Παράγωγα: Δώρο του Θεού στους Επενδυτές ή Οικονομικές Βόμβες;

Ο Warren Buffett υπενθυμίζει στους επενδυτές ότι τα παράγωγα έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν όλεθρο όποτε η οικονομία ή η χρηματιστηριακή αγορά πλήττονται από ένα πολύ δύσκολο patch.

Στην πραγματικότητα, προειδοποίησε για πρώτη φορά τους μετόχους του για τους κινδύνους των παραγώγων, ως το 2002, αναφέροντας:

«Οι κεντρικές τράπεζες και οι κυβερνήσεις δεν έχουν μέχρι στιγμής βρει αποτελεσματικό τρόπο για να ελέγξουν ή και να ελέγξουν τους κινδύνους που συνεπάγονται αυτά τα συμβόλαια.. Κατά την άποψή μου, τα παράγωγα είναι οικονομικά όπλα μαζικής καταστροφής, ενώ τώρα είναι λανθάνουσες, είναι δυνητικά θανατηφόρες. "

Ένα παράγωγο στην απλούστερη μορφή του είναι απλώς ένα χρηματοπιστωτικό μέσο που εξαρτάται ή προέρχεται από την τιμή ενός άλλου χρηματοπιστωτικού μέσου. Οι εταιρείες συνάπτουν συμβάσεις παραγώγων σχεδόν κάθε μέρα - τις ονομάζουμε απλώς με διαφορετικά ονόματα. Εάν μια αεροπορική εταιρεία ανησυχεί για το αυξανόμενο κόστος των αεροπορικών καυσίμων, μπορεί να αγοράσει συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης με πετρέλαιο τα οποία θα τα πληρώσουν αν το πετρέλαιο αυξήσει την τιμή.

Αυτός ο τύπος αντιστάθμισης έναντι πιθανών μελλοντικών κινδύνων είναι ένας έξυπνος και σταθεροποιητικός παράγοντας, τρόπο για να εκτελέσετε μια επιχείρηση. Εάν η ανησυχία της της Procter & Gamble (NYSE: PG) είναι ότι το δολάριο θα αυξήσει την αξία του και θα μειώσει τα κέρδη του, θα αγοράσει συμβάσεις συναλλάγματος που θα συρρικνωθούν ή θα αυξηθούν στην αντίθετη κατεύθυνση νόμισμα. Ως αποτέλεσμα, οι σχεδιαστές της Procter & Gamble μπορούν να ασκήσουν τις δραστηριότητές τους χωρίς να δίνουν μεγάλη προσοχή στις αγορές συναλλάγματος.

Τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης για τις τιμές των καυσίμων τζετ αποδίδουν την αξία τους από αυτό που συμβαίνει τελικά στις τιμές καυσίμων στην αγορά spot. Τα παράγωγα νομισμάτων επηρεάζονται από τη μελλοντική κατεύθυνση της αλλαγής των τιμών των νομισμάτων.

Επιλογές: Η απλούστερη μορφή των παραγώγων

Αν έχετε κάνει συναλλαγές, τότε είστε εξοικειωμένοι με τα παράγωγα. Τα κουτιά και οι κλήσεις δεν είναι τίποτα άλλο από ένα δευτερεύον (ή παράγωγο) παιχνίδι σε ένα κοινό απόθεμα. Όπως συμβαίνει με άλλες μορφές παραγώγων, οι επιλογές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για διάφορους σκοπούς, μεταξύ των οποίων:

Speculation : Εάν νομίζετε ότι ένα απόθεμα όπως το Ford (NYSE: F) θα αυξήσουν την αξία τους, τότε οι επιλογές της Ford μπορούν να σας κάνουν ακόμα περισσότερα χρήματα. Για παράδειγμα, η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Ford από $ 15 σε $ 20 αποφέρει κέρδος 33%, αλλά τα δικαιώματα αγοράς της Ford πιθανότατα θα αυξηθούν σε αξία κατά πολύ υψηλότερο ποσοστό εάν το απόθεμα μετακινηθεί από το ποσό αυτό.

Προστασία αντιστάθμισης κινδύνου συχνά αγοράζουν επιλογές έναντι ενός αποθέματος, αλλά που κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Για παράδειγμα, η αγορά των μετοχών της Ford και η αγορά μετοχών πώλησης Ford θα προστατεύσουν τις απώλειές σας εάν το απόθεμα της Ford μειωθεί σε αξία.

Έσοδα : Οι επενδυτές μπορούν να "γράψουν" καλυμμένες κλήσεις ή να χρησιμοποιήσουν τα premium premium ως πηγή τρέχοντος εισοδήματος Για παράδειγμα, θα μπορούσατε να πουλήσετε επιλογές κλήσεων στο απόθεμα της Ford (και να πληρώσετε για αυτό) εάν πιστεύετε ότι οι μετοχές της Ford είναι απίθανο να κινηθούν βραχυπρόθεσμα.

Το πρόβλημα με τα παράγωγα

Η οδός είδε μια διαφορετική ευκαιρία. Ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1990, οι εταιρίες της Wall Street άρχισαν να επιδιώκουν έντονα ακαδημαϊκούς με διδακτορικό στα μαθηματικά. Αυτά τα μαθηματικά γουρουνάκια προσλήφθηκαν για να καταλάβουν πώς οι τιμές των στοιχείων ενεργητικού κινήθηκαν σε σχέση μεταξύ τους. Για παράδειγμα, τι συμβαίνει με τα αποθέματα της Ινδονησίας όταν αυξάνονται οι τιμές του πετρελαίου; Ή πώς επηρεάζεται η αξία του δολαρίου από αναφορές σχετικά με τον πληθωρισμό; Μόλις βρεθούν σχέσεις αιτίας και αποτελέσματος, θα μπορούσαν να αρχίσουν να προβλέπουν τις ενδεχόμενες κινήσεις σε δευτερεύοντα περιουσιακά στοιχεία τα οποία επηρεάστηκαν από το κίνημα ενός κύριου οικονομικού ή οικονομικού δείκτη.

Έτσι, δημιούργησαν χρηματοπιστωτικά προϊόντα που ήταν στην πραγματικότητα ένα σωρό διαφορετικών περιουσιακά στοιχεία. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτά τα δευτερεύοντα στοιχεία ενεργητικού κινήθηκαν προς την αντίθετη κατεύθυνση του κύριου περιουσιακού στοιχείου, οπότε το παράγωγο φάνηκε "ασφαλές". Αυτοί οι επαγγελματίες της Wall Street υποθέτουν ότι αυτά τα προϊόντα ήταν εγγυημένα για να βγάλουν λεφτά και ήταν επίσης εγγυημένα να μην αποτύχουν. (Τελικά απέτυχαν με θεαματικό τρόπο.)

Οι Giddy με τη νέα τους ανδρεία, τα στελέχη της Wall Street πήγαν ακόμα περισσότερο. Ξεκίνησαν να δημιουργούν παράγωγα για να κερδοσκοπούν για τη μελλοντική κατεύθυνση ορισμένων περιουσιακών στοιχείων - χωρίς καν να προσπαθούν να αντισταθμίσουν την έκθεσή τους.

Για παράδειγμα, υποψιάζοντας ότι η αξία των πακέτων στεγαστικών δανείων πωλούσε πολύ φθηνά στην ανοικτή αγορά στις αρχές του 2008, ορισμένες εταιρείες της Wall Street συνέταξαν συμβόλαια που θα εξοικονομούσαν με ακρίβεια αν αυτά τα ομόλογα ενυπόθηκων δανείων ανέκαμψαν σε αξία, συχνά με τάξη πέντε ένα ή δέκα προς ένα. Φυσικά, τα ενυπόθηκα ομόλογα τελικά κατέρρευσαν και η εξομάλυνση των εξόδων οδήγησε σε υποτίμηση των εν λόγω ενυπόθηκων παραγώγων κάτω από το μηδέν.

Οι αγοραστές αυτών των συμβάσεων κατέληξαν να πληρώνουν τεράστια χρηματικά ποσά σε κόμματα από την άλλη πλευρά εμπορικές συναλλαγές. Τα ποσά είναι τόσο τεράστια που τα κέρδη των ετών έχουν καταστραφεί σε ορισμένες επιχειρήσεις. Η σεβάσμια εταιρεία επενδύσεων Merrill Lynch χρειάστηκε να περάσει στο ai της Τράπεζας της Αμερικής (NYSE: BAC) απλώς να αποπληρώσει τα δικά της πτώχευμα στοιχήματα.

Στο πιο δραστικό παράδειγμα, 85 δισεκατομμύρια δολάρια σε American International Group (NYSE: AI) αφού ο ασφαλιστής είχε επενδύσει τεράστια ποσά σε συμβάσεις παραγώγων. Ο φαινομενικός σκοπός των προσπαθειών της AIG ήταν να αντισταθμίσει τις απώλειες των ασφαλιστηρίων συμβολαίων που είχε αναλάβει. Ο πραγματικός σκοπός ήταν να επωφεληθούν τα κέρδη κάνοντας στοιχήματα για τα υπάρχοντα συμβόλαια. Αυτή η στρατηγική μπορεί να λειτουργήσει καλά όταν οι καιροί είναι κακοί. Όπως γνωρίζουμε τώρα, η στρατηγική αυτή είναι θανατηφόρα αν η οικονομία σκοντάψει.

# - ad_banner_2- # Υπάρχει ένας ευρύ φάσμα παραγόντων που οδήγησαν στην κατάρρευση της Wall Street το 2008. Αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο, όταν οι αγορές και η η οικονομία άρχισε να βυθίζεται, πολλοί επενδυτές απλώς δεν είχαν ιδέα πώς θα τελείωναν.

Οι τράπεζες της Major Wall Street άρχισαν να παραδεχτούν ότι πραγματικά δεν μπορούσαν να χειριστούν την αξία πολλών από τις επενδύσεις τους και η σύγχυση οδήγησε σε χάος. Αυτές οι τράπεζες είχαν συνάψει τόσα πολλά σύνθετα συμβόλαια παραγώγων που τα εμπορικά τους συστήματα άρχισαν να παγιδεύουν ως αντικρουόμενες πληροφορίες.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Warren Buffett θεωρεί τα παράγωγα ως "χρονοβόρες βόμβες τόσο για τα μέρη που ασχολούνται με αυτά όσο και για τα οικονομικό σύστημα ".

Η Επένδυση Απάντηση : Δυστυχώς, λίγα έχουν αλλάξει για να εξουδετερώσουν μια από τις πιο επικίνδυνες πτυχές της χρηματιστηριακής αγοράς και πρέπει να αναρωτηθείτε γιατί αυτές οι πρακτικές συνεχίζονται. Παρόλο που έχουν καταβληθεί προσπάθειες για την καλύτερη ρύθμιση των παραγώγων - παραδείγματος χάριν, οι συμβάσεις παραγώγων, γνωστές ως συμφωνίες ανταλλαγής (swaps), διαπραγματεύονται σήμερα σε μια κεντρική πλατφόρμα που μπορεί να παρακολουθείται από τις ρυθμιστικές αρχές - αλλά οι περισσότερες άλλες πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση της παράγωγης αγοράς έχουν καταρρεύσει οι αντιπρόσωποι των ομάδων συμφερόντων έχουν ξεπεράσει τους νομοθέτες σε κάθε στροφή.

Στην τρέχουσα εποχή, με έναν πρόεδρο που έχει αναλάβει τη μεταρρύθμιση, πολλοί πιστεύουν ότι ίσως χάσαμε την καλύτερη ευκαιρία για να βοηθήσουμε στην εξόντωση αυτού του επικίνδυνου τμήματος της αγοράς. Οι μελλοντικοί πρόεδροι ίσως έχουν λιγότερες τάσεις να προχωρήσουν ενάντια στη Wall Street

Τώρα το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να καθίσουμε και να περιμένουμε την επόμενη μεγάλη οικονομική κρίση για να μας υπενθυμίσουμε τον επικίνδυνο ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν τα παράγωγα στην οικονομία μας.