγεται σε μεγάλες ποσότητες. Και ήταν ένα στοιχείο που θα κατέληγε να έχει τεράστιο αντίκτυπο στον τρόπο ζωής μας και στο franchising.

Η στροφή του αιώνα

Η δημιουργία και, τελικά, η μαζική παραγωγή αυτοκινήτων άλλαξαν τα πάντα Αμερική. Υπήρχε τελικά ένας τρόπος για τους ανθρώπους να φτάνουν από τόπο σε τόπο γρήγορα … ή τουλάχιστον πιο γρήγορα από ό, τι με ένα άλογο και buggy.

Αυτοί που παράγουν αυτοκίνητα πρέπει να γνωρίζουν ότι είχαν ένα προϊόν που αλλάζει ζωή στα χέρια τους. Όταν όλο και περισσότεροι καταναλωτές ενδιαφέρονται για τα αυτοκίνητα και ενδιαφέρονται για την αγορά τους, ο Henry Ford, ο οποίος μόλις πρωτοστάτησε στη μαζική παραγωγή μέσω της γραμμής συναρμολόγησης, χρειάστηκε να βρει έναν καλό τρόπο διανομής του προϊόντος. <

Πιστέψτε το ή όχι, για κάποιο χρονικό διάστημα τα αυτοκίνητα πωλήθηκαν μέσω καταλόγων αλληλογραφίας! Ορισμένοι πωλούνταν ακόμη και από πωλητές που ταξίδευαν στις ΗΠΑ προσπαθώντας να βρουν αγοραστές. Αυτές οι δύο μέθοδοι διανομής δεν το έκοψαν, έτσι η Ford και άλλοι κατασκευαστές αυτοκινήτων εργάζονταν σε άλλους τρόπους διανομής του προϊόντος τους. Μια από αυτές τις νέες μεθόδους διανομής ήταν η αντιπροσωπεία αυτοκινήτων.

Το 1896 ο William Metzger έκτισε και άνοιξε η πρώτη ανεξάρτητη αντιπροσωπεία αυτοκινήτων στο Ντιτρόιτ του Μίτσιγκαν. Στην πραγματικότητα πώλησε ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο που ονομάζεται Waverly για περίπου $ 1.000. Αυτό είναι σωστό - ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Δεν είναι αυτό που αρχίζει να συμβαίνει ξανά;

Ο δεύτερος επιχειρηματίας που συμμετείχε ήταν ο H.O. Kohller. Άνοιξε την πρώτη αντιπροσωπεία αυτοκινήτων στην Πενσυλβανία. Πουλούσε τα αυτοκίνητα της Winton.

Αυτοί οι άντρες ήταν στην πραγματικότητα οι πρώτοι ιδιοκτήτες franchise αυτοκινήτων. Ο Henry Ford και οι άλλοι επιχειρηματίες που παρήγαγαν αυτοκίνητα είχαν τώρα ένα σύστημα διανομής. Είχαν ένα δίκτυο franchise αυτοκινήτων. Και σύντομα, τα franchises αυτοκινήτων εμφανίζονταν παντού.

Άλλες Franchises Started Appearing

Πολλά αυτοκίνητα πωλούνταν από franchises αυτοκινήτων. Περισσότεροι δρόμοι έγιναν στρωμένοι. Οι Αμερικανοί είχαν τη δυνατότητα να ταξιδεύουν σε μεγαλύτερες αποστάσεις σε μικρότερο χρονικό διάστημα. Αλλά, αυτά τα καινούργια μηχανήματα, αυτά τα αυτοκίνητα, χρειάζονταν βενζίνη για να τρέξουν.

Οι εταιρείες πετρελαίου άρχισαν να ανοίγουν πρατήρια καυσίμων βενζίνης για να κρατήσουν όλα τα αυτοκίνητα τροφοδοτημένα. Μερικοί από αυτούς έγιναν franchises. Ορισμένοι από αυτούς, όπως και ο Chevron, εξακολουθούν να είναι.

Μια άλλη μορφή ενέργειας απαιτείτο για αυτή την αυξανόμενη λεγεώνα των οδηγών αυτοκινήτων-φαγητού. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, τα εστιατόρια (αρχικά ανεξάρτητα) άρχισαν να εμφανίζονται σε όλο το μέρος … ειδικά κοντά σε όλους τους φρεσκοστρωμένους δρόμους. Τελικά, τα franchises για τα τρόφιμα που αρχίζουν το άνοιγμα.

Ο 1960s

Raymond Albert Kroc είναι ο προσωπικός μου ήρωας franchise. Αν δεν ήταν για τον Ray Kroc, το franchising ίσως δεν έχει γίνει αυτό που είναι σήμερα. Και τα εστιατόρια του McDonald's, τα οποία έχουν διάσπαση του τοπίου κοντά στις ράμπες εξόδου κάθε μεγάλου αυτοκινητόδρομου από τη δεκαετία του 1960, δεν θα υπήρχαν.

Γεννημένος το 1902, ο Ray Kroc ήταν ένας πωλητής με απίστευτο όραμα. Άρχισε να πωλεί εξοπλισμό μίξερ milkshake. Πίστευε στο προϊόν (το Multi-Mixer) τόσο πολύ, υποθηκεύοντας το σπίτι του για να γίνει διανομέας αυτής της μηχανής που θα μπορούσε να κάνει πέντε κτυπήματα γάλακτος την ίδια στιγμή. Ο Kroc ταξίδεψε σε ολόκληρη τη χώρα που πουλούσε Multi-Mixers σε ανθρώπους της βιομηχανίας τροφίμων.

Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του, ο Kroc είχε ακούσει για δύο αδέρφια από την Καλιφόρνια με το όνομα Dick και Mac McDonald. Είχαν μια πολυάσχολη στάση για χάμπουργκερ και χρησιμοποίησαν ταυτόχρονα οκτώ από τις μηχανές ανάμειξης milkshake του Kroc. Αποφάσισε να κάνει μια διαδρομή στην Καλιφόρνια για να δούμε πώς το έκαναν. Αυτό που παρατηρούσε ήταν ότι υπήρχε ένα σύστημα παρόμοιο με τη γραμμή συναρμολόγησης. Οι αδελφοί του McDonald φάνηκαν να έχουν αυτή τη δική τους διαδικασία σε μια επιστήμη και ο Κροκ ήταν εντυπωσιασμένος.

Ο Κροκ είχε αρκετά επιφανειακά, αφού είδε το εστιατόριο των αδελφών McDonald. Οραματίστηκε εστιατόρια όπως το άνοιγμα και η λειτουργία τους σε όλη τη χώρα. Συμπτωματικά, οι αδελφοί McDonald τυχαίνει να ψάχνουν για έναν "πράκτορα franchising" για να πουλήσουν franchises σε όλη τη χώρα - και σαν κάποιος που ήταν πωλητής τα τελευταία 30 χρόνια, ο Ray Kroc ήταν ο σωστός τύπος για την εργασία.

Ο Kroc τείνει μια συμφωνία ως αποκλειστικός αντιπρόσωπος των αδελφών McDonald και άρχισε να πωλεί franchises. Ταυτόχρονα, άνοιξε επίσης το πρώτο αντίγραφο του εστιατορίου McDonald's αδελφών στην Καλιφόρνια στο Des Plains, Illinois. Ο Ray είδε κάτι μεγάλο στο σχεδιασμό και προσπάθησε να πείσει τους αδελφούς ότι πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται και μεγαλύτερα. Λίγα χρόνια αργότερα, τα τρία ιδιοκτησία είχαν πολλά εστιατόρια. Ωστόσο, ο Kroc ήταν αυτός που ήθελε να δημιουργήσει τα εστιατόρια σε μια πραγματική «αυτοκρατορία». Αναγνώρισε ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να εισαχθεί ένα αλυσίδα εστιατορίου όπως το δικό τους, καθώς τα ταξίδια αυτοκινήτων γίνονται όλο και πιο δημοφιλή και οι αυτοκινητόδρομοι αρχίζουν να εμφανίζονται σε όλο και περισσότερους χώρους.

Ο Kroc κατέληξε να εξαγοράζει τους αδελφούς McDonald για 2,7 εκατομμύρια δολάρια μετά μαθαίνοντας ότι δεν ήταν τόσο παρακινημένοι όσο ήταν στην οικοδόμηση μιας αυτοκρατορίας εστιατορίου.

Μέχρι το 1963, η McDonald's είχε 500 εστιατόρια σε λειτουργία. Σήμερα υπάρχουν περίπου 34.000 εστιατόρια του McDonald's. Το 80 τοις εκατό είναι franchises. 1,8 εκατομμύρια άτομα απασχολούνται από την McDonald's σε 118 διαφορετικές χώρες. Θα ήθελα να πω ότι ο Kroc κατάφερε να οικοδομήσει μια αυτοκρατορία

Οι τρεις σύγχρονοι ηγέτες Franchise

Ο Issac Singer και οι συνεργάτες του κατάφεραν να βρουν έναν ευκολότερο τρόπο για τους καταναλωτές να αγοράσουν το προϊόν τους. έδωσε τη δυνατότητα στον Singer να αυξήσει την παραγωγή των ραπτομηχανών του. Απλά χρειαζόταν ένα αποτελεσματικό σύστημα διανομής. Αναπτύχθηκε ένα και το σύστημα αδειοδότησης του ήταν προάγγελος του franchising όπως το γνωρίζουμε σήμερα.

Ο Henry Ford έπαιξε μέρος στον πραγματικό σχεδιασμό του μοντέλου franchise.

Μόλις ήταν σε θέση να πάρει τη μαζική παραγωγή κάτω από ένα την επιστήμη, ήξερε (όπως ο Singer) ότι έπρεπε να επιμείνει στην πλευρά της διανομής της επιχείρησης. Αυτό το έκανε με τη δημιουργία ενός δικτύου franchise (dealer) σε ολόκληρη τη χώρα.

Οι συνεισφορές του Ray Kroc στο franchising έχουν να κάνουν με την ομοιομορφία και την καθαριότητα

Το franchise McDonald's που βρίσκεται στο Beaufort της Νότιας Καρολίνας θα έχει βασικά το ίδιο μενού αντικείμενα και θα είναι ίσως τόσο καθαρά όσο ένα franchise της McDonald's που βρίσκεται στο Πόρτλαντ του Όρεγκον. Επιπλέον, τα εστιατόρια που δημιούργησε κοντά στους ράμπες εξόδου των αυτοκινητοδρόμων ακολουθήθηκαν γρήγορα από άλλες επιχειρήσεις-μερικές από αυτές franchises, όπως ξενοδοχεία και μοτέλ που εξυπηρετούν τους ανθρώπους που ταξιδεύουν με αυτοκίνητο. Ήταν ένα φαινόμενο ντόμινο.

Όπως είπαν κάποτε ο Kroc: "Οι δύο πιο σημαντικές απαιτήσεις για μεγάλη επιτυχία είναι: πρώτον, να είναι στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή και, δεύτερον, να κάνουμε κάτι γι 'αυτό."

Ο Ray Kroc, ο Henry Ford και ο Isaac Singer στο σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή και κάναμε κάτι γι 'αυτό. Και περισσότερα.