Μερίσματα σχετικά με την άνοδο: Γιατί αυτό δεν μπορεί να είναι ένα καλό σημάδι για τους επενδυτές

Οι αμερικανικές εταιρείες στέλνουν στους μετόχους ρεκόρ μετρητών, κυρίως με τη μορφή μερισμάτων.

Η Investmentmatome εξετάζει ποια είναι αυτή η τάση και η θεωρία των μερισμάτων - πότε πρέπει μια εταιρεία να εκδώσει μερίσματα και εάν τα μερίσματα είναι επάνω, γιατί οι εταιρείες δεν επανεπενδύουν στην ανάπτυξή τους;

Η κατάσταση του παιχνιδιού: Τα μερίσματα χτυπάνε

Όλοι θέλουν μερίσματα. Είναι σαν να αγαπάς όλους παγωτά. Αλλά αν ολόκληρη η διατροφή σας αποτελείται από όλο το παγωτό, όλη την ώρα, είναι ένα σημάδι ότι η διατροφή σας στερείται αρκετών ουσιών και διατροφής.

Τώρα, το παγωτό παίρνει φέτος έξω για τους επενδυτές φέτος, σαν να πηγαίνει έξω από το στυλ. Μια αναζωογονητική οικονομία και η ενίσχυση των εταιρικών κερδών έχουν ξεκαθαρίσει τους εταιρικούς ισολογισμούς με μετρητά. Σύμφωνα με έρευνα της Federal Reserve του Σαιντ Λούις, οι εταιρείες που διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο έχουν συσσωρεύσει 4.97 τρισεκατομμύρια δολάρια σε μετρητά το 2010. Επιπρόσθετα, οι εταιρείες γίνονται πιο υγρές. το ποσό των μετρητών που κρατούνται ως ποσοστό των εταιρικών κερδών έχει διπλασιαστεί από τη δεκαετία του '90, από 6 σε 12%.

Αυτό ισχύει, παρόλο που τα επιτόκια εξοικονόμησης ήταν πολύ μεγαλύτερα εκείνη την εποχή.

Πότε πρέπει μια εταιρεία να εκδώσει ένα μέρισμα;

Μια επιχείρηση θα πρέπει να εκδίδει μέρισμα όταν η διοίκηση πιστεύει ότι οι μέτοχοί της μπορούν να αποκτήσουν καλύτερη απόδοση επένδυσης επενδύοντας την ίδια στην αγορά. Αν η ομάδα διαχείρισης πιστεύει ότι μπορούν να κερδίσουν κερδοφόρες αποδόσεις, τότε δεν θα πρέπει να εκχωρούν ένα μέρισμα (το οποίο είναι φορολογητέο, ούτως ή άλλως), αλλά θα πρέπει να επανεπενδύσουν αυτά τα χρήματα στην ανάπτυξή τους. Εάν είστε πρόεδρος εταιρείας του διοικητικού συμβουλίου και δεν έχετε εκχωρήσει μέρισμα, πότε θέλετε να ξεκινήσετε; Λοιπόν, θα το κάνατε όταν φτάσατε στο σημείο της φθίνουσας απόδοσης - όταν δεν μπορείτε πλέον να κερδίζετε κέρδη από την επανεπένδυση στην εταιρεία σας, ώστε να επιστρέφετε τα κέρδη στους επενδυτές μέσω μερισμάτων.

Θεωρία μερισμάτων: Συγκρίνοντας τις επιλογές το 2013

Το 2012 ήταν ένα έτος ρεκόρ για τα συνολικά δολάρια - και οι πρώτες ενδείξεις είναι ότι το 2013 θα είναι ακόμα μεγαλύτερο. Έτσι τι κάνουν οι εταιρείες με αυτό - επεκτείνονται; Είναι μίσθωση; Οχι.

Τι μπορούν αντ 'αυτού να κάνουν; Με λίγα λόγια, εάν μια εταιρεία παίρνει ένα δολάριο στα κέρδη, υπάρχουν μόνο λίγα πράγματα που μπορεί να κάνει με αυτά τα χρήματα:

1. Πληρωμή χρεών.
2. Αγοράστε απόθεμα.
3. Επανεμφανίζεται στην επιχείρηση ή σε εξαγορές, ελπίζοντας να δημιουργήσει μια επιστροφή στην αγορά.
4. Τοποθετήστε το σε μετρητά και ταμειακά ισοδύναμα, μόνο στην περίπτωση.
5. Επιστρέψτε αυτά τα χρήματα στους επενδυτές με τη μορφή μερισμάτων.

Η επιλογή 1 δεν έχει την ίδια λογική με την προηγούμενη. Τα επιτόκια είναι πολύ χαμηλά για τους εταιρικούς δανειολήπτες με επενδυτικά κριτήρια αυτές τις μέρες. Είναι φθηνό να δανειστείς χρήματα.

Η επιλογή 2 είναι αρκετά δημοφιλής αυτή τη στιγμή - εν μέρει επειδή τα χρήματα είναι τόσο φθηνά. Είναι εύκολο για τις εταιρείες να δανειστούν χρήματα για να αγοράσουν απόθεμα - ειδικά για να αποπληρώσουν τα στελέχη που εκτελούν μετοχικές επιλογές, ενώ η εκτέλεση είναι καλή. Αλλά δεν πρέπει να είναι δημοφιλής, με το S & P 500 να κάνει και πάλι διαπραγμάτευση σε απόσταση φουσκώματος από τα υψηλά όλων των εποχών. Ο χρόνος εκτέλεσης των αγορών είναι όταν οι τιμές των μετοχών είναι χαμηλός, όχι όταν είναι ψηλά.

Αλλά σκεφτείτε τι λέει το διοικητικό συμβούλιο μιας εταιρείας όταν εκδίδουν ένα μέρισμα. Λένε, δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη ότι μπορούμε να επανεπενδύσουμε αυτά τα χρήματα πίσω στην εταιρεία με ένα αποδεκτό ποσοστό απόδοσης, δεδομένων των κινδύνων.

Επίσης, κολλούν τον επενδυτή με φορολογικό λογαριασμό μέχρι 39,6%, οπότε προσέξτε τι θέλετε.

Φορολογικές επιπτώσεις

Ταυτόχρονα, οι εταιρείες έχουν αποπειραθεί να φέρουν οποιεσδήποτε κέρδη κερδίζουν στο εξωτερικό σπίτι στις Ηνωμένες Πολιτείες - και γίνεται όλο και χειρότερη. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις γιατί. Η δεύτερη εταιρεία C φέρει χρήματα πίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα χτυπήσει με φόρο 39,6% - από 35% πέρσι, και αρκετές φορές υψηλότερο από πολλές άλλες ανεπτυγμένες χώρες, όπως η Ιρλανδία. Αυτό είναι ένα ισχυρό αντικίνητρο στον επαναπατρισμό - και ένα τεράστιο εμπόδιο για την επανεπένδυση στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η φορολογική επιβάρυνση αυτών των χρημάτων είναι ακόμη πιο εμφανής όταν εξετάζετε τις επιπτώσεις της διπλής φορολογίας. Εάν μια εταιρία επιθυμεί να κρατήσει τα κέρδη της, τα φέρνει στο σπίτι τους επιτρέπει να κρατήσει μόνο $ 60,4 σεντς στο δολάριο, χάρη στον υψηλό φόρο επί των εταιρικών εσόδων. Εάν στη συνέχεια εκδίδουν μέρισμα με αυτά τα χρήματα, ο αμερικανός επενδυτής μπορεί να κρατήσει μόλις $ 36,48 σεντς στο δολάριο. Οι εταιρίες δεν μπορούν να διαγράψουν τα μερίσματα ως έξοδα. Ο μέτοχος πρέπει να πληρώσει μέχρι 36,9 τοις εκατό φόρο επί των 60,4 σεντς που έχει απομείνει. Εξ ου και ο αριθμός 36,48 δολάρια.

Αυτό είναι πριν καν φτάσετε στο επιτόκιο 3,8 τοις εκατό που ισχύει τώρα για το εισόδημα από επενδύσεις, συμπεριλαμβανομένου του εισοδήματος από μερίσματα, στα άτομα με υψηλότερα εισοδήματα.

Ας θέσουμε αυτή τη διπλή φορολογία σε προοπτική:

Η εικόνα προέρχεται από το Ίδρυμα Φορολογίας. Το συνέδριο ανέβαλε την αύξηση των φόρων, αρχικά προγραμματισμένη για το 2010, για τρία χρόνια. Αλλά οι νέες φορολογικές αυξήσεις των ΗΠΑ είναι αποτελεσματικές τώρα.

Ποια σήματα αποστέλλονται με μερίσματα;

Γι 'αυτό έχετε αυτό κατά νου όταν το Διοικητικό Συμβούλιο μιας εταιρείας εκδίδει μέρισμα. Στην πραγματικότητα, λένε ότι πιστεύουν ότι οι επενδυτές τους είναι καλύτερα με 40 με 60 σεντς για το δολάριο που κερδίζουν από ό, τι εύλογα πιστεύουν ότι μπορούν να πάρουν με την επανεπένδυση των κερδών της εταιρείας πίσω στην επιχείρηση.

Στην πραγματικότητα, αυτοί οι άνθρωποι που στέλνουν μερίσματα στους μετόχους της Αμερικής, στα δόντια ενός καθεστώτος κατάσχεσης διπλής φορολογίας, λένε επίσης ότι δεν μπορούν καν να σκεφτούν τις εταιρείες που μπορούν να αποκτήσουν χρήσιμα. Θα προτιμούσαν να δίνουν τα μισά χρήματα στην κυβέρνηση από το να τα χρησιμοποιήσουν για να αποκτήσουν περιουσιακά στοιχεία μαζί τους.

Αναμένετε ότι μια φορά σε μια στιγμή, σίγουρα. Μπορείτε επίσης να αναμένετε ότι από εταιρείες και ταμεία που έχουν μια μακροπρόθεσμη πολιτική μερισμάτων. Δηλαδή, από επιχειρήσεις που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για να απευθύνονται σε επενδυτές προσανατολισμένους στο εισόδημα, ανεξάρτητα από τη συνολική απόδοση.

Αλλά όταν οι τιμές των μετοχών είναι υψηλές - όπως είναι τώρα, με το S & P να πετυχαίνει τα υψηλά επίπεδα όλων των εποχών - και ολόκληρη η αγορά ωθεί τα μερίσματα να ανεβαίνουν επίσης, πρέπει να προσεγγίσετε τα πράγματα με προσοχή.

Εάν τα αποθέματα είναι πολλά, τότε γιατί είναι το πλεόνασμα μετρητών που πηγαίνει σε μερίσματα, παρά το φόρο δάγκωμα, και όχι στις αγορές περιουσιακών στοιχείων;

Βλέπουμε μερικοί Δραστηριότητα συγχώνευσης και συγχωνεύσεων. Σε μερικούς κύκλους, βλέπουμε αρκετές δραστηριότητες συγχώνευσης. Αλλά πρέπει επίσης να θυμάστε ότι το χρέος είναι βρώμικο-φθηνό. Οι τιμές των ομολόγων κρατιούνται από μια επιθετικά επεκτεινόμενη Ομοσπονδιακή Τράπεζα, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται τεχνητά το κόστος του χρήματος. Αυτό, με τη σειρά του, παίρνει πολλά από τα έξοδα συναλλαγής από μια μοχλευμένη εξαγορά. Όταν το QE3 στεγνώσει, η παλίρροια θα υποχωρήσει αναπόφευκτα. Όταν συμβαίνει αυτό, ένα πράγμα θα γίνει σαφές. τα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία είναι πολύ υψηλά.

Αποποίηση: Οι απόψεις και οι συστάσεις σε αυτό το κομμάτι κρατούνται από τον μεμονωμένο συνεισφέροντα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις του Investmentmatome στο σύνολό του.

Μερισματική εικόνα από το Shutterstock.