Επιδόματα δεν διδάσκουν τα παιδιά για τα χρήματα - το κάνετε

Πολλοί γονείς μου λένε ότι αισθάνονται ένοχοι για επιδόματα.

Δεν είναι συνεπείς για το πότε και πώς δίνουν τα παιδιά τους χρήματα. Αναρωτιούνται αν τα επιδόματα πρέπει να συνδέονται με τις δουλειές. Ακόμη και ο τρόπος με τον οποίο δεν κάνουν χρήματα μπορεί να είναι ένα πρόβλημα. Τα μετρητά είναι ευκολότερα, αλλά πολλά από αυτά που θέλουν να αγοράσουν τα παιδιά - οι λήψεις μιας αγαπημένης εκπομπής, ενός παιχνιδιού στο Amazon, μιας σφαίρας στο Minecraft - απαιτούν πλαστικό.

Έχω χρησιμοποιήσει την κόρη μου ως ινδικό χοιρίδιο για να δοκιμάσω όλα τα είδη των συστημάτων και των εφαρμογών δικαιωμάτων, ξεκινώντας όταν ήταν μόλις 3 ετών.

Ξεκινήσαμε με διαιρεμένες τράπεζες που είχαν τμήματα για δαπάνες, αποταμίευση και διανομή. (Το Money Savvy Pig and Moon Jar είναι δύο επιλογές.) Μετακινήσαμε τις εφαρμογές όταν μετακινήθηκαν περισσότερες από τις αγορές της στο διαδίκτυο. Χρησιμοποιήσαμε iAllowance. άλλοι ιχνηλάτες περιλαμβάνουν το Bankaroo, το PiggyBot και το Allowance & Chores Bot.

Στη συνέχεια όμως προσέλκυσε έναν σταθερό πελάτη για την επιχείρηση που ασχολείται με τα κατοικίδια ζώα και στα 13 ήταν αρκετά μεγάλα για να έχει δικό της τραπεζικό λογαριασμό. Τώρα κερδίζει και διαχειρίζεται τα δικά της τσέπη. Χρησιμοποιεί τους λογαριασμούς μας για αγορές iTunes και Amazon, καθώς απαιτούν πιστωτική κάρτα, αλλά μεταφέρω χρήματα από το λογαριασμό της στο δικό μας μία φορά το μήνα για να τα καλύψουμε.

Κατά μήκος της πορείας, έμαθε να κάνει επιλογές, να καθυστερήσει την ικανοποίηση και να εξοικονομήσει τα πράγματα που ήθελε, συμπεριλαμβανομένου ενός φορητού υπολογιστή. Δεν είμαι βέβαιος, όμως, ότι μπορούμε να πιστέψουμε το επίδομα.

Οι έρευνες δείχνουν ότι η συμπεριφορά των γονέων - το παράδειγμα που έθεσαν - και οι συζητήσεις που έχουν με τα παιδιά τους σχετικά με τα χρήματα είναι πολύ πιο σημαντικές στη διαμόρφωση της μελλοντικής τους οικονομικής υγείας.

Παρακολουθώντας τι κάνετε

Μια μελέτη του 2015 για το Γραφείο Προστασίας Χρηματοοικονομικών Καταναλωτών, η οποία επανεξέτασε την έρευνα στην αναπτυξιακή ψυχολογία, την εκπαίδευση και την επιστήμη των καταναλωτών, διαπίστωσε ότι οι γονείς ήταν «κρίσιμες» στην ενίσχυση της οικονομικής ευημερίας στα παιδιά.

Οι γονείς δεν χρειάζεται να είναι ειδικοί σε χρήματα για να μιλήσουν για τη σημασία της καθυστερημένης ικανοποίησης ή της διαφοράς μεταξύ επιθυμιών και αναγκών, λέει η ερευνητής Elizabeth Odders-White, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin στο Madison.

"Δεν χρειάζεται να καθίσετε και να κάνετε τρελά σύνθετα οικονομικά υπολογισμούς με τα παιδιά σας", λέει ο Odders-White. "Απλά πρέπει να μιλήσετε για τις αποφάσεις που κάνετε ήδη. «Πρέπει να το αγοράσουμε, θέλουμε να το αγοράσουμε».

Η συμπεριφορά σας μετρά επίσης. Μια πρόσφατη έρευνα του T. Rowe Price διαπίστωσε ότι όταν οι γονείς είχαν τουλάχιστον τρία είδη λογαριασμών ταμιευτηρίου - για παράδειγμα, ένα ταμείο έκτακτης ανάγκης, ένα ταμείο κολλεγίων και ένα λογαριασμό συνταξιοδότησης - τα παιδιά τους ήταν:

• πιο πιθανό να έχουν εξοικονόμηση από τη δική τους
• λιγότερο πιθανό να ξοδεύουν χρήματα μόλις το έχουν πάρει
• λιγότερο πιθανό να έχουν ψέματα στους γονείς τους για το πώς ξόδεψαν χρήματα

Αντίθετα, οι γονείς που είχαν χρέη πιστωτικών καρτών άνω των $ 5.000 είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν παιδιά που ξόδεψαν χρήματα μόλις το έλαβαν. Τα παιδιά τους ήταν επίσης πιο πιθανό να περιμένουν από τους γονείς τους να τα αγοράσουν ό, τι ήθελαν.

"Η συμπεριφορά σας παρατηρείται από τα παιδιά σας και αποδυναμώνει", λέει ο Roger Young, ανώτερος οικονομικός διευθυντής της T. Rowe Price (και πατέρας τριών εφήβων).

Είναι η συζήτηση, όχι τα μετρητά

Τα επιδόματα, αντιθέτως, φαίνεται να είναι ένα πολύ λιγότερο αποτελεσματικό εργαλείο για τη διδασκαλία θετικών οικονομικών συμπεριφορών. Τα απεριόριστα επιδόματα - εκείνα που δεν συνδέονται με δουλειές - μπορεί να είναι τα χειρότερα.

Οι εργασίες συμβάλλουν σίγουρα στην ανάπτυξη του χαρακτήρα των παιδιών και στη μελλοντική επιτυχία της σταδιοδρομίας τους, σύμφωνα με διάφορες μελέτες του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και του Πανεπιστημίου της Μινεσότα. Ορισμένοι εμπειρογνώμονες συμπεριφοράς παιδιών λένε ότι οι δουλειές δεν πρέπει να πληρώνονται για να διδάξουν τη σημασία της συμβολής στην οικογένεια.

Ωστόσο, ο ειδικός του χρηματοοικονομικού αλφαβητισμού, Lewis Mandell, έχει βρει στις δικές του μελέτες και ανασκοπήσεις της έρευνας των άλλων ότι τα παιδιά που λαμβάνουν αποζημιώσεις δεν γνωρίζουν πολύ λιγότερο από άλλους για εξοικονόμηση, δαπάνες και πιστώσεις και είχαν χειρότερη εργασιακή ηθική.

Η αξία σε ένα επίδομα προέρχεται από την αλληλεπίδραση μεταξύ γονέα και παιδιού σχετικά με οικονομικά θέματα, λέει ο Mandell. Όταν πληρώνει για δουλειές, ο γονιός πρέπει να παρακολουθεί εάν το έργο γίνεται και η πληρωμή είναι ένα είδος ανατροφοδότησης. Όταν δεν υπάρχει επίδομα, το παιδί πρέπει να ξεκινήσει και να αιτιολογήσει αιτήματα για μετρητά, γεγονός που οδηγεί σε μια συζήτηση χρημάτων.

Χωρίς αυτές τις αλληλεπιδράσεις, το επίδομα γίνεται δικαίωμα που συνεπάγεται ότι τα χρήματα δεν χρειάζεται να κερδιστούν ή να διαχειριστούν, λέει ο Μαντέλ.

Έτσι, αν δώσετε στα παιδιά σας ένα επίδομα, εξηγήστε τους κανόνες (όπως "όταν πάει, έχει φύγει") και ρωτήστε τι μαθαίνουν ("Είστε ευχαριστημένοι με αυτό που αγοράσατε;" ή "Τι θέλετε να αποθηκεύσετε μέχρι να αγοράσει το επόμενο; ").

Εάν αποφασίσετε να αποζημιώσετε - ή να ξεχάσετε να το παραδώσετε το μισό χρόνο - θα πρέπει ακόμα να μιλάτε για εξοικονόμηση, κάνοντας επιλογές, προγραμματίζοντας για το μέλλον.

Και μην σταματήσετε. Ακόμη και σε νεαρή ηλικία, τα παιδιά σας δίνουν προσοχή, λέει ο Odders-White.

"Κάνουν κάποιες από τις πρώτες ανεξάρτητες αποφάσεις τους, αλλά εξακολουθούν να αναζητούν στους γονείς τους για συμβουλές", λέει.

Η Liz Weston είναι πιστοποιημένος οικονομικός σχεδιαστής και δημοσιογράφος στο Investmentmatome, ένας προσωπικός δικτυακός τόπος χρηματοδότησης και συγγραφέας του "Πιστωτικού σας Αποτέλεσμα". Email: [email protected]. Twitter: @lizweston.

Αυτό το άρθρο γράφτηκε από τον Investmentmatome και δημοσιεύθηκε αρχικά από το The Associated Press.