Τα δάνεια Payday έχετε πάντα οικονομικό νόημα;

Υπάρχει πάντα χρόνος για να χρησιμοποιήσετε ένα payday δάνειο; Το Living paycheck-to-paycheck μπορεί να σας κουράσει. Η δαπάνη κάθε δεκάδας του εισοδήματός σας δεν αφήνει περιθώρια για σφάλματα. Παρόλο που μια τέτοια συμπεριφορά μπορεί να θεωρηθεί ως χαρακτηριστικό γνώρισμα των φτωχών, μια πρόσφατη μελέτη Brookings Institution δείχνει ότι τα δύο τρίτα των νοικοκυριών "hand-to-mouth" είναι σχετικά πλούσια. Αλλά το μεγαλύτερο μέρος του ενεργητικού τους δεν μετατρέπεται εύκολα ή ανώδυνα σε μετρητά, όπως ένας λογαριασμός στο σπίτι ή το προσωπικό συνταξιοδότησης. Έτσι, ακόμη και οι πλούσιοι μπορεί να βρεθούν αντιμέτωποι με μια πιεστική ανάγκη για κεφάλαια και δεν είναι εύκολος τρόπος να πάρουν τα χρήματα γρήγορα.

Τα δάνεια Payday - το βραχυπρόθεσμο χρέος υψηλού επιτοκίου που συνήθως υποστηρίζεται από τον μεταχρονολογημένο έλεγχο του δανειολήπτη μπορεί να προσφέρει μια δελεαστική εναλλακτική λύση. Ενώ τα προϊόντα αυτά είναι ιδιαίτερα δηλητηριώδη για τα νοικοκυριά με περιορισμένους οικονομικούς πόρους, μπορεί να υπάρχουν στιγμές που φαίνεται να έχει νόημα η προσφυγή σε έναν δανειστή πληρωμών. Ωστόσο, αυτή η λύση είναι συχνά όπως τη θεραπεία του συμπτώματος και όχι της νόσου.

Ποιος παίρνει δάνεια payday;

Ενώ η ζωή στο χέρι είναι μια οικονομική κατάσταση που πλήττει τους Αμερικανούς σε όλο το φάσμα του πλούτου, το Αμερικανικό Γραφείο Προστασίας Χρηματοοικονομικών Καταναλωτών (CFPB) στην Ουάσινγκτον αναφέρει ότι το μεσαίο εισόδημα ενός δανειολήπτη δανείου πληρωμής είναι μικρότερο από $ 23.000. Η έρευνα του Κέντρου για την Υπεύθυνη Χορήγηση (CRL) διαπίστωσε ότι ο τυπικός οφειλέτης είναι λευκός, θηλυκός και ηλικίας από 25 έως 44 ετών.

Αλλά πέντε κοινωνικο-οικονομικές ομάδες είχαν τις «υψηλότερες πιθανότητες» να πάρουν ένα δάνειο payday: άτομα χωρίς πτυχίο κολεγίου, Αφροαμερικανοί, άνθρωποι που κερδίζουν λιγότερα από 40.000 δολάρια ετησίως και εκείνοι που χωρίζονται ή διαχωρίζονται, σύμφωνα με το CRL, με έδρα το Durham, NC

Εύκολο να το πάρει αλλά αξίζει τον κόπο;

Όταν προκύπτουν ανάγκες σε μετρητά, τα δάνεια ανάληψης διάρκειας ζωής - παρόμοια με τα δάνεια για τίτλους αυτοκινήτων - είναι εύκολο να αποκτηθούν. Συνήθως ένας δανειολήπτης χρειάζεται μόνο να δείξει την κατάλληλη ταυτοποίηση, την απόδειξη εισοδήματος και έναν προσωπικό λογαριασμό ελέγχου για να τύχει. Ο δανειστής συνήθως αναμένει είτε μεταγενέστερη επιταγή είτε ηλεκτρονική πρόσβαση στον τραπεζικό λογαριασμό του δανειολήπτη για να εξασφαλίσει την επιστροφή του. Οι βαθμολογίες πίστωσης δεν εξετάζονται και δεν εξετάζεται η ικανότητα του αιτούντος να επιστρέψει το δάνειο υπό το φως άλλων χρεών και εξόδων.

Σε αντάλλαγμα για γρήγορη πρόσβαση σε πολύ χρήσιμα μετρητά, τα τέλη είναι ακραία - κυμαίνονται από $ 10- $ 20 ανά $ 100 δανεισμένα για δύο εβδομάδες. Το πραγματικό ετήσιο πραγματικό ποσοστό (APR) είναι συχνά κοντά στο 400% και μερικές φορές πολύ υψηλότερο. Αυτό έχει οδηγήσει σε οριστικές απαγορεύσεις δανεισμού payday ή όρια σε 22 κράτη, συμπεριλαμβανομένης της συγκράτησης του πόσα δάνεια μπορεί να λάβει ένας καταναλωτής μέσα σε ένα χρόνο.

Τυπικοί δανειολήπτες συχνά δεν έχουν τα μέσα για την εξόφληση του χρέους, καθώς καλύπτουν άλλα έξοδα ρουτίνας. Μια σειρά βραχυπρόθεσμων δανείων υψηλού κόστους συχνά οδηγεί σε τέτοιες περιπτώσεις, παγιδεύοντας πολλούς με κόστος εκατοντάδων δολαρίων σε αθροιστικά τέλη, λέει η CFPB. Οι καταναλωτές που χρησιμοποίησαν δανειστές payday συνήθως το έκαναν επανειλημμένα για περίοδο 12 μηνών, δήλωσε το γραφείο σε μια μελέτη που κυκλοφόρησε πέρυσι. Σχεδόν το ήμισυ των δανειοληπτών έβγαλε περισσότερα από 10 βραχυπρόθεσμα δάνεια σε ένα χρόνο.

Μπορούν τα δάνεια πληρωμής να είναι μια λύση χαμηλού κόστους;

Αλλά όταν αντιμετωπίζετε μια κρίση μετρητών, τι πρέπει να κάνει ένα άτομο; Παραδόξως, η Moebs Services, μια εταιρεία οικονομικών ερευνών στη Lake Bluff, Ill., Λέει ότι τα δάνεια payday μπορεί να είναι μια λύση χαμηλού κόστους, σε σύγκριση με εναλλακτικές λύσεις όπως η υπεραξία ενός λογαριασμού ελέγχου.

Οι τράπεζες καταφέρνουν να αυξήσουν τα τέλη υπερανάληψης, αντικατοπτρίζοντας την οικονομική πίεση των νοικοκυριών από το ένα στο άλλο για να τα βγάλουν πέρα. Το ρεύμα των εσόδων ήταν σε καλό δρόμο να αυξηθεί κατά 1,6% σε σχεδόν 32 δισεκατομμύρια δολάρια πέρυσι, εκτιμά ο Moebs.

Χρησιμοποιώντας ένα παράδειγμα αξίας $ 100 και συγκρίνοντας τις χρεώσεις δανειστή πληρωμής με τα τυπικά τραπεζικά έξοδα υπερανάληψης, ο Moebs αναλύει τους αριθμούς:

• Payday δανειστές, $ 18
• Πιστωτικές ενώσεις, $ 28
• Αποταμιεύσεις και τράπεζες, $ 30
• Wall Street τράπεζες, $ 35

"Εάν η τιμή είναι μια ανησυχία για την ανάγκη χρήματος, οι δανειστές πληρωμών παρέχουν τη χαμηλότερη τιμή", καταλήγει ο Moebs. Αλλά η αντιπροσωπεία καταναλωτών λέει ότι τέσσερις στους πέντε δανειολήπτες - σχεδόν 10 εκατομμύρια Αμερικανοί - κυλούν τα δάνεια αυτά τουλάχιστον μια φορά και, πολλές φορές, πολλές φορές σε ένα χρόνο.

Η τελική λύση

Αντιμετωπίζοντας μια ξαφνική ανάγκη μετρητών, ίσως ένα δάνειο payday μπορεί να είναι μια βιώσιμη προσωρινή λύση. Ωστόσο, τα καταπιστευματικά καταστήματα Pew Charitable στη Φιλαδέλφεια έδειξαν ότι περισσότερα από τα δύο τρίτα (69%) των δανείων πληρωμής αφαιρούνται για καθημερινά επαναλαμβανόμενα έξοδα - μόνο το 16% αντλείται για απροσδόκητες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Αυτό υπογραμμίζει το θεμελιώδες ζήτημα: το νοικοκυριό από το χέρι σε στόμα, που ζει πέρα ​​από τα μέσα του, εκσφενδονίζει τον εαυτό του σε μια βαθύτερη κοιλάδα χρέους όταν χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες ενός δανειστή πληρωμών.

Ερωτηθείσα τι θα έκαναν αν δεν είχαν πρόσβαση σε δάνεια payday, το 81% δήλωσαν ότι θα μειώσουν τις δαπάνες, σύμφωνα με έρευνα Pew του 2012. Και αυτή είναι η τελική λύση - για τα φτωχά και εύπορα νοικοκυριά που ζουν με το paycheck σε paycheck - η δαπάνη λιγότερο είναι ο μόνος τρόπος για να σπάσει τελικά ο κύκλος του ελικοειδούς χρέους.

Υπογραφή δανείου payday μέσω Shutterstock