Ορισμός και Παράδειγμα Υποτιθέμενου Ομολογιακού Δανείου

Τι είναι:

( )> Ο αγοραστής μιας φορολογητέας ομολογίας είναι, στην πραγματικότητα, δανείζει χρήματα σε μια εταιρεία ή άλλη οντότητα που θα προκαθορίσει έναν αριθμό προκαταβολών τόκων και κεφαλαίου στον αγοραστή. Οι εκδότες χρησιμοποιούν συνήθως έσοδα από ομολογίες για τη χρηματοδότηση καθημερινών λειτουργικών δραστηριοτήτων ή κεφαλαιουχικών δαπανών. Το επιτόκιο των φορολογητέων ομολόγων μπορεί να είναι σταθερό ή μεταβλητό Υπάρχουν πολλά είδη φορολογητέων ομολόγων και μπορούν να αγοραστούν απευθείας από τον εκδότη κατά τη στιγμή της έκδοσης ή (πολύ πιο συχνά) στη δευτερογενή αγορά μέσω μεσίτη /έμπορος. Ένας από τους πιο δημοφιλείς τρόπους για την επένδυση σε ομόλογα είναι η αγορά μετοχών ενός ομολογιακού αμοιβαίου κεφαλαίου, το οποίο επενδύει σε μια ποικιλία κεφαλαίων εντός ενός συγκεκριμένου τομέα ή με ένα δεδομένο χαρακτηριστικό.

Οι οργανισμοί αξιολόγησης συχνά αξιολογούν και βαθμολογούν την πιστοληπτική ικανότητα των ομολόγων τους εκδότες τους. Αυτές οι αξιολογήσεις επηρεάζουν την τιμή των ομολόγων στη δευτερογενή αγορά.

Ένα φορολογητέο ομόλογο συχνά έχει χαμηλότερη απόδοση από ένα δημοτικό ομόλογο με το ίδιο επιτόκιο (επειδή οι τόκοι από δημοτικά ομόλογα συνήθως δεν φορολογούνται). Για το λόγο αυτό, οι αποδόσεις των δημοτικών ομολόγων συχνά εκφράζονται με βάση το φορολογητέο επιτόκιο που ισοδυναμεί με παρόμοια ποσοστά εταιρικών ομολόγων. (Για να μάθετε πώς να καθορίσετε το ισοδύναμο φορολογητέο επιτόκιο για τα δημοτικά ομόλογα και τα φορολογητέα ομόλογα, ανατρέξτε στην ενότητα δημοτικών ομολόγων μας.)

Για ποιο λόγο:

Οι τόκοι από τα περισσότερα ομόλογα είναι φορολογητέοι. Έτσι, οι επενδυτές πρέπει να εξετάσουν τις φορολογικές τους καταστάσεις κατά την επένδυση και πρέπει να υπολογίσουν τους φόρους στους υπολογισμούς της απόδοσης τους. Επιπλέον, όπως συμβαίνει με το σύνολο του χρέους, οι επενδυτές ομολόγων υπόκεινται σε πιστωτικό κίνδυνο, κίνδυνο επιτοκίου, χρέος και κίνδυνο αγοράς.