Είναι μια ασφαλιστική στρατηγική με την οποία ένα παιδί ή ένα εγγόνι κληρονομούν έναν φόρο (παράδειγμα):

Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι ο Ιωάννης θέλει να αγοράσει ασφάλεια ζωής αλλά θέλει επίσης να δώσει χρήματα στον γιο του πριν πεθάνει. Ο Γιάννης αγοράζει ασφαλιστήριο συμβόλαιο ολόκληρου χρόνου απαλλαγμένο από φόρους και καταβάλλει τα ασφάλιστρα για δέκα χρόνια. Η πολιτική δημιουργεί μια χρηματική αξία εκτός από την ασφάλιση της ζωής του Ιωάννη. Τα μερίσματα και οι τόκοι που εισπράττονται από τις επενδύσεις στο πλαίσιο της πολιτικής είναι αναβαλλόμενοι.

Στο τέλος των δέκα χρόνων, ο John μεταβιβάζει την πολιτική (ή "κυλά πάνω") στον γιο του. Μετά τη μεταβίβαση στον γιο, το ασφαλιστήριο συμβόλαιο χάνει τα φορολογικά του οφέλη. Αυτό σημαίνει ότι ο γιος κατέχει τώρα το ασφαλιστήριο συμβόλαιο, αλλά όλα τα κεφάλαια που προέρχονται από την πολιτική είναι φορολογητέα. Γιατί αυτό έχει σημασία: Η έννοια

καταρράκτη

είναι μια στρατηγική σχεδιασμού ακίνητης περιουσίας που προσφέρει οφέλη στην κληρονομική γενιά μετά την παροχή φορολογικών πλεονεκτημάτων στον αρχικό ιδιοκτήτη.