Είναι ένας οργανισμός και όχι ένα άτομο που επενδύει εκ μέρους των μελών του οργανισμού.

Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Οι θεσμικοί επενδυτές είναι το μεγαλύτερο συστατικό στοιχείο της λεγόμενης ομάδας "έξυπνων χρημάτων". Υπάρχουν γενικά έξι τύποι θεσμικών επενδυτών: τα συνταξιοδοτικά ταμεία, τα ταμεία παροχών, οι ασφαλιστικές εταιρείες, οι εμπορικές τράπεζες, τα αμοιβαία κεφάλαια και τα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου. Οι περισσότεροι θεσμικοί επενδυτές στις ΗΠΑ ρυθμίζονται από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC). Οι θεσμικοί επενδυτές πρέπει να υποβάλουν έντυπο 13F στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για να αναφέρουν τις τριμηνιαίες τους συμμετοχές. πρέπει επίσης να υποβάλουν έντυπο 13G εάν κατέχουν περισσότερο από το 5% των μετοχών μιας εταιρείας. Οι ιδιώτες επενδυτές έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν εκτενείς έρευνες για ευρείες επενδυτικές επιλογές και εξαιτίας των εξειδικευμένων γνώσεών τους, έχουν κατά γενικό κανόνα ένα πλεονέκτημα έναντι των μικροεπενδυτών. Οι διευθυντές χαρτοφυλακίων συχνά συναντώνται προσωπικά με στελέχη της εταιρείας, μελετούν ολόκληρες βιομηχανίες και αξιολογούν σε βάθος τις εταιρείες πριν προβούν σε συγκεκριμένες επενδυτικές αποφάσεις.

Γιατί:

Πρώτον, τα ιδρύματα είναι συνήθως η μεγαλύτερη δύναμη πίσω από την προσφορά και τη ζήτηση στις αγορές κινητών αξιών, με αποτέλεσμα να επηρεάζουν σημαντικά τις τιμές πολλών τίτλων. Η συντριπτική πλειοψηφία των συναλλαγών σε μεγάλες ανταλλαγές πραγματοποιούνται από ιδρύματα και είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι λόγω του μεγέθους των χαρτοφυλακίων τους, η θεσμική αγορά και πώληση μπορεί να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την τιμή μιας ασφάλειας. Δεύτερον, επειδή θεωρούνται για να είναι το "έξυπνο χρήμα" στην αγορά, η δραστηριότητα αγοράς / πώλησης ενός ιδρύματος μπορεί να παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για μεμονωμένους επενδυτές. Ειδικότερα, η φόρμα SEC 13F μπορεί να λειτουργήσει ως παράθυρο στα χαρτοφυλάκια των μυστικοπαθητικών εταιρειών. Η θεσμική κατοχή συγκεκριμένων τίτλων μπορεί να βρεθεί σε πολλούς χρηματοοικονομικούς ιστότοπους ή σε

Daily Business Investor

. Τα τμήματα σχέσεων με τους επενδυτές των δημοσίων επιχειρήσεων συχνά αποκαλύπτουν ποιοι είναι και οι θεσμικοί μέτοχοι τους.

Μερικοί επενδυτές επιδιώκουν σκοπίμως επενδύσεις με ελάχιστη ή καθόλου θεσμική κατοχή, με την προσδοκία ότι τα ιδρύματα σύντομα θα «ανακαλύψουν» την ασφάλεια και θα ωθήσουν την τιμή.