Η τιμή προσφοράς

είναι η υψηλότερη τιμή που ένας υποψήφιος αγοραστής είναι διατεθειμένος να πληρώσει για μια συγκεκριμένη ασφάλεια. Η "τιμή ζήτησης" είναι η χαμηλότερη τιμή που είναι αποδεκτή από έναν μελλοντικό πωλητή της ίδιας εγγύησης. Η υψηλότερη προσφορά και η χαμηλότερη προσφορά αναφέρονται στις περισσότερες μεγάλες χρηματιστηριακές συναλλαγές και η διαφορά μεταξύ των δύο τιμών ονομάζεται "spread-ask". Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα): Σε αντίθεση με την αγορά ψαριών, χρηματιστήριο, ο αγοραστής έχει επίσης λόγο σε ποια τιμή θα πληρώσει για μια ασφάλεια. Η τιμή που ορίζει ο αγοραστής είναι η τιμή

Όταν ένας επενδυτής αποφασίσει ότι επιθυμεί να αγοράσει μια ασφάλεια, δεν χρειάζεται να το αγοράσει σε τιμή αγοράς. μπορεί να χρησιμοποιήσει μια «εντολή ορίου» για να καθορίσει στον μεσίτη του ότι θέλει να αγοράσει την ασφάλεια, εφόσον είναι κάτω από μια ορισμένη τιμή.

Για παράδειγμα, οι μετοχές της εταιρείας XYZ διαπραγματεύονται μεταξύ $ 20 και $ 25 σε όλη τη διάρκεια ημέρα. Ο Γιώργος ενδιαφέρεται να αγοράσει μερίδιο της XYZ, αλλά δεν θέλει να τα αγοράσει για περισσότερα από $ 22. Όταν μιλάει με τον μεσίτη του, ο Γιώργος του λέει ότι θέλει να ορίσει μια «εντολή όριο» για 100 μετοχές στα $ 22. Γιατί αυτό σημαίνει:

Συνήθως, η τιμή προσφοράς για μια συγκεκριμένη ασφάλεια εμφανίζεται στις περισσότερες υπηρεσίες "quote" (όπως το Yahoo Finance) είναι η υψηλότερη τιμή προσφοράς στην αγορά. Αλλά οι επενδυτές δεν χρειάζεται να αγοράζουν ή να πωλούν τίτλους σε αυτές τις τιμές. Οι επενδυτές μπορούν να καθορίσουν την τιμή προσφοράς τους όταν ενημερώνουν τον μεσίτη τους για την εκτέλεση συναλλαγής. Το εμπόριο δεν μπορεί να εκτελεστεί αμέσως (ή ακόμα και ποτέ, ανάλογα με τις ζητούμενες τιμές των πωλητών), αλλά ο αγοραστής μπορεί να είναι σίγουρος ότι δεν πληρώνει περισσότερο από ό, τι σκόπευε.