Κλείστε; Πάρτε όχι για μια απάντηση; Δεχτείτε το δεύτερο καλύτερο;

«Πιστέψτε στον εαυτό σας. Μην πάρετε όχι για απάντηση. Ποτέ μην τα παρατάς. Μην δεχτείτε το δεύτερο καλύτερο. "

Δεν μοιάζει με τη γλώσσα που εμείς οι ειδικοί, οι δάσκαλοι, ακόμα και οι μπλόγκερ, χρησιμοποιούμε για την έναρξη μιας επιχείρησης; Το πάθος είναι τα πάντα, δεν τα παρατάς ποτέ και ούτω καθεξής.

Ναι, νομίζω και εγώ. Το ακούμε πολλά. Που με κάνει να ενδιαφέρομαι περισσότερο για το χθες New York Times κομμάτι δυστυχισμένο; Αυτοκριτική? Ίσως είστε μόνο ένας τελειομανής, από τον Benedict Carey.

Πάνω απ 'όλα, να είστε αληθινοί στον εαυτό σας.

Αυτό το απόσπασμα στην αρχή αυτής της θέσης είναι ευθεία από την πρώτη του παράγραφο. Προσθέτει, αμέσως μετά:

Είναι δύσκολο να διαφωνήσετε με αυτά τα μέγιστα. Φαίνεται αυτονόητο - αν δεν είναι γραμμένο στο Σύνταγμα, τότε τουλάχιστον ένα μέρος της πολιτιστικής ύδρευσης που αρδεύει τα πάντα, από τις ομιλίες του ημιχρόνου έως τις εταιρικές διαλέξεις στις τάξεις προπόνησης SAT.

Πηγαίνει για να διερευνήσει πώς ο τελειομανισμός είναι μικρότερος από ένα ευτυχία όταν σχετίζεται με την κατάθλιψη, την αυτοκτονία και άλλα προβλήματα ψυχικής υγείας.

Θα ήθελα να παραμείνω για μια στιγμή στην ιδέα της «αμείλικτης μετακίνησης μπροστά-μη-ύλης-τι-ποτέ-τερματιστεί» ως χαρακτηριστικό των επιχειρήσεων, των επιτυχημένων επιχειρήσεων και των πλοίων.

Και χάρις στην υπενθύμιση από την Megan σήμερα, "όχι." Δεν είναι πάντα.

Γι 'αυτό θέλετε να σχεδιάσετε μια επιχείρηση πριν την ξεκινήσετε. Μόνο η αφοσίωση και το πάθος και η πίστη δεν σημαίνουν ότι η επιχείρησή σας θα λειτουργήσει. Χρειάζεται η αγορά, η ανάγκη αγοράς και η παράδοση.

Και μετά από αυτή τη συλλογιστική, η περίληψη του κεφαλαίου Έναρξης μιας επιχείρησης του Hurdle: Το Βιβλίο Επιχειρηματικού Σχεδιασμού λέει:

Θα θυμάμαι πάντα μια συζήτηση που είχα με ένας άνδρας που είχε περάσει 15 χρόνια προσπαθώντας να κάνει την εργασία κατασκευής ιστιοπλοϊκών εργασιών, επιτυγχάνοντας όχι περισσότερο από γήρανση και περισσότερο χρέος. "Αν μπορώ να σας πω μόνο ένα πράγμα", είπε, "είναι ότι δεν πρέπει ποτέ να φύγετε χωρίς έξοδο. Εάν δεν έχετε καμία έξοδο, τότε δεν μπορείτε ποτέ να βγείτε έξω. Οι επιχειρήσεις αποτυγχάνουν μερικές φορές και πρέπει να είστε σε θέση να το κλείσετε και να περπατήσετε μακριά. Δεν ήμουν σε θέση να το κάνω αυτό. "

Η ιστορία επισημαίνει γιατί οι νόμοι των κρατικών τίτλων των ΗΠΑ αποθαρρύνουν την απόκτηση επιχειρηματικών επενδύσεων από ανθρώπους που δεν είναι πλούσιοι, περίπλοκοι επενδυτές. Δεν καταλαβαίνουν πλήρως τον κίνδυνο που υπάρχει. Παρακαλώ, καθώς ξεκινάτε την επιχείρησή σας, βεβαιωθείτε ότι καταλαβαίνετε πόσο εύκολα μπορούν να χαθούν τα χρήματα που επενδύονται σε μια επιχείρηση.

Εάν θα μπορούσα να κάνω μόνο ένα σημείο με τους εκκολαπτόμενους, θα έπρεπε να ξέρετε τι χρήματα χρειάζεστε και καταλάβετε ότι βρίσκεται σε κίνδυνο. Μη στοιχηματίζετε χρήματα που δεν μπορείτε να χάσετε. Ξέρετε πόσο στοιχηματίζετε.

Νομίζω ότι αυτή η έννοια-γνωρίζετε τι παίρνετε και δεν το κάνετε αν δεν λειτουργεί - είναι τόσο σημαντική έννοια όσο "ποτέ δεν παραιτηθείτε".

Το λαμπρό 2007 βιβλίο του Seth Godin Το Dip έχει ένα σχετικό μήνυμα. Μιλάει για το πότε και γιατί να σταματήσει. Στην επιχείρηση, αυτό είναι σημαντικό. Δεν είναι προσωπικό. είναι επιχείρηση.