Προκαθορισμένος Ορισμός & Παράδειγμα διάθεσης

Τι είναι:

(9)> Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι ο John Doe εργάζεται ως πρόεδρος της εταιρείας, οικονομικός αναλυτής στην εταιρεία XYZ. Με την πάροδο των ετών, του δόθηκαν 1.000 επιλογές για την αγορά μετοχών της εταιρείας XYZ με $ 10 ανά μετοχή, σύμφωνα με το πρόγραμμα επιλογής κινήτρων της εταιρείας. Ο John εγκαταλείπει τη δουλειά του δύο χρόνια αργότερα αλλά ασκεί τα ISO του και πληρώνει 10.000 δολάρια για τις 1.000 μετοχές του. Τρία χρόνια αργότερα, βρίσκει έναν αγοραστή για τις μετοχές του σε $ 25 ανά μετοχή και έτσι πωλεί τις μετοχές του, συμψηφίζοντας ένα καθαρό κέρδος $ 15,000. Επειδή ο Ιωάννης πούλησε τις μετοχές του τουλάχιστον ένα χρόνο μετά την παραλαβή του μετοχικού κεφαλαίου και δύο χρόνια μετά τη λήψη των ISO, ο John πληρώνει μακροπρόθεσμο φόρο κεφαλαιουχικών κερδών (15%) στα 15.000 δολάρια αντί να πληρώνει τους φόρους με τον οριακό φορολογικό συντελεστή του (π.χ. 30%). Εάν ο Ιωάννης πωλεί, μεταφέρει, εκχωρήσει ή σορτς το απόθεμα της Εταιρείας XYZ πολύ σύντομα, θα χάσει το φορολογικό πλεονέκτημα και θα πρέπει να πληρώσει τον κανονικό φόρο εισοδήματος για το κέρδος. Γιατί Σημαίνει:

η εξειδικευμένη διάθεση

είναι πράγματι "ειδική" είναι κρίσιμη για τους επενδυτές που έχουν δικαιώματα προαίρεσης αγοράς μετοχών επειδή οι φορολογικές επιπτώσεις είναι σοβαρές. Στην περίπτωση του John Doe, είχε πουλήσει τις μετοχές νωρίτερα, ίσως χρειαζόταν να πληρώσει 4.500 δολάρια σε φόρους αντί για 2.250 δολάρια. Επειδή ο μακροπρόθεσμος φόρος κεφαλαιουχικών κερδών είναι γενικά χαμηλός σε σύγκριση με τους συνήθεις συντελεστές φόρου εισοδήματος, οι επενδυτές σε υψηλές φορολογικές κλίμακες πλήττονται περισσότερο από το γεγονός ότι δεν έχουν κατάλληλη διάθεση.