Η Τράπεζα της Αμερικής εκκαθαρίζει το κοστούμι χρέωσης χρεωστικής κάρτας: Πρέπει να γιορτάζουμε;

Τι νομίζετε ότι η κάλυψη της Τράπεζας της Αμερικής θα σταματήσει μετά την Ημέρα Τραπεζικής Μεταφοράς; Ω, εσείς της μικρής πίστης. Λιγότερο από 48 ώρες μετά την Ημέρα Guy Fawkes, η οποία δεν υποκινήθηκε από τη χρέωση χρεωστικής χρήσης της BofA ύψους 5 δολ., Η τράπεζα έκανε τα πρωτοσέλιδα. Για τα τέλη χρεωστικών καρτών. Πάλι.

Και αυτή τη φορά, είναι αμφίβολο αν οι πελάτες θα πρέπει πραγματικά να γιορτάσουν: ένας ομοσπονδιακός δικαστής ενέκρινε έναν διακανονισμό ύψους 410 εκατομμυρίων δολαρίων σε μια αγωγή κατηγορίας για αθέμιτες υπεραναλήψεις, παρά τις διαμαρτυρίες των πελατών ότι δεν ήταν αρκετό.

Η υπόθεση: Η δίκη ισχυρίστηκε ότι η Τράπεζα της Αμερικής επεξεργάστηκε τις συναλλαγές με χρεωστικές κάρτες από το μεγαλύτερο στο μικρότερο, για να μεγιστοποιήσει τα τέλη υπερανάληψης. Για παράδειγμα, εάν είχατε 100 δολάρια στο λογαριασμό σας και πραγματοποιήσατε αγορές $ 5, $ 50 και $ 110 (με αυτή τη σειρά), η BofA θα επεξεργάζεται πρώτα το $ 110 χρέωση και το τέλος $ 5 τελευταία. Με αυτόν τον τρόπο, αντί να υποβάλετε το τέλος υπερανάληψης μόνο μια φορά (όταν προσπαθήσατε να αφαιρέσετε $ 110 από $ 45), θα έπαιρνα τρεις φορές (προσπαθώντας να αφαιρέσετε $ 110 από $ 100 και στη συνέχεια $ 50 και $ 5 από αρνητικό υπόλοιπο).

Ο οικισμός: 13,2 εκατομμύρια πελάτες BofA που είχαν χρεωστικές κάρτες μεταξύ του 2001 και του Μαΐου του 2011 θα λάβουν μέρος του διακανονισμού: τουλάχιστον 9% των τελών που κατέβαλαν. Ο μέσος πελάτης πραγματοποίησε $ 300 σε αμοιβές υπερανάληψης, οπότε θα ήταν επιλέξιμος για $ 27. Η Bank of America αρνείται τυχόν αδίκημα και η πρακτική αυτή έκτοτε έχει απαγορευτεί από τον νόμο περί μεταφοράς ηλεκτρονικών κεφαλαίων.

Η ετυμηγορία: Ο Αμερικανός περιφερειακός δικαστής Τζέιμς Λόρενς Βασιλέχ υπέγραψε τον διακανονισμό, λέγοντας ότι ήταν δίκαιο και λογικό, παρόλο που ο μέσος καταναλωτής είναι εκείνος που λαμβάνει λιγότερα από το ποσό ενός τέλους υπερανάληψης. Μικρά θαύματα;

Έτσι ποιος κέρδισε; Όπως και τα πάντα γύρω από τα fiascos χρεωστικών καρτών της Bank of America (και ναι, υπάρχουν αρκετά από αυτά για να δικαιολογήσουν τη δική τους κατηγοριοποίηση), τα πράγματα δεν είναι πάντα αυτά που φαίνονται. Στην περίπτωση αυτή, ναι, οι καταναλωτές παίρνουν κάποια χρήματα πίσω. Όμως, η Τράπεζα της Αμερικής δεν χρειάζεται να παραδεχτεί αδίκημα και δεν πρέπει να καταπολεμήσει μια μακρά δικαστική μάχη. Έχει δραπετεύσει με την επιστροφή λιγότερο από το 10% των αμοιβών υπερανάληψης που εισπράττει στους άσους.

Είναι η Ημέρα Τραπεζικής Μεταφοράς ξανά: οι καταναλωτές μπορούν να πάρουν χρήματα, αλλά η Τράπεζα της Αμερικής παίρνει ένα αρκετά μεγάλο διάλειμμα. Όταν οι κορεσμένοι πελάτες απέσυραν τα χρήματά τους, η BofA πέτυχε ό, τι ήθελε - το κλείσιμο μη κερδοσκοπικών λογαριασμών. Και τώρα, πληρώνει μόνο 410 εκατομμύρια δολάρια, μια σταγόνα στον κάδο σε σχέση με αυτό που κέρδισε κατά την τελευταία δεκαετία.

Ρυθμιστικό καθεστώς E: Οι προστασίες που θεσπίστηκαν από την ΕΖΕΣ σχετικά με την προστασία υπεράκτιας ρευστότητας έχουν αποκαλυφθεί ως κανονισμός Ε. Απαγορεύουν την πρακτική της επεξεργασίας συναλλαγών με οτιδήποτε άλλο εκτός από τη χρονολογική σειρά και απαιτούν από τους καταναλωτές να επιλέγουν κάθε αμοιβή υπερανάληψης. Οι τράπεζες δεν μπορούν να κάνουν διακρίσεις σε πελάτες που δεν συμμετέχουν και πρέπει να τους παρέχουν τα ίδια χαρακτηριστικά και οφέλη του λογαριασμού.

Το βλέπουμε αυτό ως σημαντικό βήμα προς τα εμπρός για τους καταναλωτές. Παρόλο που οι τράπεζες συνεχίζουν να πωλούν "υπερανάληψη" και οι καταναλωτές εξακολουθούν να αποφασίζουν να απορροφήσουν το χρέος υπερανάληψης 35 $, μεγαλύτερη διαφάνεια σημαίνει καλύτερη λήψη αποφάσεων. Ωστόσο, η απότομη μείωση των τελών υπερανάληψης, σε συνδυασμό με τη ρύθμιση των διατραπεζικών προμηθειών της τροπολογίας Durbin, καθιστά τις χρεωστικές κάρτες πολύ λιγότερο κερδοφόρες και οι τράπεζες πιο πρόθυμες να αποβάλλουν τους πελάτες τους λογαριασμού ελέγχου.