Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Ας υποθέσουμε ότι η Τράπεζα XYZ έχει κάνει δάνεια ύψους 10.000.000 δολ. σε διάφορες εταιρείες και ιδιώτες. Αν και η τράπεζα XYZ εργάζεται πολύ σκληρά για να εξασφαλίσει ότι δανείζει μόνο σε ανθρώπους που μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους (και να τους επιστρέψουν έγκαιρα), αναπόφευκτα μερικοί θα χρεοκοπούν, μερικοί θα υπολείπονται και ορισμένοι θα πρέπει να επαναδιαπραγματευτούν. γνωρίζει αυτό και εκτιμά ότι το 1% των δανείων της, ή $ 100.000, πιθανότατα δεν θα επιστρέψει σε αυτό. Αυτή η εκτίμηση $ 100.000 είναι το αποθεματικό για τις ζημίες από δάνεια της Τράπεζας XYZ και καταγράφει αυτό το αποθεματικό ως αρνητικό αριθμό στο τμήμα ενεργητικού του ισολογισμού του.

Εάν και όταν η Bank XYZ αποφασίσει να γράψει το σύνολο ή μέρος του δανείου μακριά, να αφαιρέσει το δάνειο από το υπόλοιπο του ενεργητικού του και επίσης να αφαιρέσει το ποσό της διαγραφής από το αποθεματικό για τις ζημίες από δάνεια. Το ποσό που αφαιρείται από το αποθεματικό για τις ζημίες από δανειακές υποχρεώσεις μπορεί να εκπέσει για την τράπεζα XYZ Γιατί:

Τα αποθεματικά ζημιών

είναι χρήσιμες πληροφορίες για τους αναλυτές και τους επενδυτές, επειδή δείχνουν την αίσθηση της τράπεζας για το πόσο σταθερή είναι η δανειοδότηση βάση είναι. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι τράπεζες διαφέρουν όταν πρόκειται να αποφασίσουν πόσο ένα δάνειο να διαγραφεί και πότε, γεγονός που καθιστά κάποιες συγκρίσεις μεταξύ τραπεζών μερικές φορές δύσκολες.

Τα αποθεματικά για ζημίες δανείων αναθεωρούνται ανά τρίμηνο. Η αύξηση του υπολοίπου ονομάζεται πρόβλεψη για ζημία δανείων. Η μείωση του υπολοίπου ονομάζεται καθαρή επιβάρυνση.

Είναι σαφές ότι οι απώλειες δανείων δεν οφείλονται πάντοτε σε κακές αποφάσεις δανεισμού ή αποφάσεις ριψοκίνδυνου δανεισμού. Οι αλλαγές στους μακροοικονομικούς παράγοντες, για παράδειγμα, μπορούν να βλάψουν τους υπεύθυνους δανειολήπτες σκληρά.