Προοπτικές καθηγητών: Θα πρέπει να αμείβονται μαθητές αθλητές;

Σήμερα υπάρχουν περίπου 500.000 μαθητές-αθλητές που ανταγωνίζονται στις Η.Π.Α., αλλά μόνο το 1% από αυτούς θα πάει pro.

Κάποιοι θα υποστήριζαν, ωστόσο, ότι οι μαθητές-αθλητές είναι ήδη επαγγελματίες και ότι η ιδέα του ερασιτεχνισμού είναι λανθασμένη. Σε αυτό το σημείο, η ποδοσφαιρική ομάδα του Northwestern University, με μια άνευ προηγουμένου κίνηση, επιχειρεί να συνενωθεί, προκειμένου να κερδίσει εκπροσώπηση στις διαπραγματεύσεις. Η ομάδα λέει ότι θέλει το δικαίωμα να διαπραγματευτεί για τις "φυσικές, ακαδημαϊκές και οικονομικές της προφυλάξεις". Δεν ισχυρίζονται ότι θέλουν να πληρώσουν - αλλά πολλοί υποψιάζονται ότι η διάταξη δεν θα ήταν πολύ πίσω.

Για να μάθετε περισσότερα και από τις δύο πλευρές σχετικά με αυτό το επιχείρημα, ο NerdScholar ζήτησε από καθηγητές από κορυφαία ιδρύματα να σταθμίσουν σε αυτό το καυτό συζητημένο θέμα. Ακολουθούν αυτά που έπρεπε να πουν:

Scott Foulkrod, Πανεπιστήμιο του Harrisburg

Το επιχείρημά του: Ναι, σε κάποιο βαθμό.

Έχω ακούσει κάποια συζήτηση σχετικά με τα σχολεία που ωφελούνται οικονομικά από μαθητές αθλητές με ύψος εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ οι ίδιοι οι αθλητές ξύνουν στο σχολείο και δεν βλέπουν τίποτα αργότερα αν δεν γίνουν επαγγελματίες αθλητές. Όταν φέρεται με αυτόν τον τρόπο, φαίνεται άδικο. Αλλά οι αθλητές συχνά αποζημιώνονται μέσω αθλητικών υποτροφιών και δεν θα έχουν αυτό το χρέος όταν αποφοιτούν. Καταλαβαίνουν επίσης τι εισέρχονται όταν συμφωνούν να παρακολουθήσουν ένα σχολείο και να παίξουν αθλήματα στο σχολείο.

Αλλά η ανακούφιση από τους νεαρούς μαθητές των αθλητών του οικονομικού κόστους που συνδέεται με τη μετάβαση στο σχολείο και το παιχνίδι του αθλητισμού έχει νόημα. Η μετατροπή των συλλογικών αθλημάτων σε παιχνίδι για σημαντική αμοιβή εντούτοις είναι γεμάτη με κινδύνους για τον αθλητή του αθλήματος και αποσπά την προσοχή από τους ακαδημαϊκούς και τους λόγους για να παίξουν αθλήματα στο σχολείο. Τέλος, καθώς λίγοι θα κερδίσουν εισόδημα από επαγγελματικό αθλητισμό ή από επαφή με καριέρες στην προπόνηση, την εκπομπή και τα συναφή, η πληρωμή των μαθητών αθλητών δίνει ένα παραμορφωμένο όραμα της ζωής μετά το σχολείο.

Amy Hollingsworth, το Πανεπιστήμιο του Akron

Το επιχείρημά της: Όχι, έχουν ήδη καταβληθεί.

Οι μαθητές αθλητές πληρώνονται με την υποβολή υποτροφίας. Πληρώνονται με την παροχή δωρεάν βοήθειας: συχνά έχουν τα δικά τους εργαστήρια ηλεκτρονικών υπολογιστών στα αθλητικά κτίρια, ελεύθερη διδασκαλία, δωρεάν ακαδημαϊκούς υποστηρικτές (όσοι έχουν διδάξει στο συλλογικό επίπεδο γνωρίζουν ότι θα βομβαρδίζονται συνεχώς από αθλητικούς δασκάλους που θέλουν να βρουν για ποιο λόγο ο αθλητής του αθλήματος αποτυγχάνει ή δεν έχει τις αποστολές του και θα ζητήσει επεκτάσεις ή για ευκολότερες αποστολές). Με άλλα λόγια, οι μαθητές αθλητές έχουν βασικά προσωπικούς βοηθούς, κάτι που κανένας άλλος φοιτητής δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά. Πληρώνονται με την παροχή πλεονεκτήματος.

Εάν οι μαθητές αθλητές πρόκειται να πληρωθούν, τότε τους κάνουν αμειβόμενους αθλητές και όχι μαθητές. Πιστεύω ήδη ότι δεν μπορείς να κάνεις juggle τα δύο - αυτοί οι σπουδαστές βλέπουν πρώτα τον αθλητισμό και το κολέγιο κάπου αλλού κάτω από τον κατάλογο προτεραιότητάς τους μετά από πάρτι, φίλους / φίλες, κοινωνική ζωή, οικογένεια, διασκέδαση κλπ. Επίσης, του κολλεγίου / πανεπιστημίου - για να εκπαιδεύσει τους μαθητές και να διεξαγάγει έρευνα - για τη διοχέτευση των αμειβόμενων αθλητών φαίνεται απρόθυμη. Τι είναι τελικά σημαντικό; Θα πρέπει να πληρώνει το μυαλό, δεν πληρώνει το μυ.

David Schultz, Πανεπιστήμιο Hamline

Το επιχείρημά του: Ναι, είναι πράγματι απλήρωτοι εργαζόμενοι που αξίζουν αποζημίωση.

Το αθλητικό κολέγιο του τμήματος I (D-I) δεν αφορά την ιδέα του μαθητή-αθλητή, τουλάχιστον όχι όταν πρόκειται για ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Πρόκειται για μια επιχείρηση πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, όπου όλοι κερδίζουν χρήματα εκτός από τους φοιτητές. Είναι η πηγή όλων των κερδών και των χρημάτων, αλλά δεν παίρνουν λίγα σε αντάλλαγμα. Είναι ίσως οι πιο εκμεταλλευόμενοι εργαζόμενοι στην Αμερική. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αξίζει να καταβληθεί σε ορισμένες περιπτώσεις.

Τα κολέγια χρησιμοποιούν φοιτητές D-I για να κερδίσουν χρήματα και να προωθήσουν το εμπορικό σήμα τους. Οι φοιτητές αυτοί πραγματοποιούν χιλιάδες ώρες πρακτικής, οι οποίοι συχνά λαμβάνουν περιθωριακή ακαδημαϊκή υποστήριξη ή πιέζονται σε αδιέξοδο. Είναι πράγματι απλήρωτοι υπάλληλοι. Λίγοι από αυτούς πηγαίνουν υπέρ. Μετά από τέσσερα χρόνια σχολείου αφήνονται χωρίς πολύ να δείξουν για την εκπαίδευσή τους, ενώ τα σχολεία, τα μέσα ενημέρωσης και όλοι οι άλλοι έχουν κάνει έναν τόνο χρημάτων μακριά τους. Οι σπουδαστές αξίζουν μια καλύτερη συμφωνία. Σίγουρα δεν είναι όλοι οι σπουδαστές και τα αθλητικά προγράμματα τόσο κακά όσο το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο, αλλά τουλάχιστον με αυτά τα δύο αθλήματα οι σπουδαστές αξίζουν να πάρουν το δίκαιό τους μερίδιο.

Russ Crawford, Οχάιο Βόρειο Πανεπιστήμιο

Το επιχείρημά του: Όχι, θα καταστρέψει τη σχέση μεταξύ του αθλητισμού και του πανεπιστημίου.

Οι αθλητές έχουν ήδη καταβληθεί. Παίρνουν ετήσια αμοιβή που, ανάλογα με το πού παίζουν, μπορεί να ανέρχεται σε 40.000 δολάρια ετησίως ή περισσότερο, όταν λαμβάνονται υπόψη οι υπηρεσίες διδασκαλίας, οι αίθουσες εστιατορίων και οι άλλες αμοιβές υπηρεσιών. Μερικοί επιλέγουν ακόμη να χρησιμοποιήσουν αυτή την υποστήριξη για να αποκτήσουν εκπαίδευση. Η προσπάθεια απόκτησης αμοιβής για τους αθλητές κολλεγίων βασίζεται επίσης στην παραπλανητική υπόθεση ότι ο αθλητισμός στο πανεπιστήμιο είναι κερδοφόρος.

Ίσως μερικά προγράμματα μπορούν να αναφέρουν ένα καθαρό κέρδος για τα αθλητικά τους προγράμματα, αλλά η μεγάλη πλειοψηφία δεν μπορεί. Αν οι αθλητές πληρώνονται, το κυμαινόμενο αποτέλεσμα αυτής της δράσης θα μπορούσε να κάνει τα αθλήματα κολλεγίων ποιες γενιές μεταρρυθμιστών προσπάθησαν ανεπιτυχώς: να καταστρέψουν τη σχέση μεταξύ αθλητισμού και πανεπιστημίου.

Χριστόφορος Γκενάνι, Κολλέγιο Κομητείας

Το επιχείρημά του: Ναι, μια επιχορήγηση θα βοηθούσε τους σπουδαστές, ειδικά σε κοινοτικά κολέγια.

Ένα πρόβλημα με τη συζήτηση σχετικά με την αμοιβή φοιτητών-αθλητών είναι η εμμονή του με την κορυφή των αθλητικών προγραμμάτων και παικτών. Με τα τηλεοπτικά δικαιώματα του ποδοσφαιρικού προγράμματος Notre Dame αξίας 150 εκατομμυρίων δολαρίων και του μέσου μισθού ενός προπονητή ποδοσφαίρου σε ένα πανεπιστήμιο που απονέμει διδακτορικό δίπλωμα, περισσότερο από 10 φορές το μέσο όρο των καθηγητών, το ποσό των χρημάτων που περιβάλλει τα λεγόμενα ερασιτεχνικά παιχνίδια είναι απλά εκπληκτικό. Αλλά η μεγάλη πλειοψηφία των μαθητών-αθλητών δεν παίζουν σε αυτά τα προγράμματα, ανταγωνίζονται αντ 'αυτού για ιδρύματα με μικρότερο προϋπολογισμό και λιγότερο παραγωγικά προγράμματα. Στην πραγματικότητα, περίπου το 50% όλων των προπτυχιακών φοιτητών παρακολουθούν σχολεία της κοινότητας.

Μια επιδότηση ή αμοιβή για αυτούς τους μαθητές-αθλητές δεν θα μολύνει τη δόξα του ερασιτεχνικού αθλητισμού - η ίδια η παρακράτηση από τις βικτοριανές έννοιες του ελεύθερου χρόνου που συνδέονται με το κρίκετ - αλλά θα παράσχει αντίθετα μια ποιοτική χαλάρωση της οικονομικής τους ζωής και ημερήσιων ωραρίων.

Σχεδόν όλοι οι σπουδαστές μου εργάζονται 20 επιπλέον ώρες την εβδομάδα εκτός από την εκπαίδευσή τους. Οι κοινοτικοί σπουδαστές-αθλητές κολλεγίων παρεμποδίζονται επιπλέον επειδή πρέπει επίσης να αποσπάσουν την κατάρτιση, να ταξιδεύουν και να παίζουν σε χρονοδιαγράμματα ήδη γεμάτα από μαθήματα, εργασία, εργασία και οικογενειακές υποχρεώσεις. Επιπλέον, το Camden County College και πολλά άλλα κολέγια της κοινότητας δεν προσφέρουν ούτε καν αθλητικές υποτροφίες. Ωστόσο, οι κοινοτικοί μαθητές-αθλητές στην κολεγιακή κοινότητα χρειάζονται περισσότερο κάποιο είδος αμοιβής ή επιχορήγησης, δεδομένου ότι τόσο μεγάλο μέρος του "εφεδρικού" χρόνου τους πρέπει να δαπανηθεί κερδίζοντας χρήματα για να πληρώσουν για τις ανάγκες. Οτιδήποτε βοηθά τους μαθητές-αθλητές να επιτύχουν στην τάξη και στον τομέα, επιτρέποντας τους να εργάζονται λιγότερο στο fast-food ή το λιανικό εμπόριο θα είναι χρήματα που ξοδεύονται καλά.

Jonathan Farley, Πανεπιστήμιο του Morgan

Το επιχείρημά του: Όχι, η δουλειά τους είναι να γίνουν μαθητές.

Είχα κάποτε φοιτητή σε άλλο πανεπιστήμιο που εξαφανίστηκε για τρεις εβδομάδες λίγο πριν από την ενδιάμεση εξέταση. Όταν επέστρεψε, μου είπε ότι είχε δοκιμάσει για μια επαγγελματική ποδοσφαιρική ομάδα. Έδειξα συμπόνια και του έδωσα ένα "ατελές", που δούλευα μαζί του κατά το επόμενο εξάμηνο, χρησιμοποιώντας τον δικό μου χρόνο. Του έδωσα μια τελική εξέταση "πρακτικής", η οποία ήταν ίδια με την πραγματική τελική εξέταση, και εξακολουθούσε να ολοκληρώνεται μόνο με ένα "Γ." Για το οποίο στη συνέχεια μου παραπονέθηκε.

Τι νομίζετε; Πείτε μας στην ενότητα των σχολίων παρακάτω.

Αθλητικό εξοπλισμό εικόνα από την Shutterstock.