Μαύρη Τρίτη Ορισμός και Παράδειγμα

Τι είναι:

Η Μαύρη Τρίτη αναφέρεται στις 29 Οκτωβρίου 1929, όταν οι πανικού πωλητές διαπραγματεύονται σχεδόν 16 εκατομμύρια μετοχές το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης (τέσσερις φορές το κανονικό όγκο) και ο δείκτης Dow Jones Industrial Average υποχώρησε -12%. Η μαύρη Τρίτη αναφέρεται συχνά ως η αρχή της Μεγάλης Ύφεσης.

Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Τα χρόνια πριν η Μαύρη Τρίτη ήταν γεμάτα με παράλογη φρεσκάδα. Ο δείκτης Dow Jones Industrial Average σχεδόν διπλασιάστηκε και αυξήθηκε από 191 στις αρχές του 1928 σε 381 μέχρι τις 3 Σεπτεμβρίου 1929. Οι τιμές των μετοχών αυξήθηκαν γενικά, ακόμη και για τις εταιρείες που σημείωσαν ελάχιστα κέρδη. Οι τιμές άρχισαν να μειώνονται ελαφρώς, καθώς οι επενδυτές άρχισαν να αποκομίζουν κέρδη.

Στις 10 Οκτωβρίου 1929 ο Dow Jones Industrial Average έκλεισε πάνω από 350 για πρώτη φορά σε δέκα ημέρες διαπραγμάτευσης. Αυτό το ράλι προκάλεσε κέρδη και ο δείκτης Dow Jones Industrial Average άρχισε να πέφτει πάλι εν μέσω πώλησης.

Η πώληση έγινε έντονη την Τετάρτη 23 Οκτωβρίου και η αγορά υποχώρησε -6,3%. Στις 24 Οκτωβρίου, η μαύρη Πέμπτη, η φρενίτιδα πώλησης έφτασε σε μια κρίσιμη μάζα και με την μαύρη Τρίτη στράφηκε σε οριζόντιο πανικό.

Ο όγκος συναλλαγών έγινε τόσο μεγάλος που καθυστέρησε την ταινία με περισσότερο από μία ώρα, γεγονός που δημιούργησε σύγχυση και άγχος. Ορισμένες ανταλλαγές ήταν τόσο συγκλονισμένες που έκλεισαν νωρίς. Ο δείκτης Dow Jones Industrial Average έκλεισε στις 230.07 το βράδυ της Μαύρης Τρίτης.

Από την μαύρη Πέμπτη έως τη Μαύρη Τρίτη, οι μετοχές έχασε πάνω από 26 δισεκατομμύρια δολάρια αξίας και πάνω από 30 εκατομμύρια μετοχές διαπραγματεύθηκαν. Μετά από αυτή τη δύσκολες εβδομάδες, οι τιμές συνέχισαν να μειώνονται, εξοστρακίζοντας περίπου 30 δισεκατομμύρια δολάρια σε χρηματιστηριακή αξία στα μέσα Νοεμβρίου του 1929.

Η μαύρη Τρίτη συχνά συνδέεται με ιστορίες επενδυτών και εμπόρων που πηδούν έξω από τα παράθυρα αφού χάσουν τα πάντα. Η μαύρη Τρίτη και οι μέρες γύρω από αυτή ήταν ιδιαίτερα οδυνηρές για τους επενδυτές που είχαν δανειστεί χρήματα για να αγοράσουν αποθέματα που είχαν γίνει άχρηστα ή κοντά σε αυτά.

Η κατάσταση επηρέασε αυτό που έγινε μια σημαντική καμπή για την αμερικανική οικονομία, επειδή πολλοί από αυτούς τους δανειολήπτες, οι οποίοι είχαν αξιοποιηθεί σημαντικά σε μια προσπάθεια να συμμετάσχουν στην αγορά ταύρων, καταστράφηκαν οικονομικά. Πρέπει να πουλήσουν τα πάντα για να αποπληρώσουν τα χρέη τους και πολλοί δεν μπορούσαν να τους πληρώσουν καθόλου. Χιλιάδες τράπεζες απέτυχαν ως αποτέλεσμα. Οι επιχειρήσεις έκλεισαν, καθώς δεν μπόρεσαν να λάβουν πίστωση, και το διαθέσιμο εισόδημα του έθνους υποχώρησε ραγδαία.

Γιατί το θέμα:

Οι ιστορικοί συχνά αναφέρουν ότι η Μαύρη Τρίτη είναι η αρχή της Μεγάλης Ύφεσης επειδή σηματοδότησε όχι μόνο το τέλος μιας από τις μεγαλύτερες αγορές ταύρων του έθνους, αλλά το τέλος της ευρείας αισιοδοξίας και εμπιστοσύνης στην αμερικανική οικονομία. Πολλοί επενδυτές είχαν εξισώσει την υγεία της χρηματιστηριακής αγοράς με την υγεία της οικονομίας, αλλά η μαύρη Τρίτη αμφισβήτησε αυτή την υπόθεση.

Όπως συμβαίνει με πολλές ανατροπές της αγοράς, οι αιτίες είναι πολυάριθμες, αλληλένδετες και αμφιλεγόμενες. Για παράδειγμα, πολλοί παραθέτουν το απόσπασμα του νόμου περί δασμών Smoot-Hawley του Σεπτεμβρίου του 1929, ο οποίος έθεσε υψηλούς φόρους σε πολλά εισαγόμενα αντικείμενα, καθώς συνέβαλε σημαντικά στην αστάθεια της αγοράς. Άλλοι σημειώνουν το τεράστιο ποσό μόχλευσης που οι επενδυτές χρησιμοποίησαν για να αγοράσουν μετοχές, ενώ μερικοί αναφέρουν τη σκάνδαλο απατηλή ανάκληση των βρετανικών κεφαλαίων που επενδύθηκαν στις ΗΠΑ και την άνοδο του επιτοκίου προεξόφλησης της Τράπεζας της Αγγλίας στις 26 Σεπτεμβρίου.

Εκτός από την δραματικές επιπτώσεις στην ψυχολογία των επενδυτών, τα γεγονότα της Μαύρης Τρίτης συνέβαλαν στη δημιουργία μιας σειράς νέων νόμων, οργανισμών και προγραμμάτων που αποσκοπούσαν στη βελτίωση της υποδομής της χώρας, στην περαιτέρω κοινωνική ευημερία και στην πρόληψη της εταιρικής απάτης και καταχρήσεων. Αυτές περιλάμβαναν την ίδρυση της Ομοσπονδιακής Ασφαλιστικής Εταιρείας Καταθέσεων (FDIC) και την έκδοση του νόμου περί κινητών αξιών του 1933, του νόμου Glass-Steagall του 1933, του νόμου περί κινητών αξιών του 1934 και του νόμου περί κρατικής χρησιμότητας του 1935. Ο πανικός που προκλήθηκαν από καθυστερήσεις πληροφόρησης, δημιούργησαν επίσης ταχύτερα συστήματα ticker που θα μπορούσαν να χειριστούν τις δύσκολες ημέρες διαπραγμάτευσης.