Φόρος στις Πωλήσεις Διαδικτύου

Εδώ είναι το κοκαλιάρικο φόρο επί των πωλήσεων στο Διαδίκτυο: ποιος πληρώνει, ποιος δεν το κάνει και γιατί κάνει τη διακυβέρνηση και οι έμποροι λιανικής πώλησης.

Δεν είναι μυστικό ότι οι αγοραστές μισούν τον φόρο επί των πωλήσεων και αγαπούν μια απαλλαγμένη από φόρους συμφωνία. Εν προκειμένω, τα αφορολόγητα καταστήματα σε αεροδρόμια που έχουν τόσο μεγάλη επιτυχία στο διαχωρισμό των ταξιδιωτών που ταξιδεύουν με τη Μπαχάμα από τα χρήματά τους Mai-Tai. Αλλά επειδή χρειάζεστε μια διεθνή κάρτα επιβίβασης πριν μπορέσετε να αγοράσετε ένα μπαρ από σαπούνι σχεδιαστών χωρίς φόρους, οι πωλήσεις από αυτά τα καταστήματα αποτελούν μικρή απειλή είτε για τους εμπόρους της Main Street είτε για τους φορολογούμενους.

Πληκτρολογήστε το Internet, σε ένα νέο επίπεδο. Στην πραγματικότητα, η ψώνια χωρίς φόρους έχει γίνει ένα από τα βασικότερα πλεονεκτήματα των διαδικτυακών λιανοπωλητών που επιδιώκουν να συνδέσουν τους καταναλωτές με την αγορά χρεώσεων και χρεώσεων. Παρά το γεγονός ότι μερικές φορές ακούτε, ορισμένες πωλήσεις μέσω του Διαδικτύου υπόκεινται σε φόρο επί των πωλήσεων και οι καταναλωτές έχουν συχνά την ευθύνη να παρακρατούν κάθε απλήρωτο φόρο επί των πωλήσεων απευθείας στις αγορές τους στο κράτος τους.

Η είσπραξη του φόρου επί των πωλήσεων:

Η υποχρέωση καταβολής του φόρου επί των πωλήσεων καθορίζεται από τη θέση του αγοραστή και όχι από τον πωλητή. Εάν μια επιχείρηση δεν έχει φυσική παρουσία σε μια συγκεκριμένη κατάσταση, όπως ένα κατάστημα ή μια αποθήκη, δεν απαιτείται να εισπράττει φόρο επί των πωλήσεων για πωλήσεις από πελάτες σε αυτό το κράτος. Στην νομική ομιλία αυτή η σχέση μεταξύ πωλήσεων και τοποθεσίας αναφέρεται ως "σύνδεσμος" και καθορίστηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ στο Quill κατά Βόρειας Ντακότα, 504 US 298 (1992).

Παράδειγμα

Ο Margo είναι παθιασμένος σχετικά με τις σπάνιες ορχιδέες. Δυστυχώς, ζει σε μια μικρή πόλη στην Ιντιάνα, όπου το τοπικό νηπιαγωγείο της δεν φέρει τις ποικιλίες που αγαπά. Αντ 'αυτού, η Margo παραγγέλλει τις προμήθειές της online από έναν προμηθευτή ορχιδέας με έδρα στο Βερμόντ. Ο προμηθευτής έχει όλες τις εγκαταστάσεις του στο Βερμόντ και εισπράττει την πληρωμή στο Βερμόντ. Η Margo δεν χρειάζεται να πληρώσει τον φόρο επί των πωλήσεων της Ινδιάνας στις ορχιδέες της.

Λίγους μήνες αργότερα, ο προμηθευτής ανοίγει μια αποθήκη στην Ιντιάνα για να χειριστεί τις ηλεκτρονικές παραγγελίες του για ολόκληρη τη χώρα. Η Margo εξακολουθεί να παραγγέλλει τις ορχιδέες της από την έδρα της στο Βερμόντ, αλλά πρέπει τώρα να πληρώσει τον φόρο πωλήσεων της Indiana.

Εξαιρέσεις από τον κανόνα

Πολλοί μεγάλοι έμποροι λιανικής πώλησης με τοπικά καταστήματα μπορούν να πωλούν τα προϊόντα τους χωρίς φόρο μέσω του Διαδικτύου επειδή έχουν δημιουργήσει ξεχωριστές νομικές θυγατρικές για να διαχειριστούν τις επιχειρήσεις στο Διαδίκτυο. Με άλλο τρόπο, ο Barnes & Noble αγοράζετε ένα βιβλίο από το διαδίκτυο είναι μια διαφορετική εταιρεία από την Barnes & Noble στο εμπορικό κέντρο. Δεδομένου ότι η ηλεκτρονική Barnes & Noble δεν έχει φυσική παρουσία στην πολιτεία σας, δεν χρεώνεται φόρος επί των πωλήσεων για ηλεκτρονικές αγορές. Η πρακτική της ίδρυσης μιας ξεχωριστής νομικής οντότητας, κυρίως για την αποφυγή των φόρων επί των πωλήσεων, έχει προκαλέσει την οργή χιλιάδων λιανοπωλητών, των οποίων οι πελάτες πρέπει να πληρώσουν ακόμα φόρο.

Το ζήτημα καθίσταται ακόμη πιο κολλητό όταν οι εταιρίες online και offline αλληλεπίδραση πελατών. Για παράδειγμα, ένας καταναλωτής αγοράζει λέσχες γκολφ χωρίς χρέωση από το Wal-Mart.com αλλά επιτρέπεται να τα επιστρέψει εκτός σύνδεσης στο τοπικό κατάστημα Wal-Mart. Η ευθύνη σας για την καταβολή φόρου επί των πωλήσεων

Εάν ζείτε σε κράτος που εισπράττει φόρο επί των πωλήσεων, αλλά δεν το πληρώνει σε ένα διαδίκτυο αγορά, εξακολουθείτε να είστε υποχρεωμένοι να πληρώσετε τον φόρο στο κράτος. Όταν το πληρώνετε απευθείας στο κράτος, αναφέρεται ως φόρος χρήσης και όχι ως φόρος επί των πωλήσεων.

Η μόνη διαφορά μεταξύ φόρου πωλήσεων και χρήσης είναι ποιο πρόσωπο - πωλητής ή αγοραστής - πληρώνει το κράτος. Θεωρητικά, η χρήση φόρων είναι απλώς ένα πλάνο δημιουργίας αντιγράφων ασφαλείας για να βεβαιωθείτε ότι το κράτος εισπράττει έσοδα από κάθε φορολογητέο στοιχείο που αγοράζεται στα σύνορά του. Αλλά επειδή η είσπραξη φόρου χρήσης για μικρότερες αγορές είναι τόσο μεγάλη, τα κράτη έχουν προσπαθήσει παραδοσιακά να εισπράττουν φόρο χρήσης μόνο σε αντικείμενα μεγάλου εισιτηρίου που απαιτούν άδεια, όπως αυτοκίνητα και σκάφη

Τώρα όμως, ορισμένα κράτη, όπως το Κοννέκτικατ, το Μέιν, η Νεμπράσκα, το Νιου Τζέρσεϊ και η Βόρεια Καρολίνα, έχουν αλλάξει τη στάση τους και εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη συλλογή φόρων χρήσης. Ωστόσο, η γραφειοκρατία, οι σύνθετοι φορολογικοί κανόνες και οι περιορισμένοι κρατικοί πόροι έχουν μέχρι στιγμής εμποδίσει τα περισσότερα κράτη να επιδιώξουν φόρους χρήσης. Δεδομένου ότι οι κυβερνήσεις των κρατών χάνουν σημαντικά έσοδα, η είσπραξη φόρων χρήσης μπορεί να αποτελέσει προτεραιότητα, εάν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση συνεχίσει την απαγόρευση των φόρων ηλεκτρονικού εμπορίου στο Διαδίκτυο.

Το μέλλον του Διαδικτύου ως ζώνης χωρίς φορολογία

Είναι δύσκολο να προβλεφθεί αν οι αγορές στο Internet θα παραμείνουν αφορολόγητες. Το 1998, το Κογκρέσο ψήφισε τον νόμο περί φορολογικής ελευθερίας στο Ίντερνετ (ITFA), ο οποίος θέσπισε ένα τριετές μορατόριουμ για τη φορολόγηση των υπηρεσιών πρόσβασης στο Internet σε κρατικό ή τοπικό επίπεδο. Ως "υπηρεσία πρόσβασης στο διαδίκτυο" ορίζεται κάθε υπηρεσία που επιτρέπει στους χρήστες να λαμβάνουν πληροφορίες, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ή άλλες ηλεκτρονικές υπηρεσίες και περιλαμβάνει μικρούς παρόχους υπηρεσιών Διαδικτύου (ISP), μεγάλες πύλες πληροφόρησης όπως το Yahoo και άλλες ιστοσελίδες και εταιρείες που παρέχουν συνδεσιμότητα και πληροφορίες ως AOL.

Σύμφωνα με το μορατόριουμ του 1998 δεν μπορούν να εφαρμοστούν νέοι φόροι πωλήσεων ή άλλοι φόροι που εφαρμόζονται στις αγορές μέσω Διαδικτύου. Το ισχύον μορατόριουμ για τους νέους φόρους θα διαρκέσει μέχρι τον Οκτώβριο του 2001. Ωστόσο, η απαγόρευση αυτή δεν επηρεάζει την υποχρέωσή σας να καταβάλλετε φόρους πωλήσεων ή χρήσης βάσει του προηγούμενου νόμου.

Για να προσδιοριστεί το μέλλον των φόρων στο Διαδίκτυο, -Συμβουλευτική Επιτροπή Ηλεκτρονικού Εμπορίου για τη μελέτη της φορολογίας του Διαδικτύου και έκθεση στις 21 Απριλίου 2000. Οι πρώτες εκθέσεις της Επιτροπής δείχνουν ότι θα συστήσει στο Κογκρέσο να συνεχίσει να διατηρεί το Διαδίκτυο ως ζώνη απαλλαγμένη από φόρους μέχρι το 2006. Η ομοσπονδιακή νομοθεσία μετά από αυτές τις προτάσεις έχει ήδη εισαχθεί στο Κογκρέσο.

Φυσικά, υπάρχει μεγάλη αντίθεση από τις κυβερνήσεις των κρατών και τους λιανοπωλητές. Μια ματιά στους αριθμούς εξηγεί γιατί. Τα έσοδα από τον φόρο επί των πωλήσεων ανέρχονται σήμερα σε περίπου 150 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως και αποτελούν περίπου το ένα τρίτο του συνόλου των κρατικών εσόδων. Αυτοί οι φόροι πληρώνουν για τα πάντα, από τα σχολεία και την αστυνομία μέχρι δρόμους, πάρκα και άλλες κρατικές υπηρεσίες. Τα κράτη που δεν έχουν φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, όπως το Τέξας, εξαρτώνται ακόμη περισσότερο από τα έσοδα από φόρους επί των πωλήσεων. (Τα πέντε κράτη που δεν έχουν φόρο επί των πωλήσεων - η Αλάσκα, το Ντελαγουέρ, η Μοντάνα, το Νιου Χάμσαϊρ και το Όρεγκον - δεν βλάπτουν καθόλου). Με βάση την κοινώς αποδεκτή προβλέψεις για τις πωλήσεις στο Διαδίκτυο, απώλεια εσόδων σε διαφυγόντες φόρους επί των πωλήσεων από διαδικτυακές συναλλαγές θα μπορούσε να φθάσει έως και 10,8 δισ $ το 2003.

Πολλοί έμποροι λιανικής πώλησης Main Street πιστεύουν ότι επιτρέποντας στους καταναλωτές να αποφεύγουν φόρο επί των πωλήσεων παρέχει online εμπόρους λιανικής πώλησης αθέμιτο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, ιδίως σε χώρες όπου οι φόροι επί των πωλήσεων είναι υψηλοί. Συγκεντρώνονται ιδιαίτερα από τους μεγάλους εμπόρους λιανικής πώλησης των οποίων οι θυγατρικές στο Διαδίκτυο επιτρέπουν πωλήσεις αφορολόγητων ειδών αλλά επιτρέπουν την επιστροφή των ηλεκτρονικών αγορών σε καταστήματα τσιμέντου. Οι υποστηρικτές της ίσης φορολόγησης για όλες τις λιανοπωλητές έχουν εκφράσει την οργή ότι η Επιτροπή δεν αντιπροσωπεύει επαρκώς τα συμφέροντά τους, και να αισθάνονται ότι η έκθεση της Επιτροπής προς το Κογκρέσο θα είναι μεροληπτική.

Βελτιωμένη Πωλήσεις & Χρήση Φορολογική έργου

Το 2002, πολιτειακές κυβερνήσεις οργανωμένη να αντισταθεί. Στο πλαίσιο μιας κρατικής πρωτοβουλίας, γνωστής ως η απλουστευμένη συμφωνία φορολογίας πωλήσεων και χρήσης (SSUTA), 40 κράτη και η περιφέρεια της Κολούμπια συνεργάστηκαν για να απλουστεύσουν τους κώδικες φόρου επί των πωλήσεων, προκειμένου να διευκολύνουν τη συλλογή φόρων επί των πωλήσεων. Στο πλαίσιο της SSUTA, η είσπραξη του φόρου επί των πωλήσεων εξακολουθεί να παραμένει προαιρετική. Ωστόσο, θεωρείται απαραίτητο βήμα για την ομοσπονδιακή νομοθεσία.

Το SSUTA έχει κερδίσει έλξη. Αρκετοί εθνικοί έμποροι λιανικής πώλησης έχουν διαπραγματευτεί με τα κράτη μέλη για συμφωνίες αμνηστίας σε αντάλλαγμα για μελλοντική είσπραξη φόρου επί των πωλήσεων και αναμένεται να ακολουθήσουν περισσότερα. Επιπλέον, αρκετά κράτη έχουν ήδη τροποποιήσει τους φορολογικούς τους νόμους για να συμμορφωθούν με το SSUTA. Με όλη αυτή την πίεση από τα κράτη, πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι μέσα στα επόμενα χρόνια θα ρίξετε μερικά ακόμα δολάρια στο καλάθι αγορών σας για κρατικούς φόρους πωλήσεων.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον φόρο επί των πωλήσεων στο Internet

Μπορείτε να βρείτε την ιστοσελίδα της Επιτροπής σχετικά με το ηλεκτρονικό εμπόριο στη διεύθυνση //www.ecommercecommission.org

Άλλοι ενημερωτικοί ιστοχώροι περιλαμβάνουν:

E-fairness, (//www.e-fairness.org) που εκπροσωπεί τον λιανοπωλητή Οι οργανισμοί που ασκούν πιέσεις στο Συνέδριο για την ίση φορολογία

Το Ινστιτούτο Φορολογίας Πωλήσεων (//www.salestaxinstitute.com) παρέχει μια σειρά υπηρεσιών και συνδέσμων που συνδέονται με τον φόρο επί των πωλήσεων.

Το Διοικητικό Συμβούλιο: //www.streamlinedsalestax.org) διατηρεί έναν ιστότοπο που αναφέρει λεπτομερώς την πρόοδο του οργανισμού.