Ορισμός και Παράδειγμα Αποθέματος

Τι είναι:

Απογραφή είναι η συλλογή απούλητων προϊόντων που περιμένουν να πωληθούν. Το απόθεμα εμφανίζεται ως τρέχον στοιχείο ενεργητικού στον ισολογισμό της εταιρείας.

Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Τα αποθέματα θεωρούνται συνήθως ως έτοιμα προϊόντα μιας εταιρείας που συσσωρεύονται πριν την πώλησή τους στους τελικούς χρήστες. Ωστόσο, το απόθεμα μπορεί επίσης να περιγράφει τις πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή των τελικών προϊόντων, των αγαθών καθώς περνούν από τη διαδικασία παραγωγής (αναφερόμενη ως "υπό εκτέλεση" ή WIP) ή εμπορεύματα "υπό διαμετακόμιση".

Υπάρχουν γενικά πέντε λόγοι για τους οποίους οι εταιρίες διατηρούν αποθέματα:

• Για την αντιμετώπιση μιας αναμενόμενης αύξησης της ζήτησης,
• Προστασία από απρόβλεπτες αυξήσεις της ζήτησης
• Για να επωφεληθείτε από τις διαφορές τιμών για την παραγγελία πρώτων υλών χύμα.
• Για να αποφευχθεί η αδράνεια ενός ολόκληρου εργοστασίου εάν ένα μέρος της διαδικασίας υποβαθμιστεί. και
• Για να διατηρήσετε ένα σταθερό ρεύμα υλικού που ρέει στους εμπόρους λιανικής πώλησης και όχι για να αποστείλετε μία μόνο αποστολή εμπορευμάτων στους λιανοπωλητές.

Η απογραφή μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως εγγύηση για τη χρηματοδότηση σε ορισμένες περιπτώσεις. η καταμέτρηση ενός στοιχείου στο απόθεμα είναι οικονομικός έλεγχος και όχι φυσική κατοχή. Συνεπώς, όταν μια εταιρεία αγοράζει αποθέματα, το στοιχείο περιλαμβάνεται στο αποθεματικό του αγοραστή, ακόμη και αν ο αγοραστής δεν έχει φυσική κατοχή αυτών των στοιχείων.

Η απογραφή ταξινομείται συνήθως στη δική της κατηγορία ως περιουσιακό στοιχείο στον ισολογισμό, μετά από απαιτήσεις. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο λογαριασμός αποθέματος του ισολογισμού θα πρέπει επίσης να αντικατοπτρίζει το κόστος που πραγματοποιείται άμεσα ή έμμεσα για την πραγματοποίηση ενός στοιχείου έτοιμου προς πώληση, συμπεριλαμβανομένης της τιμής αγοράς του στοιχείου καθώς και του φορτίου, της παραλαβής, αποσυσκευασίας, επιθεώρησης, αποθήκευσης, ασφάλισης, φόρων και άλλων δαπανών που συνδέονται με αυτό.

Γιατί είναι σημαντικό:

Το απόθεμα

αποτελεί βασικό στοιχείο του υπολογισμού του κόστους των πωληθέντων αγαθών (COGS) και αποτελεί βασική κινητήρια δύναμη του κέρδους, των συνολικών περιουσιακών στοιχείων και της φορολογικής υποχρέωσης. Πολλοί χρηματοοικονομικοί δείκτες, όπως ο κύκλος εργασιών αποθεμάτων, ενσωματώνουν τιμές απογραφής για τη μέτρηση ορισμένων πτυχών της υγείας μιας επιχείρησης. Για τους λόγους αυτούς και επειδή οι μεταβολές των τιμών των βασικών και άλλων υλικών επηρεάζουν την αξία του αποθέματος μιας εταιρείας, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς μια εταιρεία λογοδοτεί για το απόθεμά της. Οι κοινές μέθοδοι καταγραφής των αποθεμάτων περιλαμβάνουν τις πρώτες, πρώτες (FIFO), τις τελευταίες, τις πρώτες (LIFO) και τις χαμηλότερες του κόστους ή της αγοράς (LCM). Ορισμένες βιομηχανίες, όπως η λιανική βιομηχανία, προσαρμόζουν αυτές τις μεθόδους ώστε να ταιριάζουν στις ιδιαίτερες συνθήκες τους. Οι δημόσιες εταιρείες πρέπει να γνωστοποιούν τις μεθόδους λογιστικής απογραφής στις σημειώσεις που συνοδεύουν τις οικονομικές τους καταστάσεις.

Λαμβάνοντας υπόψη το σημαντικό κόστος και τα οφέλη που σχετίζονται με την απογραφή, οι εταιρείες ξοδεύουν σημαντικό χρονικό διάστημα υπολογίζοντας το βέλτιστο επίπεδο απογραφής σε κάθε δεδομένη στιγμή και οι αλλαγές στα επίπεδα αποθεμάτων μπορούν να στείλουν μικτά μηνύματα στους επενδυτές. Οι αυξήσεις στο απόθεμα μπορεί να σηματοδοτήσουν ότι μια εταιρεία δεν πωλεί αποτελεσματικά, προτίθεται να αυξήσει τις πωλήσεις στο εγγύς μέλλον (όπως κατά τη διάρκεια των διακοπών) ή έχει ένα αναποτελεσματικό τμήμα αγορών.

Η μείωση των αποθεμάτων μπορεί να σηματοδοτήσει ότι η εταιρεία πωλεί περισσότερα από αναμένεται ότι έχει καθυστερήσει, αντιμετωπίζει μπλοκάρισμα στην αλυσίδα εφοδιασμού της, αναμένει χαμηλότερες πωλήσεις ή καθίσταται πιο αποτελεσματική στην αγοραστική της δραστηριότητα

Επειδή υπάρχουν διάφοροι τρόποι υπολογισμού του αποθέματος και επειδή ορισμένες βιομηχανίες χρειάζονται περισσότερα αποθέματα σε σύγκριση με άλλα, η σύγκριση των αποθεμάτων είναι κατά κανόνα πιο σημαντική μεταξύ των εταιρειών του ίδιου κλάδου χρησιμοποιώντας τις ίδιες μεθόδους λογιστικής απογραφής και ο ορισμός ενός "υψηλού" ή "χαμηλού" επιπέδου απογραφής θα πρέπει να γίνει στο πλαίσιο αυτό