Περιθώριο Ασφαλείας

είναι το ποσό με το οποίο οι μετοχές μιας εταιρείας διαπραγματεύονται κάτω από την εγγενή

Ο τύπος για το περιθώριο ασφαλείας

είναι:

Περιθώριο Ασφαλείας = 1 - Τρέχουσα Τιμή Χρηματιστηρίου / Εγγενής Τιμή Αποθέματος Ας δούμε Επειδή ο επενδυτής πληρώνει το 95% της εκτιμώμενης εγγενούς αξίας ($ 9,50 / $ 10.00), το περιθώριο ασφαλείας του είναι 5%. Εάν ο ίδιος επενδυτής αρνείται να αγοράσει το απόθεμα αν δεν διαπραγματεύεται στα 7,00 δολάρια ανά μετοχή, θα έχει ένα πολύ μεγαλύτερο περιθώριο ασφαλείας το 30%.

Οι μετοχές της εταιρείας έχουν ωθηθεί κάτω από την εγγενή αξία τους (κάποτε αποκαλούμενη " εύλογη αξία "), τόσο μεγαλύτερο θα είναι το περιθώριο ασφαλείας. Αντίθετα, εάν ένα απόθεμα διαπραγματεύεται ή υπερβαίνει την εύλογη αξία του, τότε το περιθώριο ασφαλείας για αυτό το είδος επένδυσης θα είναι μηδενικό, καθιστώντας τις μετοχές θεωρητικά υποκείμενες σε μεγαλύτερο κίνδυνο.

Μόλις ο επενδυτής προσδιορίσει την εγγενή αξία ένα απόθεμα και μπορεί να υπολογίσει το περιθώριο ασφαλείας του, πρέπει να συγκρίνει αυτό το περιθώριο με ένα επιτόκιο αναφοράς για μια επένδυση χαμηλού κινδύνου. (Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα χρησιμεύουν ως σημείο αναφοράς για αυτό το ποσοστό απόδοσης χωρίς κινδύνους.) Συγκρίνοντας την πιθανή απόδοση μιας μετοχής ή άλλης επένδυσης με μια επένδυση χωρίς κίνδυνο, ο επενδυτής μπορεί να έχει καλύτερη αντίληψη για (9)> Εάν τα ποσοστά άνευ κινδύνου (και συνεπώς η ζήτηση για επενδύσεις σταθερού εισοδήματος) είναι σχετικά υψηλά, οι επενδυτές ενδέχεται να απαιτούν μεγαλύτερο περιθώριο ασφαλείας για τις πιο επικίνδυνες επενδύσεις τους σε μετοχές. Εντούτοις, εάν τα ποσοστά άνευ κινδύνου είναι χαμηλά, τότε οι επενδυτές ενδέχεται να αποδέχονται μικρότερο περιθώριο ασφάλειας.

Γιατί αυτό έχει σημασία:

Όταν εισήχθη ο όρος "περιθώριο ασφαλείας", πρότεινε ότι η εγγενής αξία ενός αποθέματος υπολογίζεται μεθοδικά. Ο Benjamin Graham, ο υπονοούμενος του περιθωρίου ασφαλείας, πρότεινε ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει με την ανάλυση του ενεργητικού και του επιχειρηματικού μοντέλου μιας εταιρείας και με την πρόβλεψη των μελλοντικών κερδών της. Σχεδόν όλες οι μέθοδοι υπολογισμού της εγγενούς αξίας συνεπάγονται προβλέψεις οι οποίες ενδεχομένως να αποδειχθούν ανακριβείς και / ή να επηρεαστούν από απρόβλεπτους παράγοντες στο δρόμο. Επομένως, οι αποφάσεις που βασίζονται σε αυτές τις μεθόδους ενέχουν κάποιο βαθμό κινδύνου.

Πόσο μεγάλο περιθώριο ασφαλείας είναι απαραίτητο για να θεωρηθεί μια μετοχή πραγματική επένδυση αξίας; Αυτό εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως οι συνθήκες της αγοράς, η ανοχή κινδύνου και ακόμη και οι θεμελιώδεις προοπτικές της εν λόγω εταιρείας. Όταν ένας επενδυτής αισθάνεται πολύ σίγουρος ότι ο αριθμός εγγενούς αξίας του είναι ακριβής και είναι απίθανο να μεταβληθεί ουσιαστικά, τότε μπορεί να είναι κατάλληλο ένα λεπτότερο περιθώριο ασφαλείας. Αυτό συμβαίνει συνήθως με τις καθιερωμένες επιχειρήσεις σε ώριμες βιομηχανίες με σαφή ορατότητα των κερδών και σταθερά ρεκόρ ταμειακών ροών. Η προσπάθεια να αποτιμηθεί μια ακριβής δίκαιη αξία σε άλλες εταιρείες, ιδιαίτερα νεαροί που δραστηριοποιούνται σε ευμετάβλητες βιομηχανίες, μπορεί να είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο έργο. Στην περίπτωση αυτή, οι συνετοί επενδυτές θα πρέπει γενικά να απαιτούν υψηλότερο περιθώριο ασφαλείας για να αντισταθμίσουν τις αβεβαιότητες πίσω από τον υπολογισμό.