Ορισμός & Παράδειγμα

Αυτό είναι:

Α ιδιώτης επενδυτής είναι άτομο που αγοράζει τίτλους για προσωπική του αντί για έναν οργανισμό. Οι μικροεπενδυτές συνήθως πραγματοποιούν συναλλαγές σε πολύ μικρότερα ποσά από τους θεσμικούς επενδυτές, όπως τα αμοιβαία κεφάλαια, τις συντάξεις ή τα πανεπιστήμια.

Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Οι επενδύσεις λιανικής πραγματοποιούνται γενικά μέσω τεσσάρων καναλιών: ενεργούν προς την κατεύθυνση αυτών των ατόμων), διαχειριζόμενους λογαριασμούς (με τους οποίους ο διαχειριστής λογαριασμών κάνει τις αποφάσεις αγορών και πωλήσεων για το άτομο) και επενδυτικούς συλλόγους (ομάδες ανθρώπων που συγκεντρώνουν τα χρήματά τους για να επενδύσουν). Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Επενδυτικής Εταιρείας και τον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Αξιών, πάνω από 50 εκατομμύρια νοικοκυριά των ΗΠΑ ασχολούνται με κάποιο είδος επενδύσεων λιανικής πώλησης.

Γιατί αυτό έχει σημασία:

Η δραστηριότητα των επενδυτών σε λιανεύει στη σκιά της θεσμικής επενδυτικής δραστηριότητας. Όχι μόνο οι μικροεπενδυτές πραγματοποιούν μικρότερες συναλλαγές, αλλά και τείνουν να εμπορεύονται λιγότερο συχνά από τους θεσμικούς επενδυτές, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος του όγκου συναλλαγών της αγοράς. Ωστόσο, η διευρυμένη χρήση των συναλλαγών στο διαδίκτυο και η καλύτερη πρόσβαση σε χρηματοοικονομικές πληροφορίες αύξησαν τον αριθμό των μικροεπενδυτών τα τελευταία χρόνια.

Οι ιδιώτες επενδυτές ασκούν κατά κανόνα λιγότερη επιρροή στις εταιρικές αποφάσεις από τους μεγαλύτερους θεσμικούς μετόχους. Παρόλο που υπάρχει κάποια διαμάχη για το αν ένα υψηλό επίπεδο θεσμικής ιδιοκτησίας βελτιώνει τη διοίκηση μιας εταιρείας, δεν υπάρχει αμφισβήτηση του γεγονότος ότι ένας θεσμικός μέτοχος με 10.000 ψήφους συνήθως ασκεί μεγαλύτερη επιρροή από ό, τι ένας μέσος λιανικός μέτοχος με μόλις 100 ψήφους.

Σε αντίθεση με τους θεσμικούς ιδιοκτήτες, οι μικροί επενδυτές έχουν σπάνια πρόσβαση σε εταιρικές αίθουσες συσκέψεων ή συζητήσεις και σπανίως έχουν την ευκαιρία να συναντηθούν προσωπικά με τα στελέχη μιας εταιρείας. Για το λόγο αυτό, πολλοί μικροεπενδυτές τείνουν να θεωρούν ότι η κυριότητα ενός ασφαλιστικού ιδρύματος ως ένδειξη έγκρισης και επηρεάζεται εύκολα από τη θεσμική εμπορική δραστηριότητα.