Διακανονισμός ζωής

εμφανίζεται όταν ένα άτομο πουλάει ολόκληρη ή καθολική ζωή του (

)> Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα): Ας πούμε ότι ο John Doe έχει μια πολιτική ασφάλισης ζωής που δεν χρειάζεται πλέον. Αποφάσισε ότι έχει σώσει αρκετά για συνταξιοδότηση, τα παιδιά του μεγαλώνουν και έξω από το σπίτι, και είναι άνετα με τα περιουσιακά στοιχεία που θα τους αφήσει όταν πεθάνει. Ο John δεν χρειάζεται να αφήσει τα παιδιά του περισσότερα χρήματα, οπότε αποφασίζει ότι θέλει να απαλλαγεί από την πολιτική ασφάλισης ζωής, ώστε να μπορεί να σταματήσει να πληρώνει τα ασφάλιστρα. Επειδή έχει μια ολόκληρη πολιτική ζωής, υπάρχει κάποια χρηματική αξία στην πολιτική. Η εταιρεία XYZ είναι πάροχος υπηρεσιών διακανονισμού ζωής. Ένας πάροχος υπηρεσιών διακανονισμού ζωής αγοράζει ολόκληρα και καθολικά ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής από άτομα που δεν χρειάζονται πλέον ή επιθυμούν την κάλυψη αλλά θέλουν να ανακτήσουν τις επενδύσεις τους στις πολιτικές. Οι πωλητές λαμβάνουν μετρητά για χρήση όπως επιθυμούν. ο αγοραστής αρχίζει να καταβάλλει τις πριμοδοτήσεις για λογαριασμό του πωλητή. Με αυτόν τον τρόπο, η εταιρεία XYZ έχει ουσιαστικά πολιτική σχετικά με τη ζωή του πωλητή.

Ο John Doe πωλεί την πολιτική του στην εταιρεία XYZ. Όταν πεθαίνει, η εταιρεία XYZ λαμβάνει τα οφέλη θανάτου από το ασφαλιστήριο συμβόλαιο.

Γιατί το θέμα:

Οι οικισμοί ζωής είναι πολύ νέοι αλλά πολύ αμφιλεγόμενοι. Από τη μία πλευρά, ο John Doe μπορεί να λάβει μετρητά για να χρηματοδοτήσει συνταξιοδότηση ή να πληρώσει τα ιατρικά έξοδα ενώ είναι ακόμα ζωντανός. Από την άλλη πλευρά, όσο πιο γρήγορα πεθαίνει, τόσο μεγαλύτερες είναι οι αποδόσεις για την εταιρεία XYZ (άλλωστε, η εταιρεία XYZ δεν χρειάζεται να συνεχίσει να πληρώνει τα ασφάλιστρα του ατόμου). Από οικονομική άποψη, υπάρχει βεβαιότητα ότι θα υπάρξουν πληρωμές - τελικά, όλοι τελικά πεθαίνουν. Ο κίνδυνος, επομένως, είναι ότι η εταιρεία XYZ δεν θα περάσει από τις πληρωμές όπως υποσχέθηκε ή ότι ο ασφαλιστής θα παρακρατήσει το επίδομα θανάτου.

Οι πάροχοι υπηρεσιών διακανονισμού ζωής τείνουν να αγοράζουν πολλά ασφαλιστήρια συμβόλαια και να έχουν ένα μεγάλο χαρτοφυλάκιο από αυτά. Επειδή οι άνθρωποι που καλύπτονται από τις πολιτικές θα πεθάνουν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, ο πάροχος διακανονισμού ζωής θα έχει ένα ρεύμα ταμειακών ροών (από τα οφέλη θανάτου) που έρχονται σε αυτό με την πάροδο του χρόνου. Επιπλέον, οι ταμειακές ροές δεν συσχετίζονται με το τι συμβαίνει σε άλλες αγορές.

Ένας πάροχος υπηρεσιών διακανονισμού ζωής μπορεί να τιτλοποιήσει αυτό το ρεύμα ταμειακών ροών με τη συγκέντρωση των πολιτικών και την έκδοση ομολόγων στους επενδυτές. Οι επενδύσεις αυτές ονομάζονται θανάτους.