Σκεπτικισμός Angel-Eyed στο Ισορροπία Sweat

Έχω κολλήσει πριν από την ιδρώτα. Πέρασα πολλά χρόνια χωρίς μισθό στο Palo Alto Software, μια φορά στην αρχή και πάλι όταν πετύχαμε την κάμψη το 2001. Δεν είχα την επιλογή. δεν υπήρχαν χρήματα για να μου πληρώσουν. Μπορείτε να χτίσετε μια επιχείρηση, μερικές φορές πρέπει να εγκαταστήσετε για το τι είναι δυνατόν.

Έκανα αυτό το λάθος την πρώτη φορά: Απλά δούλευα δωρεάν. Δεν έκανα τίποτα για την προσαρμογή των εταιρικών βιβλίων. Δεν είχαμε κανένα κέρδος, οπότε δεν δαπάνησαν την εργασία μου δεν είχε σημασία. Είχαμε αρκετά να ανησυχούμε, ούτως ή άλλως, κρατώντας την υποθήκη που πληρώθηκε και τα παιδιά στα παπούτσια με συμβουλευτικά έσοδα. Το Palo Alto Software δεν ήταν ακόμα πολύ περισσότερο από ό, τι εγώ δουλεύοντας πεισματικά ένα επιχειρηματικό σχέδιο.

Τη δεύτερη φορά, ήξερα καλύτερα. Έγραψα την αξία μου ως δάνειο που οφείλεται στους ιδρυτές και τις επιπτώσεις της φορολογίας μισθοδοσίας της αξίας μου ως πληρωτέους λογαριασμούς. Έτσι, είχα δύο πλεονεκτήματα:

Πρώτον, μια ακριβή απόδοση της πραγματικότητας της εταιρείας. Η αξία μου είναι μέρος των κανονικών εξόδων. Δεν κάνει κανέναν καλό να υποτιμήσει τα έξοδα.

Δεύτερον, καθόρισε ένα ποσό που θα εξεταστεί αργότερα. Και οι σχετικές φορολογικές υποχρεώσεις

Υπάρχουν λεπτομέρειες που πρέπει να προσέξετε με μισθούς που οφείλονται στους ιδιοκτήτες, επειδή δεν μπορείτε να τους αφαιρέσετε εκτός αν τους έχετε πληρώσει πραγματικά. και όταν τους πληρώνετε πραγματικά, οφείλετε και τους φόρους μισθοδοσίας.

Όταν διαβάζω επιχειρηματικά σχέδια για νεοσύστατες επιχειρήσεις, δεν μου αρέσει να βλέπω τους ιδρυτές να εργάζονται δωρεάν. Υπολογίζει τα πραγματικά έξοδα. Καταλαβαίνω τις ανάγκες που προκύπτουν, έτσι μπορώ να αποδεχθώ τους ιδρυτές που προεξοφλούνται για να χτίσουν μια εταιρεία. Αλλά μου αρέσει περισσότερο όταν καταγράφουν την αξία τους προσεκτικά, όπως και στη δεύτερη περίπτωση ιδίων κεφαλαίων.

Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξή μου όταν ένας παρουσιαστής σε συνάντηση επενδυτή αγγέλου την περασμένη εβδομάδα κακομεταχειριζόταν την ιδέα των ιδιοκτητών να καταγράφουν χαμένους μισθούς ως χρέη. Νομίζω ότι είναι καλό. Αυτός-και είναι σε θέση να το γνωρίζει - το έκανε γελοίο. Προφανώς το πήρε ως απαίτηση για καταβολή χρημάτων στους ιδιοκτήτες τη στιγμή που το κεφάλαιο αυξήθηκε από τους επενδυτές.

Διαφωνώ. Νομίζω ότι η καταγραφή της αξίας της αμοιβής ιδίων κεφαλαίων είναι καλύτερο για όλους, γιατί είναι εκεί, συνέβη και - όσο εσείς διαχειρίζεστε σωστά τις φορολογικές συνέπειες - σημαίνει ότι τα έξοδά σας είναι πιο ακριβή. Δεν σημαίνει ότι ζητάτε να πληρώνεστε πλήρως τη στιγμή που θα πάρετε μια επένδυση.

Υπόθεση: Όταν τα πράγματα βελτιωθούν, καταπλήρωσα το ιδανικό κεφάλαιο. Εξαφανίστηκε από τα βιβλία και έγινε de facto πρωτεύουσα. Δεν είναι τυπικό κεφάλαιο, διότι αυτό θα απαιτούσε διαφορετική φορολογική μεταχείριση. αλλά de facto κεφάλαιο, επειδή το κεφάλαιο είναι περιουσιακά στοιχεία μείον υποχρεώσεις, οπότε όταν οι υποχρεώσεις μειώθηκαν, το ισοδύναμο ποσό έγινε κέρδος. Έτσι, οι φόροι πληρώθηκαν.

Δεν πρόκειται να αποκλείσω μια επιχείρηση επειδή οι ιδιοκτήτες της έχουν παρακολουθήσει την αξία της ιδίας μετοχής. Δεν πρόκειται να περιμένω από τους επενδυτές να τους καταβάλουν το ποσό αυτό.