Διαρθρωτική ανεργία είναι εδώ για να μείνει

Όποτε βγούμε έξω για φαγητό με την οικογένειά μου, πετάμε το μισό. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 10 ετών, ένας στους πέντε φορές ο αναπληρωτής δεν έχει ιδέα πώς να διαιρέσει το νομοσχέδιο κατά δύο. Αφού βιώσαμε αυτό το πρόβλημα πριν από περισσότερα από 10 χρόνια, παρακολουθήσαμε με προσοχή πόσο συχνά ένας υπάλληλος αναμονής δεν μπορούσε να χωρίσει κατά δύο.

Για να ανταγωνιστείτε στην παγκόσμια οικονομία πρέπει είτε να είστε ένας από τους παραγωγούς με το χαμηλότερο κόστος, κάτι που συνεπάγεται χαμηλό μισθό ή χρειάζεται να έχετε τα απαραίτητα μέσα για τη δημιουργία αγαθών και υπηρεσιών υψηλής ποιότητας. Υψηλής ποιότητας υπηρεσίες και αγαθά απαιτούν από τα άτομα με εκπαίδευση και δεξιότητες να εκτελούν καθήκοντα πολύπλοκα. Χωρίς τις απαραίτητες δεξιότητες, οι άνθρωποι υποχωρούν σε θέσεις εργασίας χαμηλής αμοιβής, αν μπορούν να τους πάρουν. Πολλοί άλλοι δεν εργάζονται για μεγάλες περιόδους.

Τα πολλά πρόσωπα της ανεργίας

Μπορεί να μην το ξέρετε, αλλά υπάρχουν πολλές κατηγορίες ανεργίας. Και παρόλο που όλοι φαίνονται το ίδιο στο εξωτερικό, οι επιπτώσεις τους στην οικονομία μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές. Αυτό που ασχολούμαστε σήμερα είναι η «διαρθρωτική ανεργία».

Η διαρθρωτική ανεργία συμβαίνει όταν οι διαθέσιμες θέσεις εργασίας δεν επαρκούν για την εξειδίκευση, αλλά υπάρχει υψηλός αριθμός ανέργων ή υποαπασχολούμενων επειδή δεν διαθέτουν τις δεξιότητες και την εκπαίδευση που απαιτείται για την κάλυψη των διαθέσιμων θέσεων εργασίας

Ο βρετανός οικονομολόγος William Beveridge ανέπτυξε ένα γράφημα που δείχνει τη σχέση ανεργίας και κενών θέσεων εργασίας. Γνωστή ως η καμπύλη Beveridge, αντιπροσωπεύει οπτικά την προσφορά και τη ζήτηση για εργαζόμενους.

Από το δεύτερο τρίμηνο του 2009, ο αριθμός των ανέργων παρέμεινε υψηλός ακόμη και όταν οι θέσεις εργασίας αυξήθηκαν. Αυτό το φαινόμενο έρχεται σε αντίθεση με την προηγούμενη εμπειρία και το τι θα περίμενε κανείς. Το διάγραμμα που ακολουθεί είναι από την Federal Reserve Bank of Atlanta ("Μια περίεργη εικόνα ανεργίας γίνεται πιο περίεργη" από τον Dave Altig.)

Χρησιμοποιώντας δεδομένα από το 2000-2008, η διακεκομμένη γραμμή επιχειρεί να δώσει μια εκτίμηση της σχέσης των θέσεων εργασίας και των ανέργων. Όπως μπορούμε να δούμε ότι αυτή η σχέση δεν είναι ακόμη κοντά στην πράξη όπως προβλεπόταν. Ποια θα μπορούσε να είναι η βασική αιτία για το προφανές πρόβλημα της διαρθρωτικής ανεργίας; Το μόνο που έχει να κάνει με την εκπαίδευση.

Το Bleak Future

Φαίνεται ότι οι άνθρωποι που δεν έχουν τις απαραίτητες βασικές δεξιότητες και εκπαίδευση μπορεί να έχουν ένα ζοφερό μέλλον για να προσβλέπουν. Οι εργοδότες αναζητούν ανθρώπους με επαρκή εκπαίδευση και τις απαραίτητες δεξιότητες για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους και δεν είναι σε θέση να χωρίσουν έναν αριθμό με δυο όρια απασχόλησης.

Η εκπαίδευση και το επίπεδο δεξιοτήτων του πληθυσμού στις Ηνωμένες Πολιτείες πέφτει πίσω από άλλες χώρες. Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Στατιστικής για την Εκπαίδευση, το 74,9% των φοιτητών που πρωτοεμφανίστηκαν το φθινόπωρο του 2004 αποφοίτησε από το γυμνάσιο εγκαίρως το 2008. Αυτό σημαίνει ότι το 25% του εισερχόμενου εργατικού δυναμικού δεν έχει γυμνάσιο. Πριν από μια δεκαετία, οι ΗΠΑ οδήγησαν τον κόσμο σε ποσοστά αποφοίτησης κολλεγίων. Αλλά άλλες χώρες προχωρούν με τα ποσοστά αποφοίτησης, βοηθώντας τους να επιτύχουν μια καλύτερη οικονομική ζωή. Σήμερα, οι Η.Π.Α. κατατάσσονται πίσω από 11 άλλες χώρες στον αριθμό των εργαζομένων με ανώτερα ή ανώτερα στελέχη.

Όσο οι ΗΠΑ υστερούν στην εκπαίδευση, το ποσοστό ανεργίας θα παραμείνει υψηλό. Επιπλέον, η διαρθρωτική ανεργία θα επιβραδύνει την οικονομική ανάπτυξη, καθώς οι εταιρείες δεν είναι σε θέση να προσλάβουν τους απαραίτητους ειδικευμένους εργαζόμενους που χρειάζονται. Μπορεί να αναγκαστούν να κοιτάξουν στο εξωτερικό, παίρνοντας θέσεις εργασίας από τους Αμερικανούς.

Προκειμένου οι αμερικανικές εταιρείες να ανταγωνίζονται αποτελεσματικά, πρέπει να γίνουν οι πιο παραγωγικές στον κόσμο. Για να επιτευχθούν αυτά τα επίπεδα παραγωγικότητας, οι εργαζόμενοι πρέπει να κατέχουν την αναγκαία εκπαίδευση και δεξιότητες που απαιτούν οι εταιρείες.

Οι βελτιώσεις στην παραγωγικότητα από τις αμερικανικές επιχειρήσεις συνεχίστηκαν με πρωτοφανείς ρυθμούς. Οι καλύτερες και αποδοτικότερες επιχειρηματικές διαδικασίες αυξάνουν την απόδοση του Αμερικανού εργαζόμενου. Με κάθε βελτίωση, οι εργαζόμενοι εφαρμόζουν πιο προηγμένες δεξιότητες ενώ εργάζονται ανεξάρτητα.

Σύμφωνα με το άρθρο

USA Today: «Οι αυτοκινητοβιομηχανίες χρειάζονται εργαζόμενους με περισσότερες και διαφορετικές δεξιότητες από ό, τι στο παρελθόν στο πάτωμα του εργοστασίου … Μεταξύ των προτεραιοτήτων: δεξιότητες πληροφορικής και ικανότητα να εργάζονται με λιγότερη εποπτεία από τους προκατόχους τους. " Αυτό πιθανότατα σημαίνει εκπαίδευση πέρα ​​από το γυμνάσιο. Οι βελτιώσεις παραγωγικότητας που θα βοηθήσουν τις ΗΠΑ να επιτύχουν την ανάπτυξή τους απαιτούν αναβάθμιση των δεξιοτήτων και της εκπαίδευσης των εργαζομένων τους. Οι ικανότητες με αριθμητικές και αναλυτικές δεξιότητες, μαζί με το επίπεδο άνεσης με τους υπολογιστές, είναι βασικές.

Οι εργαζόμενοι που δεν διαθέτουν τις απαραίτητες δεξιότητες μπορεί να δυσκολεύονται να βρουν μια δουλειά με μέλλον. Η συνεχής ανεργία και ο αγώνας για να περάσουν θα είναι το μέλλον τους. Με το 25% του πληθυσμού χωρίς την απαραίτητη εκπαίδευση για να βρουν καλή δουλειά, δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι η ανεργία προβλέπεται να παραμείνει υψηλό.

Η κατώτατη γραμμή

Τι σημαίνει αυτό για εμάς τους υπόλοιπους; Ακριβώς επειδή κατευθυνόμαστε προς την κατεύθυνση της διαρκούς διαρθρωτικής ανεργίας δεν σημαίνει ότι είμαστε δεσμευμένοι σε αυτήν. Υπάρχουν πολλά βήματα που μπορούμε να πάρουμε για να αλλάξουμε την κατεύθυνση της χώρας. Ο πρώτος από τους οποίους είναι να εξασφαλίσουμε ότι τα παιδιά μας θα έχουν καλή μόρφωση και θα έχουν πτυχίο από το κολέγιο και ίσως ακόμη και να εξετάσουν το μεταπτυχιακό σχολείο. Κάνει τη διαφορά.

Δεύτερον, πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να κάνουμε μια διαφορά στο εκπαιδευτικό σύστημα. Υπάρχουν καλές οργανώσεις που επιτυγχάνουν με επιτυχία τη βελτίωση των ποσοστών αποφοίτησης από το λύκειο και το κολέγιο. Το 2009, η σχολική συνοικία Everett (έξω από το Σιάτλ) ώθησε τον αριθμό των πρωτοετών που αποφοίτησαν εγκαίρως από 53,1% το 2003 σε 83,7%. Και μια έκθεση από το Συνασπισμό για τα Κοινοτικά Σχολεία έδειξε ότι οκτώ κοινοτικά σχολεία γνώρισαν αυξανόμενα ποσοστά αποδοχής αποφοίτων και κολλεγίων και μείωση των ποσοστών εγκατάλειψης. Τα σχολεία προέρχονται από το Μπρονξ, το Σικάγο, το Σινσινάτι, την Ινδιανάπολη, τη Φιλαδέλφεια, το Πόρτλαντ και την Τούκβιλα, WA.

Τρίτον, αναγνωρίζουμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έχουν μακροπρόθεσμο πρόβλημα διαρθρωτικής ανεργίας που θα περιορίσει την αύξηση του ΑΕγχΠ της χώρας. Οι επενδυτές θα πρέπει να προσαρμοστούν σε μια οικονομία με βραδύτερη ανάπτυξη. Οι εταιρείες θα ανταγωνίζονται για τους εξειδικευμένους εργαζομένους που βρίσκονται σε σύντομο χρονικό διάστημα με υψηλότερους μισθούς και οφέλη. Παρακολουθήστε τα έξοδα προσωπικού να αυξηθούν για εταιρείες που απαιτούν υψηλότερους ειδικευμένους εργαζόμενους

Εάν δεν κάνουμε τίποτα, το πιθανό αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι καταστροφικό. Μια βραδύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία δεν είναι σε θέση να δημιουργήσει υψηλότερα φορολογικά έσοδα για να αντισταθμίσει τις ελλειμματικές δαπάνες. Οι πολιτικοί αντιμετωπίζουν την προοπτική να προσπαθήσουν να εξισορροπήσουν τον προϋπολογισμό μειώνοντας τις δαπάνες ή / και αυξάνοντας τους φόρους ακόμα και όταν η οικονομία δεν επιτύχει την πλήρη ανάπτυξη της απασχόλησης. Εάν τα ελλείμματα συνεχίσουν, το κόστος για την αποπληρωμή του χρέους θα γίνει συντριπτικό. Το ενδεχόμενο υψηλότερων επιτοκίων για να δικαιολογηθεί ο υψηλότερος κίνδυνος του χρέους θα κοστίσει την κυβέρνηση και την οικονομία. Οι συζητήσεις θα διαφωτιστούν για τη βραχυπρόθεσμη λύση που θα πρέπει να εφαρμόσει η χώρα. Ωστόσο, το βασικό πρόβλημα - χαμηλής ποιότητας εκπαίδευση - θα παραμείνει μια μεταγενέστερη σκέψη. Πολλοί θα πουν ότι χρειάζονται πολύ χρόνο για να δουν οποιεσδήποτε επιπτώσεις. Όσο περισσότερο καθυστερούμε, τόσο περισσότερο θα είναι προτού επιλυθεί το πρόβλημα.

Η Αμερική πρέπει να επιστρέψει στην ηγεσία της εκπαίδευσης προτού μπορέσει να ξεπεράσει το διαρθρωτικό πρόβλημα ανεργίας που κρέμεται γύρω από το λαιμό της χώρας σαν άκμονα.