Ορισμός και Παράδειγμα Underwriter

Τι είναι:

Στην ασφαλιστική επιχείρηση, ένας ασφαλιστής είναι μια εταιρεία που ευθύνεται για τις ασφαλισμένες ζημιές έναντι αμοιβής (premium)

Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Όταν μια εταιρεία θέλει να εκδίδει μετοχές, ομόλογα ή άλλους τίτλους που διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο, προσλαμβάνει έναν ανάδοχο για να διαχειριστεί αυτό που είναι συχνά μια μακρά και πολύπλοκη διαδικασία.

Για να ξεκινήσει η διαδικασία προσφοράς, ο ασφαλιστής και ο εκδότης καθορίζουν το είδος της προσφοράς των απαιτήσεων του εκδότη. Μερικές φορές ο εκδότης θέλει να πουλήσει μετοχές μέσω αρχικής δημόσιας προσφοράς (IPO), τα έσοδα από την επιστροφή στην εκδότρια εταιρεία ως κεφάλαιο για τη χρηματοδότηση των έργων του. Άλλες προσφορές, όπως οι δευτερεύουσες προσφορές, διοχετεύουν τα έσοδα σε μέτοχο που πωλεί μερικές ή όλες τις μετοχές του. Οι διαχωρισμένες προσφορές εμφανίζονται όταν ένα μέρος της προσφοράς πηγαίνει στην εταιρεία ενώ το υπόλοιπο των εσόδων μεταβιβάζεται σε έναν υφιστάμενο μέτοχο. Τα ράφια επιτρέπουν στον εκδότη να πουλήσει μετοχές για μια διετή περίοδο.

Αφού καθορίσει τη δομή προσφοράς, ο ασφαλιστής συγκεντρώνει συνήθως το λεγόμενο syndicate για να βοηθήσει στη διαχείριση των μικτών προσφορών (και των κινδύνων) μεγάλων προσφορών. Ένα συνδικάτο είναι μια ομάδα επενδυτικών τραπεζών και μεσιτικών εταιρειών που δεσμεύονται να πουλήσουν ένα συγκεκριμένο ποσοστό της προσφοράς. (Αυτό ονομάζεται εγγυημένη προσφορά επειδή οι ασφαλιστές συμφωνούν να πληρώσουν τον εκδότη για το 100% των μετοχών, ακόμη και αν δεν μπορούν να πωληθούν όλες οι μετοχές). Με πιο ριψοκίνδυνα θέματα, οι ασφαλιστές συχνά ενεργούν με βάση τις «καλύτερες προσπάθειες», οπότε πωλούν όσες περισσότερες μετοχές μπορούν και επιστρέφουν τις απούλητες μετοχές πίσω στην εταιρεία έκδοσης.

Μετά τη συγκέντρωση του συνδικάτου, η ο εκδότης υποβάλλει ενημερωτικό δελτίο. Ο νόμος περί χρεογράφων του 1933 απαιτεί το ενημερωτικό δελτίο να αποκαλύπτει πλήρως όλες τις σημαντικές πληροφορίες για τον εκδότη, περιλαμβανομένης της περιγραφής της δραστηριότητας του εκδότη, του ονόματος και των διευθύνσεων των βασικών στελεχών της εταιρείας, των μισθών και των επιχειρηματικών ιστοριών κάθε αξιωματικού,, την κεφαλαιοποίηση της εταιρείας, μια εξήγηση για το πώς θα χρησιμοποιήσει τα έσοδα από την προσφορά και τις περιγραφές κάθε δικαστικής διαδικασίας στην οποία συμμετέχει η εταιρεία.

Με το ενημερωτικό δελτίο, ο ασφαλιστής προχωρά στη διάθεση των τίτλων. Αυτό συνήθως περιλαμβάνει μια οδική εκπομπή, η οποία είναι μια σειρά παρουσιάσεων από τον ασφαλιστή και τα βασικά στελέχη του εκδότη σε ιδρύματα (συνταξιοδοτικά προγράμματα, διαχειριστές αμοιβαίων κεφαλαίων κλπ.) Σε ολόκληρη τη χώρα. Η παρουσίαση δίνει στους πιθανούς αγοραστές την ευκαιρία να υποβάλουν ερωτήσεις από την ομάδα διαχείρισης. Εάν οι αγοραστές αρέσουν στην προσφορά, κάνουν μια μη δεσμευτική δέσμευση για αγορά, που ονομάζεται συνδρομή. Επειδή ενδέχεται να μην υπάρχει μια σταθερή τιμή προσφοράς κατά τη χρονική στιγμή, οι αγοραστές συνήθως εγγράφονται για ένα ορισμένο αριθμό μετοχών. Αυτή η διαδικασία επιτρέπει στον ασφαλιστή να μετρήσει τη ζήτηση για την προσφορά (καλούμενες ενδείξεις ενδιαφέροντος) και να καθορίσει αν η τιμή που εξετάζεται είναι δίκαιη.

Ο προσδιορισμός της τελικής τιμής προσφοράς είναι μία από τις σημαντικότερες ευθύνες του αναδόχου. Πρώτον, η τιμή καθορίζει το μέγεθος του κεφαλαίου. Δεύτερον, μια ακριβής εκτίμηση των τιμών διευκολύνει τον πωλητή να πουλήσει τους τίτλους. Έτσι, ο εκδότης και ο ασφαλιστής συνεργάζονται στενά για να καθορίσουν την τιμή. Μόλις επιτευχθεί συμφωνία σχετικά με την τιμή και η SEC έχει καταστήσει τη δήλωση εγγραφής αποτελεσματική, ο ασφαλισμένος καλεί τους συνδρομητές να επιβεβαιώσουν τις παραγγελίες τους. Εάν η ζήτηση είναι ιδιαίτερα υψηλή, ο ανάδοχος και ο εκδότης ενδέχεται να αυξήσουν την τιμή και να το επιβεβαιώσουν με όλους τους συνδρομητές.

Μόλις ο ασφαλισμένος είναι σίγουρος ότι θα πουλήσει όλες τις μετοχές στην προσφορά, κλείνει την προσφορά. Στη συνέχεια, αγοράζει όλες τις μετοχές από την εταιρεία (εάν η προσφορά είναι εγγυημένη προσφορά) και ο εκδότης λαμβάνει τα έσοδα μείον τα τέλη αναδοχής. Οι ασφαλιστές πωλούν έπειτα τις μετοχές στους συνδρομητές στην τιμή προσφοράς. Εάν οι συνδρομητές έχουν αποσυρθεί από τις προσφορές τους, τότε οι ασφαλιστές απλώς πωλούν τις μετοχές σε κάποιον άλλο ή κατέχουν οι ίδιες τις μετοχές. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι ασφαλιστές πιστώνουν τις μετοχές σε όλους τους λογαριασμούς συνδρομητών (και αποσύρουν τα μετρητά) ταυτόχρονα, έτσι ώστε κανένας συνδρομητής να μην ξεκινάει.

Παρόλο που ο ασφαλιστής επηρεάζει την αρχική τιμή των τίτλων, όταν οι συνδρομητές αρχίσουν να πωλούν, οι δυνάμεις της προσφοράς και ζήτησης της ελεύθερης αγοράς υπαγορεύουν την τιμή. Οι ασφαλιστές συνήθως διατηρούν μια δευτερογενή αγορά των κινητών αξιών που εκδίδουν, πράγμα που σημαίνει ότι συμφωνούν να αγοράζουν ή να πωλούν τίτλους από τα δικά τους αποθέματα, προκειμένου να διατηρήσουν την τιμή των τίτλων να ταλαντεύεται άγρια.

Γιατί Σημαίνει:

Underwriters

φέρνουν τα χρεόγραφα μιας εταιρείας στην αγορά. Με τον τρόπο αυτό, οι επενδυτές γίνονται πιο ενημερωμένοι για την εταιρεία. Οι εκδότες αποζημιώνουν τους αναδόχους καταβάλλοντας ένα περιθώριο, το οποίο είναι η διαφορά μεταξύ του τι εισπράττει ο εκδότης ανά μετοχή και του τι πωλεί οι μεριδιούχοι για τις μετοχές. Για παράδειγμα, αν οι μετοχές της εταιρείας XYZ είχαν τιμή δημόσιας προσφοράς $ 10 ανά μετοχή, η εταιρεία XYZ θα μπορούσε να λάβει μόνο $ 9 ανά μετοχή αν ο ανάδοχος λάβει ένα τέλος $ 1 ανά μετοχή. Η διαφορά $ 1 αντισταθμίζει τον ασφαλιστή και την κοινοπραξία για τρία πράγματα: τη διαπραγμάτευση και τη διαχείριση της προσφοράς, αναλαμβάνοντας τον κίνδυνο αγοράς των τίτλων εάν δεν το κάνει κανείς και τη διαχείριση της πώλησης των μετοχών. Η δημιουργία μιας αγοράς τίτλων δημιουργεί επίσης έσοδα από προμήθειες για ασφαλιστές.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, οι ασφαλιστές αναλαμβάνουν σημαντικό κίνδυνο. Όχι μόνο πρέπει να συμβουλεύουν έναν πελάτη για θέματα μεγάλα και μικρά σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, ανακουφίζουν τον εκδότη από τον κίνδυνο να προσπαθήσει να πουλήσει όλες τις μετοχές στην τιμή προσφοράς. Οι ασφαλιστές συχνά μετριάζουν αυτόν τον κίνδυνο σχηματίζοντας μια κοινοπραξία, τα μέλη της οποίας μοιράζονται ένα μέρος των μετοχών σε αντάλλαγμα για ένα μέρος της αμοιβής.

Οι Underwriters εργάζονται σκληρά για να καθορίσουν την "σωστή" τιμή για μια προσφορά, αλλά μερικές φορές αφήστε χρήματα στο τραπέζι. Για παράδειγμα, εάν η εταιρία XYZ τιμή των 10 εκατομμυρίων IPO της μετοχής της σε $ 15 ανά μετοχή αλλά οι μετοχές διαπραγματεύονται σε $ 30 δύο ημέρες μετά την IPO, αυτό υποδηλώνει ότι ο ασφαλιστής πιθανώς υποτίμησε τη ζήτηση για το θέμα. Ως αποτέλεσμα, η εταιρεία XYZ έλαβε 150 εκατομμύρια δολάρια (λιγότερα τέλη αναδοχής), όταν θα μπορούσε να έχει συγκεντρώσει 300 εκατομμύρια δολάρια. Επομένως, η εκδότρια εταιρεία πρέπει επίσης να ακολουθήσει μια ισχυρή διαδικασία δέουσας επιμέλειας στο τέλος της προκειμένου να βελτιστοποιήσει τις προσπάθειές της για αύξηση κεφαλαίου.