Ορισμός και Παράδειγμα Περιοριστικού Συμφώνου

Αυτό είναι:

A ( )

Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Ας υποθέσουμε ότι η Εταιρεία XYZ θέλει να δανειστεί 10 εκατομμύρια δολάρια από την Τράπεζα ABC. Η σύμβαση δανείου περιέχει περιοριστικές συμφωνίες που περιορίζουν την εταιρεία XYZ σε μερίσματα $ 0,10 ανά μετοχή ετησίως και την αποτρέπουν από την έκδοση πρόσθετου χρέους χωρίς τη συγκατάθεση της Bank ABC.

Περιοριστικές συμφωνίες μπορεί να υπάρχουν σε συμβάσεις εργασίας και ακόμη σε συμφωνίες συγχώνευσης ή εξαγοράς. πιο συνηθισμένες στις δανειοδοτικές συμβάσεις και στις καταθέσεις ομολόγων. Οι δεσμεύσεις γενικά μπορεί να είναι οικονομικές ή επιχειρησιακές.

Η σύμβαση δανεισμού ή η σύμβαση δανεισμού στην οποία εμφανίζεται η διαθήκη θα παράσχουν επίσης λεπτομερείς τύπους που θα χρησιμοποιηθούν για τον υπολογισμό των λόγων και των ορίων των περιοριστικών συμφωνιών. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι σε πολλές περιπτώσεις οι τύποι αυτοί δεν συμμορφώνονται με τις γενικά αποδεκτές λογιστικές αρχές (GAAP). Για παράδειγμα, η περιοριστική σύμβαση μπορεί να περιλαμβάνει μισθώσεις σε υπολογισμό ορίου χρέους ή μπορεί να θεωρεί ως μίσθωση κεφάλαιο. Κατά συνέπεια, είναι πολύ σημαντικό οι δανειζόμενοι να ελέγχουν τις συμφωνίες πριν από το δανεισμό.

Γιατί αυτό έχει σημασία:

Οι δανειστές δίνουν περιοριστικές συμφωνίες σε ομολογιακά δάνεια και δάνεια ως έναν τρόπο να αναγκάσουν τον δανειολήπτη να λειτουργήσει με οικονομικά συνετό τρόπο. εξασφαλίζει ότι θα επιστρέψει το χρέος. Οι εκδότες, από την άλλη πλευρά, συνήθως διαπραγματεύονται τις πιο ευέλικτες συμφωνίες που μπορούν, έτσι ώστε να έχουν την ελευθερία να λαμβάνουν αποφάσεις και να αναλαμβάνουν κινδύνους που θα μπορούσαν τελικά να ωφελήσουν τους δανειστές και τους μετόχους. Έτσι, όσο πιο περιοριστικές είναι οι ομολογίες, τόσο χαμηλότερο είναι το επιτόκιο αυτών των ομολόγων.

Η παραβίαση μιας περιοριστικής συμφωνίας μπορεί να προκαλέσει τεχνική αθέτηση. Αυτό σημαίνει ότι παρόλο που ο εκδότης πραγματοποιεί εγκαίρως τις πληρωμές τόκων και κεφαλαίου, δεν λειτουργεί σύμφωνα με τις συμφωνηθείσες κατευθυντήριες γραμμές και αυξάνει συνεπώς τον κίνδυνο μη πληρωμής στα μάτια του δανειστή ή των ομολογιούχων. Συχνά, οι οφειλέτες έχουν ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα για να διορθώσουν (ή να "θεραπεύσουν") την τεχνική προεπιλογή (για παράδειγμα, ο οφειλέτης πρέπει να μειώσει τον δείκτη χρέους προς ιδίων κεφαλαίων εντός 30 ημερών), αλλά οι τεχνικές αθετήσεις συχνά μειώνουν την πιστοληπτική ικανότητα και το απόθεμα του δανειολήπτη τιμή