Post-Fiscal Cliff, πρέπει να μεταρρυθμίσουμε την αποπληρωμή τόκων υποθηκών;

Σε μια προσπάθεια μεταρρύθμισης του φορολογικού κώδικα, οι σύμβουλοί μας αναμένεται να εξετάσουν την έκπτωση τόκων υποθηκών. Είναι το μεγαλύτερο φορολογικό χάσμα που διατίθεται σε πολλούς Αμερικανούς. οι περισσότεροι εξοικονομούν περίπου 600 δολάρια ετησίως. Ωστόσο, οι επικριτές προτείνουν να το καταργήσουμε, κυρίως επειδή η έκπτωση επιδοτεί αποτελεσματικά τους πλουσιότερους ιδιοκτήτες σπιτιού.

Υπήρξε μεγάλη αντίσταση σε μια τέτοια αλλαγή στον κλάδο των ακινήτων. Οι μεσίτες ακινήτων είναι, φυσικά, ανήσυχοι ότι η εξάλειψη της αφαίρεσης θα εξαλείψει επίσης ένα από τα μεγαλύτερα κίνητρα για την ιδιοκτησία σπιτιού.

Δεν είναι όλα τα realtors επαγρύπνηση pro-deduction. Ο Kenneth Clark, ένας μεσίτης στο GetYourPHX, είναι ένας κριτικός της φωνής. "Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να βρεθεί ένας τρόπος για τη μείωση του ελλείμματος και του χρέους και η Εθνική Ένωση Realtors δεν βοηθά με κανέναν τρόπο. Κάθε φορά που μου στέλνουν ένα σημείωμα για να καλέσω το μέλος του συνεδρίου μου για να διατηρήσω την έκπτωση, στέλνω μήνυμα στο μέλος μου και του λέω να το μεταρρυθμίσει ».

Γιατί, ο Κλάρκ αναρωτιέται, θα πρέπει οι RVs να θεωρηθούν ως δεύτερη κατοικία και να τύχουν έκπτωσης φόρου; Οι απαντήσεις δεν είναι απλές και, τελικά, είναι το ερώτημα πόσο μεγάλο μέρος της φορολογικής επιβάρυνσης που νομίζετε ότι οι κορυφαίοι κάτοικοι της Αμερικής θα πρέπει να επωμιστούν.

Πώς λειτουργεί η έκπτωση

Όταν πληρώνουμε τόκους για την υποθήκη μας, μας επιτρέπεται να αφαιρέσουμε ένα μέρος από το φορολογητέο εισόδημα μας. Για τους πλουσιότερους καταναλωτές, λοιπόν, αυτή η έκπτωση είναι ένας τρόπος να βάζετε εισόδημα απευθείας στους τέσσερις τοίχους γύρω από αυτούς. είναι λογικό να το πράξει, επειδή προστατεύει τα μετρητά από το IRS.

Προς το παρόν, οι φορολογούμενοι μπορούν να αφαιρέσουν έως και 1 εκατομμύριο δολάρια για την πρώτη και τη δεύτερη κατοικία τους και έως και 100.000 δολάρια για τα δάνεια εγχώριας δικαιοσύνης. Ο φόρος εισοδήματος καθορίζει επίσης πόσο εξοικονομείτε. Το ανώτατο όριο το 2012 ήταν 35%, και αυτοί οι φορολογούμενοι μπορούν γενικά να αφαιρέσουν το 35% των τόκων από το υποκείμενο εισόδημα. Για το 2013, ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής ανέρχεται σε 39,6%, αποτέλεσμα της συμφωνίας για το φορολογικό φράγμα. Στο άλλο άκρο του φάσματος, όσοι κάνουν λιγότερα από 8.700 δολάρια το 2012 ή 8.925 δολάρια το 2013 (17.400 δολάρια και 17.850 δολάρια εάν αρχειοθετήσετε από κοινού) θα λάβουν μόνο όφελος 10%.

Ωστόσο, για να επωφεληθείτε από την έκπτωση, πρέπει να λάβετε απόφαση όταν υποβάλετε την ομοσπονδιακή επιστροφή φόρου εισοδήματος: παίρνετε μια τυπική έκπτωση ή αναλύετε τις παρακρατήσεις σας; Το πρώτο σας επιστρέφει ένα κατ 'αποκοπήν ποσό, το οποίο εξαρτάται από την οικογενειακή σας κατάσταση, την ηλικία σας και από κάποιους άλλους παράγοντες (δηλαδή αν είστε ενιαίος ή εάν είστε παντρεμένοι χωριστά, κλπ.). Για παράδειγμα, το 2011, η συνήθης έκπτωση για τους single filers ήταν 5.800 δολάρια.

Ανακεφαλαιωμένες εκπτώσεις αναλύουν τη φορολογική σας καταβολή ανά στοιχείο: ζητάτε παρακρατήσεις για το εισόδημα που δαπανήσατε για ιατρική περίθαλψη, κρατικούς και τοπικούς φόρους, φιλανθρωπικούς σκοπούς και εστιάζουμε εδώ: πληρωμές τόκων ενυπόθηκων δανείων. Ανακεφαλαίωση των εκπτώσεων σας σημαίνει αποταμίευση εσόδων και καταλογογράφηση των εξόδων σας, αλλά για τους σχετικά πλούσιους, αξίζει την προσπάθεια. Αν έχουν ένα τεράστιο σπίτι και μια τεράστια υποθήκη για να ταιριάξουν, τότε εξοικονομούν αρκετά χρήματα με αναλυτικές αφαιρέσεις.

Η έκπτωση προνοεί ακριβά σπίτια

Ίσως η πιο κρίσιμη κριτική αυτής της έκπτωσης είναι ότι επιδοτεί αποτελεσματικά τους πλούσιους. Όπως εξηγήσαμε παραπάνω, μόνο οι πλούσιοι, οι οποίοι αναγράφουν τις μειώσεις τους, θα δουν ένα πραγματικό όφελος σε μετρητά.

Και επωφεληθείτε. Οι οικογένειες με υψηλό εισόδημα εξοικονομούν πάνω από δέκα φορές περισσότερο από τις υποθήκες τους από τους φτωχούς, βρήκαν τους οικονομολόγους James Poterba και Todd Sinai σε μια μελέτη. Για να είμαστε ακριβείς, οι οικογένειες που πραγματοποιούν πάνω από 250.000 δολάρια σε ένα χρόνο εξοικονομούν 5.000 δολάρια και εκείνοι στο σκέλος $ 40.000 - $ 75.000 έσωσαν περίπου το ένα δέκατο αυτού.

Η κυβέρνηση δεν μπορεί να φορολογήσει αυτά τα 5.000 δολάρια, κι έτσι αναζητούν τα έσοδα αυτά αλλού. η παρακράτηση ανακατανέμει τη φορολογική επιβάρυνση και, επομένως, οι ενοικιαστές και οι ιδιοκτήτες μικρών κατοικιών πληρώνουν για το φορολογικό διάλειμμα, εάν εμμέσως.

Δεν είναι λοιπόν έκπληξη το γεγονός ότι οι Αμερικανοί δεν αγκαλιάζουν τις αντιδικίες κατά της αφαίρεσης. Σε μια έρευνα του Αυγούστου 2012 με 1.719 άτομα, η Texas Trust Credit Union διαπίστωσε ότι ένα πλήρες 65% δήλωσε ότι η κατάργηση της έκπτωσης δεν θα μείωνε το ενδιαφέρον τους για την ιδιοκατοίκηση. Μόνο το 8% δήλωσε ότι θα το έκανε.

Η αφαίρεση ενθαρρύνει το χρέος

Η αφαίρεση ενθαρρύνει επίσης τους ανθρώπους να αναλάβουν μεγαλύτερες υποθήκες από ό, τι διαφορετικά. Όσο μεγαλύτερη είναι η υποθήκη, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πληρωμές τόκων και, το πιο σημαντικό, οι περισσότεροι ιδιοκτήτες ακινήτων μπορούν να προστατεύσουν από τη φορολογία.

Κάποιοι επικριτές ισχυρίστηκαν ότι, λόγω της κρίσης υψηλού κινδύνου της τελευταίας δεκαετίας, αυτή η πτυχή της έκπτωσης είναι πολύ ενοχλητική. Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος αν τα επιχειρήματα αυτά είναι κατάλληλα. Πάρα πολύ χρέος θα είναι πάντα πάρα πολύ χρέος, αλλά αμφιβάλλω ότι μπορούμε να χτύπημα subprime δανειοληπτών με τους οφειλέτες που επωφελούνται από την έκπτωση.

Οι δανειολήπτες με χαμηλό πιστωτικό κίνδυνο είναι δανειολήπτες υψηλού κινδύνου: είναι αυτοί με χαμηλή πίστωση, οι οποίοι συχνά ζητούν ένα ιδιαίτερα υψηλό στεγαστικό δάνειο για να αγοράσουν ένα σπίτι. Την τελευταία δεκαετία, κάποιοι δανείστηκαν περισσότερο από ό, τι θα μπορούσαν πραγματικά να αντέξουν οικονομικά, ειδικά αφού τα επιτόκια αυξήθηκαν, κι έτσι αθετήθηκαν. Αυτοί δεν είναι οι ίδιοι άνθρωποι που αναγράφουν τις παρακρατήσεις τους - δεν είναι σχετικά πλούσιοι.

Τούτου λεχθέντος, το πνεύμα αυτού του επιχειρήματος είναι αληθές. Δεν πρέπει να ενθαρρύνουμε τους Αμερικανούς να δανείζονται περισσότερα από όσα μπορούν να αντέξουν οικονομικά.

Να αντικατασταθεί η έκπτωση με πίστωση φόρου;

Μια πίστωση φόρου θα μπορούσε να είναι πιο προοδευτική, όλοι οι ιδιοκτήτες σπιτιού ήταν σε θέση να το διεκδικήσουν, ανεξάρτητα από την κατάταξή τους.Το Κέντρο Φορολογικής Πολιτικής προτείνει τέσσερις διαφορετικές πιστώσεις. Ο ένας, για παράδειγμα, ζητεί την ομοιόμορφη αποπληρωμή τόκων στεγαστικού δανείου κατά 20% που καταβάλλεται σε ένα έτος.

Μια τέτοια πίστωση ανακατανέμει τη φορολογική επιβάρυνση. Θα βοηθούσε ομάδες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, σύμφωνα με το Κέντρο Φορολογικής Πολιτικής. Μπορεί ακόμη και να επιτρέψει μεγαλύτερο διακριτικό εισόδημα όταν κάτι τέτοιο είναι ελάχιστο για πολλούς Αμερικανούς.

Θα πλήρωνε όμως τους πλούσιους, οι οποίοι μπορούν να διεκδικήσουν έως και το 39,6% του ενυπόθηκου ενδιαφέροντος φέτος - 39,6% μείον κάτι που ονομάζεται σταδιακή κατάργηση του Pease. Αυτή η προσθήκη στον φορολογικό κώδικα εγκρίθηκε από το Κογκρέσο νωρίτερα αυτό το έτος και περιορίζει τις κρατήσεις μόνο για τους πλουσιότερους από τους πλουσιότερους. Ένα παντρεμένο ζευγάρι που αρχειοθετεί από κοινού, για παράδειγμα, πρέπει να ανησυχεί μόνο για τη Pease αν κάνει πάνω από 300.000 δολάρια ετησίως σε ακαθάριστο εισόδημα.

Αν αυτό το ζευγάρι χτυπήσει αυτό το όριο, τότε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν θα είναι πλέον τόσο γενναιόδωρη με εκπτώσεις και απαλλαγές. Αφαιρούν μια αποκαλούμενη "σταδιακή κατάργηση" από τις συνολικές μειώσεις που απαιτούν ζευγάρι. Τα μαθηματικά είναι πολύπλοκα - και ποικίλλουν από τον φορολογικό κατάλογο στον φορολογικό κατάλογο, ανάλογα με τον πλούτο και τις κρατήσεις τους - αλλά συνήθως αυτή η σταδιακή εξόφληση επιβαρύνει το 3% του ομοσπονδιακού φόρου εισοδήματος του υπερ-πλούτου. Αυξάνει ουσιαστικά τον οριακό φορολογικό συντελεστή από 39,6% σε 42,6%. Και το κάνει αυτό με τη σύσφιξη όλων των εκπτώσεων και εξαιρέσεων - όχι μόνο των τόκων ενυπόθηκων δανείων.

Το μέλλον των φορολογικών εκπτώσεων είναι ακόμα πιο αδύναμο. Η πρόεδρος της επιτροπής προϋπολογισμού της Γερουσίας, Patty Murray, πρότεινε περαιτέρω μείωση των κρατήσεων, ιδίως για το 2%. Είναι η φορολογική τους επιβάρυνση που βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της συζήτησης. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτό το σημείο - και για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη φορολογική επιβάρυνση στο σύνολό της - προσέξτε την προσεχή μελέτη μας.