Καθαρός Φόρος Εισοδήματος Επενδύσεων σε Ιδιώτες

Η επιβάρυνση ισχύει μόνο για τα καθαρά έσοδα από επενδύσεις, συνεπώς οι φορολογούμενοι χωρίς καθαρό εισόδημα από επενδύσεις δεν θα υπόκεινται στην επιχορήγηση ανεξάρτητα από το προσαρμοσμένο ακαθάριστο εισόδημά τους. Ως εκ τούτου, ένας μόνο φορολογούμενος που έχει εισόδημα μόνο από μισθούς ύψους 1.500.000 δολαρίων δεν θα υπόκειται στην επιβάρυνση επειδή δεν έχει καθαρό εισόδημα από επενδύσεις.

Τα καθαρά έσοδα από επενδύσεις είναι το άθροισμα τριών διαφορετικών κατηγοριών εσόδων και εκπτώσεων. Κάθε κατηγορία εισοδήματος είναι απομονωμένη, έτσι ώστε οι φορολογούμενοι δεν είναι σε θέση να αντισταθμίσουν κέρδη σε μια κατηγορία με απώλειες σε άλλη κατηγορία.

Κατηγορία 1:

Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει όλους τους τόκους, τα μερίσματα, τις προσόδους, τα δικαιώματα και τα ενοίκια (ενοίκια που δεν προέρχονται από εμπόριο ή επιχείρηση). Αυτό περιλαμβάνει επίσης τους τόκους, τα μερίσματα και τα δικαιώματα που μεταβιβάζονται σε έναν φορολογούμενο στην K-1 από έναν επαγγελματία ή μια επιχείρηση. Στην κατηγορία περιλαμβάνονται επίσης οι τόκοι, τα μερίσματα και τα δικαιώματα εκμετάλλευσης από εταιρικές σχέσεις επενδύσεων και αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου. Επί του παρόντος, θα συμπεριληφθούν όλοι οι τόκοι, τα μερίσματα και τα δικαιώματα εκμετάλλευσης από εταιρικές σχέσεις επενδύσεων και αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης, ανεξάρτητα από το αν είναι ταξινομημένα ως επιχειρήσεις ή επιχειρήσεις.

Οι κοινές μειώσεις για το εισόδημα της κατηγορίας 1 είναι οι δαπάνες για επενδυτικούς τόκους, οι δαπάνες επενδύσεων και ο καταβληθείς κρατικός φόρος εισοδήματος. Αυτά τα έξοδα μπορούν να αφαιρεθούν από το εισόδημα της κατηγορίας 1 αλλά μόνο στο βαθμό που είναι επιτρεπτά ως έκπτωση κατά το τρέχον έτος. Σε αυτή την περίπτωση η διαδικασία γίνεται περίπλοκη, αλλά συνοπτικά η μείωση αυτή θα περιοριστεί από παράγοντες όπως ο περιορισμός των δαπανών για επενδύσεις, ο όροφος 2% για διάφορες αναλυτικές παρακρατήσεις και ο ανασταλμένος περιορισμός πεζών που περιορίζει ορισμένες αναλυτικές παρακρατήσεις. Η κατανομή των επιτρεπόμενων μειώσεων στο καθαρό εισόδημα από επενδύσεις είναι περίπλοκη και πέρα ​​από το πεδίο εφαρμογής αυτού του άρθρου, αλλά οι φορολογούμενοι και οι συντάκτες δεν πρέπει να βασίζονται τυφλά στο φορολογικό τους λογισμικό για να το υπολογίσουν, δεδομένου ότι πρόκειται για ολοκαίνουργιο φόρο.

Κατηγορία 2:

Η δεύτερη κατηγορία αφορά το παθητικό εισόδημα που δεν περιλαμβάνεται ήδη στην πρώτη και την τελευταία κατηγορία. Αυτή η κατηγορία θα περιλάμβανε εισοδήματα από μια επιχείρηση ή επιχείρηση στην οποία δεν συμμετέχει ουσιαστικά ο φορολογούμενος. Στην κατηγορία αυτή θα περιληφθούν εισοδήματα από έναν εταίρο περιορισμένης ευθύνης που θα διατεθεί σε εστιατόρια. Ομοίως, τα εισοδήματα που κατανέμονται σε μέλος μιας εταιρείας περιορισμένης ευθύνης που διαχειρίζεται μέλος και δεν συμμετέχει ουσιαστικά θα συμπεριληφθούν στην κατηγορία αυτή.

Οι φορολογούμενοι μπορούν να αφαιρέσουν τις τρέχουσες και τις προηγούμενες χρήσεις απαγορευμένες παθητικές ζημίες κατά τον υπολογισμό του εισοδήματος της κατηγορίας 2, αλλά οι παθητικές ζημίες που μετατρέπονται σε συνηθισμένες ζημίες όταν ο φορολογούμενος τερματίζει το ενδιαφέρον τους για παθητική δραστηριότητα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αντιστάθμιση παθητικού εισοδήματος.

Κατηγορία 3:

Η τρίτη κατηγορία περιλαμβάνει κέρδη από διανομές ακινήτων, όπως κέρδη από μετοχές, δικαιώματα προαίρεσης, περιουσίες, ακίνητα και άλλα περιουσιακά στοιχεία που δεν χρησιμοποιούνται σε εμπόριο ή επιχείρηση.

Μπορεί να αφαιρεθούν οι εκπτώσεις για τις κεφαλαιουχικές απώλειες του τρέχοντος και του προηγουμένου έτους, τα έξοδα επένδυσης, τα επενδυτικά έξοδα και ο καταβληθείς κρατικός φόρος εισοδήματος, αλλά όπως και οι μειώσεις στην κατηγορία 1, οι εκπτώσεις πρέπει να επιτραπούν ως έκπτωση του φόρου εισοδήματος συν σωστή κατανομή.

Το καθαρό εισόδημα από επενδύσεις ενός φορολογούμενου θα είναι το άθροισμα και των τριών κατηγοριών εάν έχουν θετικό εισόδημα. Επομένως, εάν ένας φορολογούμενος είχε 100.000 δολάρια σε έσοδα από τόκους, (100.000 δολάρια) σε παθητικές ζημίες και 50.000 δολάρια σε κεφαλαιουχικά κέρδη και καμία παρακράτηση, το καθαρό εισόδημα από επενδύσεις θα ήταν $ 150.000. Οι παθητικές ζημίες δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αντισταθμίσουν τα έσοδα από τόκους ή τα κεφαλαιακά κέρδη.

Υπολογισμός του Φόρου

Μόλις ο φορολογούμενος καθορίσει το καθαρό εισόδημα από επενδύσεις, μπορεί να υπολογίσει το 3,8% των επιχορηγήσεών του. Η επιβάρυνση 3,8% ισχύει μόνο για τον εκμισθωτή του καθαρού εισοδήματος από επενδύσεις ή για το ποσό που το προσαρμοσμένο ακαθάριστο εισόδημα του φορολογούμενου υπερβαίνει το όριο. Εάν ένας φορολογούμενος είχε εισόδημα τόκου $ 300.000 χωρίς καμία έκπτωση, το καθαρό εισόδημα από επενδύσεις θα ήταν $ 300.000, αλλά το προσαρμοσμένο ακαθάριστο εισόδημά του θα υπερέβαινε το όριο μόνο κατά $ 100.000 ($ 300.000 - $ 200.000). εκμισθωτής των δύο, $ 100.000.

Παράδειγμα:

Ο Tom είναι απλός και έχει τα ακόλουθα έσοδα για το 2013: μισθούς $ 195.000, εισόδημα από τόκους $ 15.000, παθητικό εισόδημα $ 8.000 και απώλειες κεφαλαίου ($ 25.000).Ο Tom επίσης πραγματοποίησε έξοδα τόκων και επενδυτικά έξοδα ύψους $ 3.000 και $ 4.000.

Το προσαρμοσμένο ακαθάριστο εισόδημα του Tom θα ήταν $ 215.000 (195k + 15k + 8k-3k για επιτρεπόμενη απώλεια κεφαλαίου). Τα καθαρά έσοδα από επενδύσεις του έτους θα ανέρχονταν σε $ 20.000 (15k + 8k-3k έξοδα τόκων). Η επιβάρυνση του 3,8% εφαρμόζεται στον εκμισθωτή του καθαρού εισοδήματος από επενδύσεις ή το ποσό που το προσαρμοσμένο ακαθάριστο εισόδημα του φορολογούμενου υπερβαίνει το όριο και στην περίπτωση αυτή το όριο θα είναι 200.000 δολάρια για έναν μόνο φορολογούμενο. Το προσαρμοσμένο ακαθάριστο εισόδημα του Tom υπερβαίνει το όριο κατά 15.000 $ (215k-200k όριο) και το καθαρό επενδυτικό του εισόδημα είναι 20.000 δολάρια, οπότε ο Tom θα πληρώσει το επιτόκιο 3,8% στα 15.000 δολάρια για έναν καθαρό φόρο επενδύσεων ύψους $ 570.

Πολλοί φορολογούμενοι θα εκπλαγούν από αυτόν τον νέο φόρο τον Απρίλιο και οι φορολογούμενοι που επηρεάζονται από τη νέα επιβάρυνση θα πρέπει να επανεκτιμήσουν τις εκτιμώμενες φορολογικές τους πληρωμές και να δουν αν ενδεχομένως να είναι αναγκαίες αυξήσεις. Επίσης, η πολυπλοκότητα στην κατανομή της επιτρεπόμενης έκπτωσης για καθαρά έσοδα από επενδύσεις μπορεί να αποθαρρύνει πολλούς φορολογούμενους και συντάκτες από τη λήψη εκπτώσεων έναντι των καθαρών εσόδων από επενδύσεις.