Stilettos και Brass Knuckles: Η άποψη μιας γυναίκας ως επιχειρηματίας

Έχω καλεί πολλά πράγματα στη ζωή μου. Πιο πρόσφατα, ονομάστηκε «γυναίκα», «mompreneur», «κοινωνικό» και μερικά άλλα πράγματα που δεν θα επαναλάβω. Η μετάβαση από το freelancer στο (όχι επιχειρηματίας - μια διάκριση που θα σας εξηγήσω σύντομα) ήταν μια συναρπαστική, τρομακτική και απελευθερωτική εμπειρία. Μέσα από αυτή τη μετάβαση έγινα κύριος του πεπρωμένου μου, δημιουργός της δυνατότητας σε έναν κόσμο που επεξεργάστηκε με υπερβολές και καταστροφές και για πάντα υπέρμαχος ενός νέου τρόπου ζωής - ένας τρόπος για την προσωπική και ιδεολογική ελευθερία.

Βλέπετε είναι μια ειδική φυλή. Εξετάζουμε το άγνωστο και λέμε "Μπορώ να κάνω κάτι από αυτό". Δεν τρέχουμε τυχαία στη σκοτεινή αβύσσια αβεβαιότητας, όπως υποθέτουν πολλοί. Βλέπουμε πιθανότητα. Υπολογίζουμε τον κίνδυνο, αναπτύσσουμε στρατηγική και επιτιμούμε την αβεβαιότητα με αμείλικτη πεισματικότητα. Υποστηριζόμενοι από την ανταμοιβή που μπορεί να δημιουργήσει μόνο η δημιουργία, διαμορφώνουμε νέες τεχνολογίες, δημιουργούμε πρότυπα και δημιουργούμε κουλτούρες σκέψης και διαβίωσης που προκαλούν τη θλιβερή εταιρική νοοτροπία.

Εδώ υπάρχει διαφορετικός επιχειρηματίας. Στο βιβλίο του "Ο μύθος Ε", ο Μιχαήλ Γκέρμπερ μας έδειξε ότι ένας επιχειρηματίας δεν είναι απαραιτήτως ένας, επειδή οι επιχειρήσεις ξεκινούν για πολλούς λόγους, πολλοί από τους οποίους δεν υποκινούνται από ένα πνεύμα. Ένας υπάλληλος αστέρι αποφασίζει ότι μπορεί να το κάνει καλύτερα και ξεκινά τη δική του επιχείρηση. Κάποιος παίρνει απολυθεί και ξεκινά ελεύθερος επαγγελματίας και το αποκαλεί επιχείρηση. Κάποιος βλέπει μια επιχείρηση στα έργα και λέει, "Μπορώ να το κάνω καλύτερα" και ξεκινά μια επιχείρηση. Κάποιος αγοράζει σε μια εταιρεία πολλαπλών επιπέδων μάρκετινγκ και την αποκαλεί επιχείρηση. Πολλές επιχειρήσεις είναι αντίγραφα υφιστάμενων επιχειρήσεων. Πολλοί άνθρωποι ξεκινούν τις επιχειρήσεις και ποτέ δεν αναπτύσσονται ως ιδιοκτήτες επιχειρήσεων, αλλά αντ 'αυτού συνεχίζουν να λειτουργούν ως υπάλληλοι. Πολλές επιχειρήσεις ξεκινούν χωρίς να σκεφτούν ποτέ τη θέση στην αγορά, τη διαφοροποίηση ή την καινοτομία. από την άλλη πλευρά, να σκεφτείς όλα αυτά τα πράγματα και πολλά άλλα.

Ένα χρέος νέων συνόρων, αναλαμβάνει το καθήκον να καταγράψει νέα ύδατα στα χέρια τους και να καινοτομεί. Είναι καλοί να ξεκινούν τα πράγματα από το μηδέν (πράγματα που συχνά δεν υπάρχουν ακόμα) και να τα δημιουργούν. Είναι καλοί στο να διασχίζουν τα σύνορα, να αναπτύσσουν στρατηγικά ιδέες και να κάνουν κάτι από το τίποτα. Ένα άτομο δεν είναι αναγκαστικά καλός επιχειρηματίας (γι 'αυτό συχνά πωλούν ή βγαίνουν πίσω μετά από ένα συγκεκριμένο σημείο). Ούτε είναι απαραίτητα καλός διαχειριστής (οι δεξιότητες των ανθρώπων δεν αποτελούν απαίτηση). Ένας επιχειρηματίας είναι οποιοσδήποτε ξεκινά μια επιχείρηση. Ένα είναι κάποιος που αναλαμβάνει να δημιουργήσει κάτι πρωτότυπο για να λύσει μια μεγάλη αγορά ή κοινωνική ανάγκη στα χέρια της.

Είμαι επιχειρηματίας. Έχω δεξιότητες για τους ανθρώπους, μπορεί να διαχειριστεί έργα και μια ομάδα, και να ξέρει πώς να οικοδομήσει μια επιχείρηση από το έδαφος και στη συνέχεια να την διατηρήσει. Το πιο σημαντικό, είμαι ένας. Αυτός είναι ο λόγος που προσβάλλω αυτούς τους φαινομενικά αβλαβείς όρους της "γυναίκας" και του "mompreneur". Ακούτε ποτέ κάποιον να λέει "άνθρωπος" ή "dadpreneur;" Όχι. Γιατί λοιπόν χρειάζομαι αυτή τη διάκριση; Η αναγνώριση της θέσης μου ως μιας λέξης με τη λέξη "μαμά" ή "γυναίκα" πράγματι με εκπτώνει σαν να δημιουργώ έναν αυθαίρετο διαχωρισμό με βάση το φύλο μου. Είμαι διαφορετικός ως λόγος του οράματός μου, της προσπάθειάς μου να χρησιμοποιήσω ιδέες για την επίλυση των μεγαλύτερων προβλημάτων της κοινωνίας, της προσέγγισης του ορείχαλκου μου και της δέσμευσής μου στην οικοδόμηση μιας εταιρικής κουλτούρας που υποστηρίζει την ατομική ανάπτυξη και τη συμμετοχή της κοινότητας. Το φύλο μου και το γεγονός ότι γεννήθηκα μπορούν να συμβάλουν στις ιδέες και τις φιλοσοφίες μου, αλλά δεν είναι αυτό που με χαρακτηρίζει ως. Είμαι καθορισμένος από αυτό που δημιουργώ.

Πρόσφατα σχημάτισα μια στρατηγική συνεργασία με την Tech Ranch Austin, έναν επιταχυντή τεχνολογίας που βρίσκεται στην πατρίδα μου στο Ώστιν του Τέξας. Αυτή η συνεργασία μου επιτρέπει να κάνω τεράστια πορεία προς την προσωπική μου αποστολή για μια επανάσταση Brass Knuckles καθώς οικοδομούμε μια κοινωνική κοινότητα στο πλαίσιο της τεχνολογίας Ranch Austin, μια κοινότητα ανθρώπων που χρησιμοποιεί πλοία για να λύσει την πείνα, τη φτώχεια, την αδικία, τον υποσιτισμό,, και άλλες κοινωνικές ανησυχίες τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Δημιούργησα μια ομάδα σκέψεων ανθρώπων για να αναλάβω αυτά τα ζητήματα, ενώ δημιουργούμε άλλα κοινωνικά δίκτυα με δικές τους αποστολές και κοινωνικά προβλήματα. Δεν μπορώ να εκφράσω με λόγια πόσο ικανοποιητικό και κίνητρο είναι να επιτύχουμε τελικά απτές κινήσεις προς το στόχο της ζωής μου να επηρεάσουμε την ευρεία, θετική αλλαγή στον κόσμο. Αυτή είναι η προσωπική μου ιεροτελεστία της μετάβασης ως α. Η δημιουργία σε αυτή την κλίμακα και η επίδραση στην κοινωνία σε αυτό το μέγεθος είναι αυτό που σημαίνει να είσαι ένας. Τώρα δημιουργώ κάτι περισσότερο από μια επιχείρηση (ή πολλές επιχειρήσεις). Δημιουργώ κληρονομιά.