Ορισμός και Παράδειγμα Ασφαλείας που απαλλάσσεται από Φορολογία

Τι είναι:

Γενικά, τα μερίσματα ή τα κέρδη είναι απαλλαγμένα από την ομοσπονδιακή φορολογία εισοδήματος. Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι ο John αγοράζει 1.000 δολάρια δημοτικών ομολόγων. Τα ομόλογα πληρώνουν τόκο 7% ετησίως, ή $ 70. Επειδή τα δημοτικά ομόλογα είναι συνήθως αφορολόγητα χρεόγραφα, ο John δεν χρειάζεται να καταβάλει ομοσπονδιακό φόρο εισοδήματος για το εισόδημα από τόκους ύψους $ 70. Μπορεί επίσης να μην χρειαστεί να καταβάλει κρατικούς ή τοπικούς φόρους για το εισόδημα αυτό, ανάλογα με το αν ζει στον δήμο που εκδίδει τα ομόλογα.

Τα δημοτικά ομόλογα είναι η πιο κοινή απαλλαγμένη από φόρους ασφάλεια, αλλά αμοιβαία κεφάλαια που επενδύουν σε δημοτικά ομόλογα, Τα αμερικανικά ομόλογα εξοικονόμησης ή άλλοι τίτλοι που δεν υπόκεινται σε απαλλαγή από φόρους μπορούν επίσης να λάβουν καθεστώς απαλλαγής από φόρους.

Γιατί αυτό έχει σημασία:

Φορολογικές απαλλαγές

εξοικονομήστε χρήματα στους φόρους. Ως εκ τούτου, οι κινητές αξίες που είναι απαλλαγμένες από τον φόρο μπορούν να είναι πολύ ελκυστικές, ιδίως για τους επενδυτές σε υψηλές φορολογικές κλίμακες. Οι τίτλοι που δεν υπόκεινται σε φόρο παρέχουν επίσης τοπικές κυβερνήσεις και μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς (οι πιο συνηθισμένοι εκδότες απαλλαγμένων από τον φόρο τίτλους) με χαμηλότερα χρεωστικά επιτόκια. Αυτό με τη σειρά του ενθαρρύνει τις κυβερνήσεις και τους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς να αναλάβουν νέα έργα.

Υπάρχει έντονη αντιπαράθεση σχετικά με το είδος των τίτλων που πρέπει να απαλλάσσονται από το φόρο. Τις περισσότερες φορές, ένας οργανισμός πρέπει να καταχωριστεί σύμφωνα με το άρθρο 501 (γ) (3) του κώδικα εσωτερικού εισοδήματος πριν να εκδώσει τίτλους απαλλαγμένους από τον φόρο.

Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι παρόλο που μια απαλλασσόμενη από φόρους εγγύηση μπορεί να προσφέρει εισόδημα ή κέρδη που απαλλάσσονται από τους ομοσπονδιακούς φόρους εισοδήματος, ο φορολογούμενος ή ο οργανισμός ενδέχεται να χρειαστεί να πληρώσει κρατικούς, τοπικούς ή άλλους τύπους φόρων ως φόροι μισθωτών υπηρεσιών, φόροι επί των πωλήσεων ή ειδικοί φόροι κατανάλωσης)