Απόδοση και απόρριψη

Τι είναι:

Απόδοση (

)>

Για να καταλάβετε αποδόσεις, πρέπει πρώτα να καταλάβετε ότι η τιμή ενός ομολόγου είναι ίση στην παρούσα αξία των μελλοντικών ταμειακών ροών της, όπως υπολογίζεται με τον ακόλουθο τύπο:

όπου:

P = τιμή του ομολόγου

n = αριθμός περιόδων

C = = απαιτούμενος ρυθμός απόδοσης της επένδυσης

F = αρχικό κεφάλαιο στη λήξη

t = χρονική περίοδος λήξης της πληρωμής

Για τον υπολογισμό της απόδοσης, (9)>

Η μεγάλη διάκριση με την απόδοση προς κλήση, ωστόσο, είναι ότι ο επενδυτής υποθέτει ότι το ομολογιακό επιτόκιο (r) θα κάνει την παρούσα αξία των ταμειακών ροών του ομολόγου ίση με την σημερινή τιμή πώλησης. ονομάζεται στο Earlie πιθανή ημερομηνία παρά να κρατηθεί μέχρι τη λήξη. (Για να εκτελέσετε τους υπολογισμούς υποθέτοντας ότι το ομολογιακό δάνειο διατηρείται μέχρι τη λήξη θα ήταν να υπολογίσετε την απόδοση μέχρι τη λήξη).

Για παράδειγμα, πείτε ότι κατέχετε ένα ομόλογο Εταιρείας XYZ με ονομαστική αξία 1.000 $ και ένα ομόλογο μηδενικού τοκομεριδίου 5% σε τρία χρόνια. Ας υποθέσουμε επίσης ότι αυτός ο δεσμός μπορεί να εξαναγκαστεί σε δύο χρόνια στο 105% της παρ. Για να υπολογίσετε την απόδοση προς κλήση, απλώς προσποιείτε ότι το ομολογιακό δάνειο ωριμάζει σε δύο χρόνια αντί για τρία και υπολογίστε ανάλογα την απόδοση. Θα πρέπει επίσης να εξετάσετε την τιμή κλήσης (105% των $ 1.000, ή $ 1.050) ως κύριον στην λήξη (F). Έτσι, αν το ομόλογο της εταιρείας XYZ πωλεί σήμερα για $ 980, χρησιμοποιώντας τον παραπάνω τύπο, μπορούμε να υπολογίσουμε ότι η απόδοση σε κλήση είναι 4,23%.

[Χρησιμοποιήστε τον Αριθμοδότη μας YTC για να μετρήσετε την ετήσια απόδοση σας αν κρατάτε ένα συγκεκριμένο ομόλογο μέχρι την πρώτη του ημερομηνία κλήσης.]

Γιατί είναι σημαντικό:

Παρόλο που ο υπολογισμός απόδοσης σε κλήση θεωρεί τις τρεις πηγές δυνητικής απόδοσης ενός ομολόγου (πληρωμές τοκομεριδίων, κέρδη κεφαλαίου και επιστροφές επανεπένδυσης) θεωρεί ακατάλληλο να υποθέσουμε ότι ο επενδυτής μπορεί να επανεπενδύσει τις πληρωμές τοκομεριδίων με επιτόκιο ίσο με την απόδοση προς κλήση. Η απόδοση σε κλήση κάνει δύο άλλες δύσκολες υποθέσεις: υποθέτει ότι ο επενδυτής θα κρατήσει το ομόλογο μέχρι να τον καλέσει και υποθέτει ότι ο εκδότης θα καλέσει τον εκδότη σε μία από τις ακριβείς ημερομηνίες που χρησιμοποιήθηκαν για την ανάλυση

. η πραγματική απόδοση ενός εκπεμπόμενου ομολόγου σε οποιαδήποτε δεδομένη τιμή είναι συνήθως χαμηλότερη από την απόδοση μέχρι τη λήξη του, επειδή οι προβλέψεις κλήσης περιορίζουν την πιθανή ανατίμηση των ομολόγων - όταν μειωθούν τα επιτόκια, η τιμή ενός καλυμμένου ομολόγου δεν θα υπερβεί την τιμή αγοράς. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο εκδότης θα πρέπει να ενεργεί προς το συμφέρον της εταιρείας και να καλέσει το ομόλογο μόλις αυτό είναι ευνοϊκό.

Ως εκ τούτου, οι επενδυτές θεωρούν συνήθως τη χαμηλότερη απόδοση της απόδοσης μέχρι τη λήξη, καθώς η πιο ρεαλιστική ένδειξη της απόδοσης που ένας επενδυτής θα λάβει στην πραγματικότητα σε ένα εξαναγκαστικό ομόλογο. Μερικοί επενδυτές προχωρούν ένα βήμα παραπέρα και υπολογίζουν την απόδοση για κλήσεις όχι μόνο για την πρώτη ημερομηνία κλήσης, αλλά για όλες τις πιθανές ημερομηνίες κλήσεων. Στη συνέχεια, ο επενδυτής συγκρίνει όλες τις υπολογιζόμενες αποδόσεις σε κλήσεις και τις αποδόσεις μέχρι τη λήξη τους και βασίζεται στο χαμηλότερο από αυτούς, που ονομάζεται απόδοση σε χειρότερη