Πώς ένας συγγραφέας με τις καλύτερες πωλήσεις καταβάλλει τις πιστωτικές του κάρτες

Η Sarah Hepola μπορεί να είναι γνωστή κυρίως για τα μνημεία της με τις καλύτερες πωλήσεις της, "Blackout: Μνήμη για τα πράγματα που έπιζα για να ξεχάσω", για τον αγώνα της με τον αλκοολισμό. Αλλά δύο χρόνια πριν έγινε νηφάλιος, αντιμετώπισε έναν άλλο δαίμονα: το χρέος της πιστωτικής κάρτας. Με πολλούς τρόπους, λέει, η εξοικείωση με τις συνήθειες των δαπανών της ήταν καλή πρακτική για την αντιμετώπιση του προβλήματος της κατανάλωσης οινοπνεύματος.

Sarah Hepola, σχετικά με το προηγούμενο χρέος της: "Ήξερα ότι ο αριθμός ήταν κακός, αλλά μέχρι που το είδα, δεν έπρεπε να το υπολογίζω". (Φωτογραφία από τον Zan Keith)

"[Η πληρωμή του χρέους της πιστωτικής κάρτας] ήταν σαν το μικρό σεισμό, ο τρόμος που ήρθε προτού να κλονιστεί στην ίδρυσή μου", λέει η Hepola. «Όταν σταμάτησα να πίνω, ήταν ο χειρότερος χρόνος στη ζωή μου, αλλά έπαψα να πίνω κάτι που πραγματικά μου επέτρεψε να έχω μια ζωή που θα μπορούσα να αντέξω με μεγαλύτερο τρόπο».

Καθώς ασχολήθηκε και με τα δύο θέματα, η Hepola μετακόμισε στο Ντάλας από τη Νέα Υόρκη. Το χαμηλότερο κόστος ζωής του επέτρεψε τελικά να εξοφλήσει το υπόλοιπο της πιστωτικής κάρτας των 10.000 δολαρίων, καθώς και τα 40.000 δολάρια που οφείλει στο IRS.

Η Hepola μοιράστηκε το ταξίδι της από χρέη πιστωτικών καρτών σε πρόσφατη τηλεφωνική συνέντευξη. Οι απαντήσεις της έχουν εκδοθεί για λόγους σαφήνειας και διάρκειας.

Πότε συνειδητοποιήσατε ότι αντιμετωπίζετε κάποιο πρόβλημα με το χρέος πιστωτικών καρτών;

Όταν οι εταιρείες πιστωτικών καρτών με προειδοποίησαν για το πρόβλημα. Οι πιστωτές καλούσαν. Όπως πολλοί άνθρωποι μου ηλικία, ή έτσι σκέφτηκα, είχα ένα πιάτο δειγματολήπτη πιστωτικών καρτών υψηλού ενδιαφέροντος που έχω την τάση να το max και στη συνέχεια αγνοήστε. Μέρος από αυτό είχε να κάνει με τη ζωή στη Νέα Υόρκη, μια πόλη που δεν μπορούσα να αντέξω. Ήθελα ακόμα να πάω στο μπαρ και να αγοράσω 16 κοκτέιλ και πίστευα ότι θα πάρω τη μεγάλη αποστολή ή μια μεγάλη κερδοφόρα δουλειά που θα μου επέτρεπε να πληρώσω τις πιστωτικές κάρτες σε ένα ονειρικό κατ 'αποκοπή ποσό.

Πόσο καιρό συνέβη αυτό;

Δημιούργησα το χρέος κατά τη διάρκεια των τριών πρώτων χρόνων του χρόνου μου στη Νέα Υόρκη. Είχα επίσης δύο χρόνια πίσω φόρους στην IRS και δεν είχαν διευθετήσει μαζί τους ακόμα. Αυτό ήταν $ 40.000, και το χρέος πιστωτικών καρτών ήταν περίπου 10.000 δολάρια. Ένιωθε σαν τη σκηνή σε ταινίες όπου η αστυνομία σας κυνηγάει σε μια γωνιά. Ήμουν όπως, «έρχομαι έξω με τα χέρια μου επάνω». Υπολόγισα με όλο το χρέος αμέσως, αλλά το χρέος πιστωτικών καρτών ήταν το πρώτο μέρος που ασχολήθηκα με.

Οι δαπάνες πιστωτικής κάρτας που σχετίζονται με το ποτό;

Μερικές πιστωτικές κάρτες σας δίνουν ένα διάγραμμα πίτας για το τι ξοδεύετε. Το ορυχείο ήταν 75% σε μπαρ και καταστήματα κρασιών. Ήταν επίσης γύρω από το χρόνο της ύφεσης, και δόθηκε μεγάλη προσοχή στους ανθρώπους που αγοράζουν ρούχα και έχοντας 100 ζεύγη παπουτσιών. Δεν είχα τίποτα να δείξω για το χρέος της πιστωτικής κάρτας, αλλά έπρεπε να πάω σε φανταχτερά εστιατόρια και να πίνω 20 μπουκάλια κρασιού. Είχα πρόβλημα με το πόσιμο, αλλά υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στην ίδια βάρκα που δεν είχαν πρόβλημα με το πόσιμο νερό. Απλώς ένιωσα δικαίωμα σε ένα τέτοιο τρόπο ζωής αναψυχής.

Πώς εξαντλήσατε το χρέος; Τι άλλαξε;

Έπρεπε να είμαι πολύ πραγματικός για το τι ήμουν και ποιος ήμουν. Υπήρχε ένα στοιχείο σε αυτό που είναι σαν να γίνεις νηφάλιος. Η σχέση μεταξύ του χρέους της πιστωτικής μου κάρτας και του προβλήματος της κατανάλωσής μου είναι ότι και οι δύο αντικατοπτρίζουν ένα άτομο που δεν θέλει πραγματικά να παραδεχτεί ποιος είναι. Υπάρχει ένα ορισμένο επίπεδο προσποίησης και απόκρυψης - που προσποιείται να κάνει περισσότερα χρήματα, προσποιούμενος ότι είναι πιο εξωστρεφής, λιγότερο τραχύς και πιο μυθικός από μένα.

Όταν έκοψα αυτές τις πιστωτικές κάρτες και είπα: «Θα ζουν τώρα σύμφωνα με τα χρήματα που έχω», αυτό ήταν μέρος του μονοπατιού που οδήγησε στο να γίνω νηφάλιος. Ήταν ένας από τους πρώτους κραδασμούς της πραγματικότητας. Το κόμμα δεν συνεχίζει μόνο. πρέπει να πληρώσετε για το κόμμα, κυριολεκτικά με τα χρήματα, και τις συνέπειες του μαυρίσματος και της ψυχικής και συναισθηματικής αποστράγγισης να πίνετε τόσο πολύ.

Υπήρχαν μικρά πράγματα που έκανα. Σταμάτησα να παίρνω το $ 4 latte μου, το οποίο μου έλειπε σαν τρελό. Ήταν μια από τις μικρές χαρές που ζούσαν σε αυτή τη μικρή γωνιά του Μπρούκλιν. Σταμάτησα να κάνω πράγματα όπως να φτιάξω υπηρεσία παράδοσης τροφίμων. Σταμάτησα την εξωτερική ανάθεση και αρχίσω να κάνω τα πράγματα και εγώ: κάνοντας δείπνο, πλύσιμο, κάνοντας τον καφέ μου. Είπα στους φίλους μου: "Δεν μπορώ να πάω πια σε αυτά τα μεγάλα δείπνα," και είπαν: "Είναι ωραίο, ας κάνουμε μια βόλτα." Επίσης, δανείστηκα 2.000 δολάρια από τον πατέρα μου, που με έβγαλε από το ζεστό νερό με πιστωτές.

Γράφετε ότι ένα από τα πρώτα σας βήματα για την αντιμετώπιση του χρέους ήταν να προσθέσετε ακριβώς πόσα είχατε. Γιατί ήταν τόσο δύσκολο να το κάνεις;

Ήταν σαν να περπατάς σε κλίμακα. Ήξερα ότι ο αριθμός ήταν κακός, αλλά μέχρι την είδω, δεν έπρεπε να το υπολογίζω. Μέχρι να καθίσω και να πω: "Έχετε $ 2.000 εδώ και $ 2.000 εκεί? αυτό οφείλετε, "θα μπορούσα απλά να τον απομακρύνω. Μέχρι να το προσθέσω, δεν έπρεπε να το αντιμετωπίσω πραγματικά.

Ακόμα ανησυχείτε για το χρέος πιστωτικών καρτών; Θα μπορούσε να σας συμβεί ξανά;

Όταν έλαβα το βιβλίο μου, είχα όλες τις πιστωτικές κάρτες μου αποπληρωμένες, αλλά είχε ένα μικρό κομμάτι του IRS χρέους [που απομένει]. Τους κάλεσα να κάνουν ένα κατ 'αποκοπήν ποσό και είπαν, "χρωστάτε 13 δολάρια." Αυτό ήταν πριν από πέντε χρόνια. Εκείνη την εποχή, είμαι πολύ προσεκτικός για τις πιστωτικές μου κάρτες. Γιατί εξακολουθώ να ζουν στο Ντάλας; Έχω ένα προσιτό σπίτι, μπορώ να αντέξω τη ζωή μου, και αυτό είναι ένα τόσο καλό συναίσθημα. Ήταν δύσκολο για μένα να βρω μια κοινότητα δημιουργικών ανθρώπων εδώ - είναι περισσότερο ένα επιχειρηματικό κέντρο - [αλλά] αυτή είναι μια απόφαση που έχω κάνει.Αισθάνομαι σαν μια πολύ ενήλικη απόφαση, να ζήσω σύμφωνα με τα μέσα μου, πράγμα που σημαίνει ότι έχω την ελευθερία σε κάποιους τομείς και τους περιορισμούς σε άλλους.

Έχετε πει ότι το χρέος πιστωτικών καρτών μοιάζει σχεδόν με τον κανόνα στον πολιτισμό μας. Αυτό σας διευκόλυνε να αισθανθείτε ότι το χρέος σας δεν ήταν πρόβλημα;

Δεν πίστευα ότι υπήρχε κάτι παράξενο για οτιδήποτε έκανα, μόνο με πόσο κακό ήμουν με αυτό με υψηλά επιτόκια. Οι φίλοι μου που είναι καλοί με τα χρήματα λένε, "Πώς το κάνατε αυτό; Έχετε τρομερές συμφωνίες. "Είναι επειδή δεν ήμουν πραγματικά προσοχή. Ένιωθε πολύ ομαλοποιημένη. Ποιος πληρώνει με μετρητά, ειδικά στη Νέα Υόρκη; Υπήρχε ένας χρόνος, όταν μιλάτε στους ηλικιωμένους για τη ζωή πριν από τις πιστωτικές κάρτες, ότι αν δεν είχατε χρήματα, δεν θα μπορούσατε να αγοράσετε κάτι. Τώρα έχουμε μια νοοτροπία "αγοράστε τώρα, σκεφτείτε αργότερα". Είναι μια πολύ ελκυστική ιδέα.

Ακούγεται ότι χρησιμοποιείτε τις πιστωτικές κάρτες με έξυπνο τρόπο τώρα;

Έκοψα τις πιστωτικές μου κάρτες, αλλά υπάρχουν καταστάσεις όπου χρειάζεστε μία. Γίνεται πρόβλημα σε κάποιο σημείο αν δεν έχετε. Έχω πιστωτικές κάρτες και τους κρατώ σε μηδενική ισορροπία.

Περισσότερες συμβουλές για πιστωτικές κάρτες από τη Investmentmatome

• Οι δαπανηρές πιστωτικές κάρτες χαμηλού κινδύνου προσφέρουν λίγη βοήθεια, διαπιστώνει η μελέτη του Investmentmatome
• Πόσο καλά γνωρίζετε τις πιστωτικές σας κάρτες;
• Τι πρέπει να κάνετε όταν ο εκδότης της πιστωτικής κάρτας σας τυφλώνει