Στην επιχείρηση επίσης, είναι εντάξει να πούμε όχι |

Μου αρέσει η ακόλουθη γραμμή στο "Love Minus Zero / No Limit," από τον Bob Dylan.

Ξέρει ότι δεν υπάρχει επιτυχία σαν αποτυχία. Και αυτή η αποτυχία δεν είναι καθόλου επιτυχής.

Εδώ είναι μια καλή ματιά μέσα από το παράθυρο των πράγματα που πηγαίνουν στραβά ή, τουλάχιστον, δεν ήταν όπως είχε προγραμματιστεί. Συνέβη χθες το πρωί, ενώ πίνω τον καφέ μου, απορροφώντας τον ιστό από νωρίς το πρωί σε ένα ηλιόλουστο καλοκαιρινό πρωινό στο Όρεγκον. Ονομάζεται BabbleSoft ψάχνει για ένα νέο σπίτι.

Είμαι βέβαιος ότι ήταν μια σκληρή απόφαση να γράψω για? αλλά στοιχηματίζω ότι ήταν ακόμη πιο δύσκολο να το κάνω. Η απόσπαση σε επιχειρήσεις, ο συνιδρυτής της Babblesoft Aruni Gunasegaram είπε ότι ήρθε στην απόφαση κατά τη διάρκεια παραλιών. Είναι συνηθισμένο, έτσι δεν είναι, πώς τα πράγματα όπως αυτό περνούν στο φόντο και βγαίνουν όταν υπάρχει χρόνος να προβληματιστούν; Γράφει:

Το Babble Soft, μια ιδέα που άρχισα να κουνιέμαι μετά από το πρώτο μου μωρό που γεννήθηκε το 2003 (η πρώτη έκδοση του beta web app ήταν το 2007 και το iPhone app το 2009), έφτασε σε σημείο όπου η σύντροφος Nicole Johnson και εγώ δεν μπορούμε να το κάνουμε δικαιοσύνη και να το οικοδομήσουμε στην εταιρεία θα μπορούσε να είναι. Απλά δεν διαθέτουμε τους νομισματικούς και χρονικούς πόρους που χρειάζεται ένα καταναλωτικό web- και κινητό- (iPhone) προϊόν που βασίζεται στο Baby Insights και το Baby Say Cheese να γίνει ένα οικιακό όνομα. Έχω δουλέψει στο Babble Soft με μερική απασχόληση, ενώ εξισορροπίζω τα παιδιά, το σπίτι, κλπ. Για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της εταιρείας. Έχω περάσει μερικούς μήνες με πλήρη απασχόληση σε αυτό ακριβώς πριν πήρα μια μέρα δουλειά περίπου ένα χρόνο πριν, και τώρα ήρθε η ώρα να βρούμε ένα νέο σπίτι για αυτό. Η Nicole δουλεύει και αυτή την ώρα μερικής απασχόλησης, μετά από ώρες.

Και οι δύο ανακαλύπτουμε ότι η οικοδόμηση μιας επιχείρησης Web After Hours είναι δύσκολο να κάνει με δύο μικρά παιδιά γύρω. Και διπλά σκληρά όταν δύο επιχειρήσεις προσπαθούν να ξεφύγουν από το έδαφος σε ένα νοικοκυριό: Ο σύζυγός μου ξεκινά την προ-Κ στην 2η τάξη Magellan School που έχει προγραμματιστεί να ανοίξει αυτό το φθινόπωρο και οι πόροι μας είναι επίσης συνδεδεμένοι με αυτό και τα παιδιά μας να παρακολουθήσετε το σχολείο.

Αυτή είναι μια δύσκολη στιγμή στις επιχειρήσεις. Ακόμα, πολύ καλύτερα να το αναγνωρίσουμε και να το αντιμετωπίσουμε από το να το αφήσουμε να παραμείνει αδιάφορο για πάντα. Και πιθανότατα, υπάρχει ακόμα ελπίδα. δεν λέει ότι κλείνει. Ελπίζει να το βρει σπίτι.

Θα παρατηρήσετε, ελπίζω, στο παραπάνω απόσπασμα πώς έχει και άλλα δύο πράγματα. Και, λοιπόν, είναι επίσης διευθυντής του Incubator της τεχνολογίας του Austin και διδάσκει πλοίο στο Πανεπιστήμιο του Τέξας.

Ήξερα ότι ένας άνθρωπος που άφησε μια οριακή επιχειρηματική δραστηριότητα να κρεμάσει γύρω από το λαιμό του σαν αλβατότρο για χρόνια, ήξερε ότι πρέπει να το κλείσει. Ο Arune Gunasegaram έχει ένα μάθημα για όλους μας σε αυτή τη σύντομη, και κάπως θλιβερή, blog post.

Η επιθυμία μόνο, ή το πάθος και η εμμονή μόνο, δεν κάνουν μια επιχείρηση. Μερικές φορές πρέπει να κάνετε ένα βήμα προς τα πίσω. Και συνεχίστε με κάτι άλλο.