Η S & P δραστηριοποιείται σε έξι κύριους τομείς: αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας, δείκτες, έρευνα σε μετοχές, διαχείριση κινδύνων, επενδυτικές συμβουλευτικές υπηρεσίες και υπηρεσίες δεδομένων.

Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Η ιστορία του S & P

χρονολογείται από το 1860, όταν ο Henry Varnum Poor δημοσίευσε την ιστορία των σιδηροδρόμων και των καναλιών στις Ηνωμένες Πολιτείες - πρώιμη επανάληψη της ανάλυσης αποθεμάτων. Το 1906, το Γραφείο Στατιστικής Στατιστικής άρχισε να παρέχει πληροφορίες για τις αμερικανικές εταιρείες και το 1916 άρχισε να αποδίδει αξιολογήσεις για εταιρικά και κρατικά ομόλογα. Το 1941, οι δύο εταιρείες συγχωνεύθηκαν, σχηματίζοντας την Standard & Poor's Corporation, η οποία αγοράστηκε από την McGraw-Hill το 1966.

Η S & P είναι γνωστή για τις αξιολογήσεις που παρέχει για τις χρεωστικές και διαρθρωμένες πράξεις χρηματοδότησης εταιρειών, τα θεσμικά όργανα και τις κυβερνήσεις. Αλλά η S & P γνωρίζει επίσης το περίφημο δείκτη S & P 500, το οποίο χρησιμοποιείται σε όλο τον κόσμο ως σημείο αναφοράς για τις αμερικανικές οικονομικές επιδόσεις. Η εταιρεία διατηρεί και αρκετούς άλλους δείκτες, όπως το S & P Global 1200, ο S & P Europe 350 και οι S & P Global Equity Indices. Στην πραγματικότητα, η S & P είναι ο μεγαλύτερος πάροχος δεικτών παγκοσμίως. Το ερευνητικό σκέλος της S & P σε μετοχές παρέχει κατά κύριο λόγο ανάλυση και γνώμη για τα αποθέματα. Ο βραχίονας διαχείρισης κινδύνου προσφέρει εργαλεία και υπηρεσίες που βοηθούν τους οικονομικούς διαχειριστές να εκτιμούν και να προβλέπουν διάφορους τύπους χρηματοοικονομικών κινδύνων και ο συμβουλευτικός βραχίονας παροχής συμβουλών παρέχει συμβουλές σε άλλες εταιρείες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να κατανείμουν τα περιουσιακά στοιχεία στα χαρτοφυλάκιά τους. Ο σκοπός της S & P και άλλων εταιρειών που την αρέσουν είναι να παρέχουν όχι μόνο πληροφορίες στους επενδυτές (για παράδειγμα, οι δείκτες της αγοράς), αλλά διορατικότητα που μπορεί να τους βοηθήσει να λάβουν καλύτερες αποφάσεις (για παράδειγμα, αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας). Η αξία δεν προέρχεται μόνο από την ίδια την πληροφόρηση και την ιδέα, αλλά από την άποψη ότι η S & P είναι μια ανεξάρτητη οντότητα που δεν είναι σεβαστή σε κανένα συγκεκριμένο εκδότη και επομένως δεν έχει κίνητρο να προσφέρει τίποτα άλλο από αντικειμενική εκτίμηση του κινδύνου μιας συγκεκριμένης επένδυσης. Δυστυχώς, η έννοια της αντικειμενικής αξιολόγησης εμπειρογνωμόνων υπέστη σοβαρές ζημιές στην παγκόσμια οικονομική κατάρρευση της περιόδου 2007-2008, όταν ανακαλύφθηκε ότι οι οργανισμοί αξιολόγησης όπως η S & P και ο ανταγωνιστής της, Moody's, βαθμολόγησαν AAA σε τίτλους που υποστηρίζονται από στεγαστικά δάνεια (MBS) τελικά έγινε άχρηστη. Η S & P συνεχίζει να αποκαθιστά τη ζημιά στη φήμη της ως πρακτορείου αξιολόγησης.