Ορισμός και Παράρτημα Δεδουλευμένης Ευθύνης

Τι είναι:

Οι δεδουλευμένες υποχρεώσεις είναι τα έσοδα και τα έξοδα στις περιόδους κατά τις οποίες πραγματοποιούνται. (

) Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι η εταιρεία XYZ πρέπει να ασφαλίσει ένα από τα κτίριά της. Η ασφαλιστική εταιρεία χρεώνει εταιρεία XYZ $ 600 κάθε έξι μήνες (ένα νομοσχέδιο τον Ιανουάριο, το επόμενο τον Ιούλιο). Εάν κάθε λογαριασμός είναι για τους τελευταίους έξι μήνες κάλυψης (100 δολάρια για κάθε μήνα ανά εξάμηνο), στη συνέχεια με τη μέθοδο της αυτοτέλειας των χρήσεων, η εταιρεία XYZ ξεκινά ουσιαστικά να καθορίζει χρήματα για τους μήνες για τους οποίους έχει λάβει ασφαλιστική κάλυψη, αλλά δεν έχει ακόμη καταβάλει.

Αυτές οι "set asides" είναι δεδουλευμένες υποχρεώσεις και εμφανίζονται στον ισολογισμό.

Λοιπόν, ας πούμε ότι είναι ο Ιανουάριος. Η εταιρεία XYZ κατέβαλε το λογαριασμό της για τους τελευταίους έξι μήνες κάλυψης και δεν θα πάρει άλλο λογαριασμό από την ασφαλιστική εταιρεία μέχρι τον Ιούλιο. Έτσι, τον Ιανουάριο καταγράφει μια δεδουλευμένη υποχρέωση για ασφάλιση ύψους $ 100. Τον Φεβρουάριο, προσθέτει άλλα 100 δολάρια σε αυτό το δεδουλευμένο. Τον Μάρτιο, προσθέτει άλλα $ 100. Τον Απρίλιο, τον Μάιο και τον Ιούνιο, προσθέτει $ 100 για κάθε μήνα στη δεδουλευμένη υποχρέωση.

Τον Ιούλιο, ο λογαριασμός τελικά έρχεται. Σε εκείνο το σημείο, η Εταιρεία XYZ έχει μια δεδουλευμένη ευθύνη για $ 600 - το ποσό του ασφαλιστικού λογαριασμού για τους τελευταίους έξι μήνες κάλυψης. Όταν πληρώνει το λογαριασμό, μειώνει την υποχρέωση στο μηδέν. Η διαδικασία ξεκινά και πάλι για τους επόμενους έξι μήνες

Γιατί αυτό έχει σημασία:

Αν και είναι πιο περίπλοκο, πιο δύσκολο να εφαρμοστεί και πιο δύσκολο να διατηρηθεί από την ταμιακή μέθοδο λογιστικής, οι περισσότεροι αναλυτές συμφωνούν ότι οι δεδουλευμένοι (και επομένως, δεδουλευμένες υποχρεώσεις) παρέχουν μια πιο ακριβή εικόνα της απόδοσης μιας επιχείρησης. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι σε οποιαδήποτε δεδομένη λογιστική περίοδο τα έσοδα συνδέονται με τα αντίστοιχα έξοδά τους, πράγμα που δίνει μια πιο ακριβή εικόνα του πραγματικού κόστους παραγωγής των εσόδων σε μια δεδομένη περίοδο.

Επιπλέον, οι δεδουλευμένοι λογαριασμοί επιτρέπουν στις εταιρείες να αντανακλούν το γεγονός ότι οι πωλήσεις καθώς και τα έξοδα που προκύπτουν ακόμη και αν τα μετρητά δεν έχουν αλλάξει τα χέρια τους (όπως συμβαίνει συχνά με τις πωλήσεις που πραγματοποιούνται με πίστωση και παρόμοιες συνθήκες). Αυτό με τη σειρά του παράγει οικονομικές καταστάσεις που είναι συγκρίσιμες με την πάροδο του χρόνου.

Ωστόσο, ένα από τα μεγάλα μειονεκτήματα των δεδουλευμένων υποχρεώσεων είναι ότι τείνουν να συγκαλύπτουν τη φύση της πραγματικής ταμειακής θέσης της εταιρείας (π.χ. έχει μόνο 10 δολάρια στο λογαριασμό μετρητών επειδή οι πελάτες της δεν έχουν πληρώσει ακόμη)

Η λογιστική σε δεδουλευμένη βάση είναι το αντίθετο της ταμειακής λογιστικής, η οποία αναγνωρίζει τα οικονομικά γεγονότα μόνο όταν ανταλλάσσονται μετρητά. Η μέθοδος του δεδουλευμένου χρήματος είναι πιο συνηθισμένη από τη μέθοδο των ταμειακών διαθεσίμων και η IRS απαιτεί συχνά από τις εταιρείες να χρησιμοποιούν τα δεδουλευμένα στοιχεία όταν έχουν πάνω από ένα ορισμένο επίπεδο εσόδων ή έχουν απογραφή