Ορισμός και Παράδειγμα Χρονισμού Αγοράς

Τι είναι:

και παράγοντες της αγοράς. Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Το χρονοδιάγραμμα αγοράς

μπορεί επίσης να αναφέρεται ως τακτική κατανομή ενεργητικού ή ενεργή επένδυση. Ας υποθέσουμε ότι έχετε $ 100.000 να επενδύσετε. Με βάση τις περιστάσεις σας, την αποφυγή κινδύνων, τους στόχους και τη φορολογική κατάσταση, βάζετε 50.000 δολάρια από τα χρήματα σε μετοχές, 30.000 δολάρια σε ομόλογα, 10.000 δολάρια σε ακίνητα και 10.000 δολάρια σε μετρητά.

Ο χρονομετρητής της αγοράς επιδιώκει να πουλήσει η "κορυφή" και να αγοράσετε στο "κάτω". Έτσι, εάν τα επιτόκια αυξάνονται, ο χρονομετρητής της αγοράς μπορεί να πουλήσει μερικά ή όλα τα αποθέματά του και να αγοράσει περισσότερα ομόλογα για να εκμεταλλευτεί την "κορυφαία" αγορά των μετοχών και την έναρξη μιας έκρηξης για τα ομόλογα.

Οι χρονομετρητές της αγοράς πιστεύουν ότι οι βραχυπρόθεσμες μεταβολές των τιμών είναι σημαντικές και συχνά προβλέψιμες. γι 'αυτό συχνά αναφέρονται σε στατιστικές ανωμαλίες, επαναλαμβανόμενα πρότυπα και άλλα δεδομένα που υποστηρίζουν μια συσχέτιση μεταξύ ορισμένων πληροφοριών και των τιμών των μετοχών. Ο επενδυτικός ορίζοντας ενός χρονόμετρου της αγοράς μπορεί να είναι μήνες, ημέρες ή ακόμη και ώρες ή λεπτά. Οι παθητικοί επενδυτές, από την άλλη πλευρά, αξιολογούν το μακροπρόθεσμο δυναμικό μιας επένδυσης και βασίζονται περισσότερο στη θεμελιώδη ανάλυση της εταιρείας πίσω από την ασφάλεια, όπως η μακροπρόθεσμη στρατηγική της εταιρείας, η ποιότητα των προϊόντων της ή οι σχέσεις της εταιρείας με τη διοίκηση όταν αποφασίζοντας αν θα αγοράσει ή να πουλήσει.

Οι χρονομετρητές της αγοράς είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιήσουν μόχλευση για να παράγουν καλύτερα αποτελέσματα. Αυτό συμβαίνει με τους περισσότερους κινδύνους στα χαρτοφυλάκιά τους, αλλά μπορεί επίσης να προσφέρει υψηλότερες αποδόσεις.

Γιατί Σημαίνει:

Γενικά, η συνεχής ανάλυση που σχετίζεται με τον χρονοδιάγραμμα της αγοράς περιλαμβάνει περισσότερη ανακατανομή ενεργητικού και εμπορική δραστηριότητα από παθητική διαχείριση. Συχνά απαιτεί περισσότερο χρόνο και εκπαίδευση από την παθητική διαχείριση, και οι πρόσθετες εμπορικές προμήθειες και οι φόροι κεφαλαιουχικών κερδών μπορεί να μεταφράζονται σε υψηλότερα τέλη διαχείρισης και απαιτήσεις επιστροφής.

Η χρονική στιγμή της αγοράς είναι μια αμφιλεγόμενη ιδέα. Πολλές μελέτες κατά τη διάρκεια των δεκαετιών έχουν διαπιστώσει ότι πολλοί διευθυντές δεν μπορούν να βρουν σταθερά τις "κορυφές" και τις "βάσεις" της αγοράς. Αλλά οι πιο αξιοσημείωτες περιοχές αντιπαράθεσης είναι θεωρητικές παρά μηχανικές. Πολλοί παθητικοί διευθυντές αντιπαθούν το χρονοδιάγραμμα της αγοράς επειδή υιοθετούν την αποτελεσματική υπόθεση της αγοράς, η οποία λέει ότι οι τιμές είναι τυχαίες και αντανακλούν ήδη όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες. Ένας ξάδερφος αυτής της υπόθεσης, η θεωρία των τυχαίων περιόδων, ισχυρίζεται επίσης ότι είναι αδύνατο να υπερέχει σε υψηλό βαθμό η αγορά, ιδιαίτερα βραχυπρόθεσμα, επειδή είναι αδύνατο να προβλέψουμε τις τιμές των μετοχών.

Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ο χρονοδιάγραμμα της αγοράς απολαμβάνει μεγάλους και πιστούς οι επενδυτές και πολλοί ενεργοί διαχειριστές έχουν δημοσιεύσει αποδόσεις πολύ πάνω από τα σημεία αναφοράς της αγοράς. Παρόλα αυτά, η σταθερή απόδοση των μέσων αποδόσεων παραμένει η μεγάλη πρόκληση.

Ανεξάρτητα από το πού στηρίζονται στο θέμα, οι περισσότεροι αναλυτές ενθαρρύνουν ακόμη και τους παθητικούς επενδυτές να μάθουν και να κατανοήσουν τις μεθόδους χρονισμού της αγοράς, γνωρίζετε πώς να διαβάζετε τα αποθέματα αποθέματος