Ανταλλαγή επιτοκίων

είναι μια συμβατική συμφωνία μεταξύ δύο μερών (

)> Το πιο συνηθισμένο είδος ανταλλαγής επιτοκίων είναι εκείνο στο οποίο το Μέρος Α συμφωνεί να πραγματοποιήσει πληρωμές στο Μέρος Β βάσει σταθερού επιτοκίου και το Μέρος Β συμφωνεί να πραγματοποιούν πληρωμές προς το Μέρος Α με κυμαινόμενο επιτόκιο. Το κυμαινόμενο επιτόκιο συνδέεται με ένα επιτόκιο αναφοράς (σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, το Διατραπεζικό Επιτόκιο του Λονδίνου ή το LIBOR). Για παράδειγμα, υποθέστε ότι ο Charlie κατέχει μια επένδυση ύψους $ 1.000.000 που του πληρώνει LIBOR + 1% κάθε μήνα. Καθώς το LIBOR ανεβαίνει και κατεβαίνει, η πληρωμή Charlie λαμβάνει αλλαγές. Τώρα υποθέστε ότι η Sandy κατέχει μια επένδυση $ 1.000.000 που πληρώνει το 1,5% της κάθε μήνα. Η πληρωμή που λαμβάνει δεν αλλάζει ποτέ.

Ο Τσάρλι αποφασίζει ότι θα προτιμούσε να κλειδώνει σταθερά και η Sandy αποφασίζει ότι θα προτιμούσε να πάρει υψηλότερες πληρωμές. Τόσο ο Charlie όσο και η Sandy συμφωνούν να συνάψουν σύμβαση ανταλλαγής επιτοκίων.

Σύμφωνα με τους όρους της σύμβασής τους, ο Charlie συμφωνεί να καταβάλει το Sandy LIBOR + 1% ανά μήνα με κεφάλαιο $ 1.000.000 (που ονομάζεται " ποσό"). Η Sandy συμφωνεί να πληρώσει το Charlie 1,5% ανά μήνα για το πλασματικό ποσό των $ 1,000,000.

Ας δούμε τι φαίνεται αυτή η συμφωνία κάτω από διαφορετικά σενάρια

Σενάριο A: LIBOR = 0,25%

την επένδυσή του ($ 1.000.000 x (0.25% + 1%)). Η Sandy εισπράττει μια μηνιαία πληρωμή $ 15,000 από την επένδυσή της ($ 1,000,000 x 1,5%).

Τώρα, σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας swap, ο Charlie οφείλει Sandy $ 12.500 ($ 1.000.000 x LIBOR + 1%) και του χρωστάει $ 15.000 χ 1,5%). Οι δύο συναλλαγές αντισταθμίζονται εν μέρει μεταξύ τους και η Sandy οφείλει στον Τσάρλι τη διαφορά: 2.500 δολάρια.

Σενάριο B: LIBOR = 1.0%

Τώρα, με LIBOR στο 1%, ο Charlie λαμβάνει μηνιαία πληρωμή $ 20.000 από την επένδυσή του ($ 1,00,000 x (1% + 1%)). Η Sandy εξακολουθεί να λαμβάνει μηνιαία πληρωμή $ 15,000 από την επένδυσή της ($ 1,000,000 x 1,5%).

Με το LIBOR στο 1%, ο Charlie υποχρεούται να πληρώσει Sandy $ 20,000 ($ 1,000,000 x LIBOR + 1%). Η Sandy πρέπει ακόμα να πληρώσει τον Charlie $ 15,000. Οι δύο συναλλαγές αντισταθμίζονται εν μέρει μεταξύ τους και τώρα ο Charlie οφείλει Sandy στη διαφορά μεταξύ των πληρωμών τόκων: $ 5.000.

Σημειώστε ότι η ανταλλαγή επιτοκίων επέτρεψε στον Charlie να εγγυηθεί τον εαυτό του για $ 15,000 payout. αν το LIBOR είναι χαμηλό, η Sandy θα τον χρωστάει κάτω από την ανταλλαγή, αλλά αν το LIBOR είναι υψηλότερο, θα χρωστάει Sandy χρήματα. Είτε έτσι είτε αλλιώς, έχει κλείσει σε 1,5% μηνιαία απόδοση της επένδυσής του.

Η Sandy έχει εκτεθεί σε διακύμανση των μηνιαίων αποδόσεων της. Σύμφωνα με το σενάριο Α, έφτιαξε το 1,25% μετά την πληρωμή του Τσάρλι $ 2,500, αλλά κάτω από το σενάριο Β έκανε 2%, αφού η Τσάρλι της κατέβαλε επιπλέον 5,000 δολάρια. Ο Τσάρλυ ήταν σε θέση να μεταφέρει τον κίνδυνο των διακυμάνσεων των επιτοκίων στην Sandy, η οποία συμφώνησε να υποθέσει ότι υπάρχει κίνδυνος για υψηλότερες αποδόσεις.

Ακόμη, πρέπει να σημειωθεί ότι σε μια ανταλλαγή επιτοκίων τα μέρη δεν ανταλλάσσουν ποτέ τα ποσά των κεφαλαίων. Κατά την ημερομηνία πληρωμής, μόνο η διαφορά μεταξύ του σταθερού και του μεταβλητού ποσού των τόκων καταβάλλεται. δεν υπάρχει ανταλλαγή των συνολικών τόκων.

Γιατί έχει σημασία:

Οι συμβάσεις ανταλλαγής επιτοκίων

παρέχουν στους επιχειρηματίες τη δυνατότητα να αντισταθμίζουν την έκθεσή τους σε αλλαγές στα επιτόκια. Εάν μια εταιρεία πιστεύει ότι τα μακροπρόθεσμα επιτόκια είναι πιθανό να αυξηθούν, μπορεί να αντισταθμίσει την έκθεσή της στις μεταβολές των επιτοκίων, ανταλλάσσοντας τις πληρωμές με κυμαινόμενο επιτόκιο για τις πληρωμές σταθερού επιτοκίου.