Ο δείκτης Wilshire 5000

θεωρείται ο "συνολικός δείκτης της αγοράς". Σχεδιασμένο για την παρακολούθηση της αξίας ολόκληρης της χρηματιστηριακής αγοράς, ο δείκτης ξεκίνησε το 1974 από την Wilshire Associates σύντομα μετά από υπολογιστές που έκαναν τον καθημερινό υπολογισμό ενός τέτοιου μεγάλου δείκτη δυνατό.

Ο δείκτης περιλαμβάνει την πλειοψηφία των κοινών μετοχών, των REITs οι οποίες διαπραγματεύονται κυρίως μέσω της NASDAQ OMX ή του NYSE Euronext ή του Αμερικανικού Χρηματιστηρίου. Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα): Το Wilshire 5000 αποτελείται από σχεδόν όλα τα αποθέματα που ικανοποιούν τρία κριτήρια:

1) Η έδρα της εταιρίας εδρεύει στις Η.Π.Α.

2) Η μετοχή διαπραγματεύεται ενεργά σε χρηματιστήριο των Η.Π.Α.

3) Το απόθεμα διαθέτει ευρέως διαθέσιμες πληροφορίες τιμολόγησης (αυτό αποκλείει τα δελτία τύπου ή τα εξωχρηματιστηριακά αποθέματα).

Αν και ο δείκτης ξεκίνησε με - όπως το όνομα υποδηλώνει - 5.000 επιχειρήσεις, περιέχει στην πραγματικότητα περίπου 6.700 σήμερα. Ο δείκτης είναι σταθμισμένος με το κατώτατο όριο της αγοράς, πράγμα που σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις με τη μεγαλύτερη αγοραία αξία αντιπροσωπεύουν μεγαλύτερο τμήμα του δείκτη.

Γιατί αυτό έχει σημασία:

Ο δείκτης

Wilshire 5000

πολύ εύκολος τρόπος για να καθορίσετε τη διαδρομή της χρηματιστηριακής αγοράς των ΗΠΑ. Δεδομένου ότι είναι ουσιαστικά κάθε δημόσια επιχείρηση, είναι εξαιρετικά αντιπροσωπευτική της συνολικής αγοράς.

Επειδή είναι τόσο διαφορετική, είναι αδύνατο να πούμε ποιοι κλάδοι ή κλάσεις περιουσιακών στοιχείων μετακινούνται στην αγορά (τεχνολογία, βιομηχανική, μικρής κεφαλαιοποίησης, μεγάλα -cap, κ.λπ.) απλώς κοιτάζοντας το Wilshire 5000. Επιπλέον, πολλοί άνθρωποι δεν κατέχουν μεγάλο αριθμό μετοχών μικρού κεφαλαίου που κατέχει αυτός ο δείκτης, οπότε ενδέχεται να μην αντιπροσωπεύει με ακρίβεια το μίγμα χαρτοφυλακίου που κατέχουν οι περισσότεροι επενδυτές.