Ποσοστό

Ποσοστόείναι συνήθως ένα τεχνητά χαμηλό αρχικό επιτόκιο σε ένα ρυθμιζόμενο-

Το πώς λειτουργεί (παράδειγμα):

Το επιτόκιο του ARM αντιστοιχεί σε ένα συγκεκριμένο σημείο αναφοράς (συχνά το βασικό επιτόκιο, αλλά μερικές φορές το LIBOR, το Treasury με σταθερή διάρκεια ενός έτους ή άλλα σημεία αναφοράς) συν ένα πρόσθετο περιθώριο (το οποίο ονομάζεται επίσης περιθώριο και το μέγεθός του συχνά βασίζεται στο πιστωτικό αποτέλεσμα του δανειολήπτη). Το σημείο αναφοράς συν το περιθώριο είναι ίσο με το επιτόκιο του δανείου. ονομάζεται πλήρης τιμαριθμική αναπροσαρμογή. Μερικές ARM προσφέρουν ένα μειωμένο επιτόκιο δείκτη, το οποίο ονομάζεται επίσης ένα ποσοστό διαφήμισης, κατά το πρώτο έτος περίπου.

Για να κατανοήσουμε πώς τα ρυθμιζόμενα επιτόκια επηρεάζουν την πληρωμή του δανειολήπτη, ας υποθέσουμε ότι μια τράπεζα προσφέρει ένα ARM 100.000 δολαρίων σε έναν δυνητικό δανειολήπτη. Το επιτόκιο είναι βασικό συν 5% με ανώτατο όριο 10%. Εάν το βασικό επιτόκιο είναι 3%, τότε το επιτόκιο του δανειολήπτη είναι 8% (5% + 3%), ενώ η μηνιαία πληρωμή είναι $ 733,77. Αν το βασικό επιτόκιο αυξάνεται, για παράδειγμα, στο 4%, τότε το επιτόκιο του δανείου φτάνει στο 9% (5% + 4%) και η πληρωμή φτάνει στα $ 804,63.

Σε πολλές περιπτώσεις, τα ARM έχουν ανώτατα όρια: υψηλό (και μερικές φορές πόσο χαμηλό) το επιτόκιο μπορεί να πάει και πόσο μπορούν να κινηθούν σε ένα έτος, μήνα ή τρίμηνο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το επιτόκιο θα προσαρμοστεί μόνο προς τα πάνω - δηλαδή οι δανειολήπτες δεν θα επωφεληθούν εάν μειωθούν τα επιτόκια.

Γιατί αυτό έχει σημασία:

Η ιδέα πίσω από τα ARM είναι να δεχτεί τον κίνδυνο (και τις αντίστοιχες δυνατότητες ανταμοιβή) ότι τα επιτόκια θα αλλάξουν ευνοϊκά και θα ωφελήσουν έτσι τον οφειλέτη ή τον δανειστή. Για παράδειγμα, εάν ένας δανειολήπτης παίρνει ένα ARM με επί του παρόντος επιτόκιο 7%, ελπίζει ότι τα επιτόκια θα μειωθούν και οι πληρωμές του θα μειωθούν ανάλογα. ο δανειστής, από την άλλη πλευρά, ελπίζει ότι τα επιτόκια θα αυξηθούν, γεγονός που αυξάνει το ποσό του κέρδους που παράγει το δάνειο (αυξάνοντας τις πληρωμές του δανειολήπτη). Λόγω αυτής της ρύθμισης κινδύνου, τα ΜΑΔ συχνά φέρουν χαμηλότερα επιτόκια από τα στεγαστικά δάνεια σταθερού επιτοκίου, τα οποία με τη σειρά τους θα μπορούσαν να επιτρέψουν στους δανειολήπτες να δανειστούν περισσότερα από όσα μπορούσαν να δανειστούν με υποθήκες σταθερού επιτοκίου. Ένα ποσοστό teaser συχνά επιδεινώνει αυτό το ζήτημα.

Όπως μπορείτε να δείτε, τα ARM μπορούν να έχουν πολύπλοκες συνέπειες. Έτσι, όπως συμβαίνει με οποιαδήποτε υποθήκη ή άλλο δάνειο, οι οφειλέτες πρέπει να είναι σίγουροι ότι θα διαβάσουν και θα κατανοήσουν την τεκμηρίωση του δανειστή και θα εξετάσουν τις συνέπειες των αλλαγών στα επιτόκια. Οι οφειλέτες πρέπει να είναι σίγουροι ότι μπορούν να χειριστούν το χειρότερο σενάριο ότι είναι υποχρεωμένοι να κάνουν τις υψηλότερες πληρωμές υποθηκών που επιτρέπονται. Οι δανειστές υποχρεούνται νομικά να αποκαλύψουν πόσο υψηλό θα είναι η μηνιαία πληρωμή του δανειολήπτη.