Είναι ένα νομισματικό σύστημα στο οποίο το αντιπροσωπευτικό νόμισμα βασίζεται στο

χρυσό πρότυπο

μια σταθερή ποσότητα χρυσού που κατέχει η κεντρική κυβέρνηση Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα): Το νόμισμα χαρτιού είναι στην πραγματικότητα μια «νομική σημείωση», δηλαδή ένα χρέος μεταξύ του κατόχου του νομίσματος και της κυβέρνησης. Θεωρητικά, το νόμισμα αντιπροσωπεύει την υποχρέωση πληρωμής του δηλωθέντος ποσού όταν παρουσιάζεται στην κυβέρνηση. Όταν το χρυσό πρότυπο ήταν σε ισχύ, ένα άτομο θα μπορούσε να παρουσιάσει ένα 10 δολάρια σε μια ομοσπονδιακή τράπεζα και να λάβει $ 10 αξίας χρυσού σε αντάλλαγμα. Ο χρυσός χρησιμοποιήθηκε ως βάση, επειδή ήταν ανθεκτικό, σπάνιο και σχεδόν καθολικά εκτιμημένο.

Η τιμή του χρυσού έγινε βαρόμετρο για την υποκείμενη αξία μιας οικονομίας. Αλλά επειδή ο χρυσός είναι ένα ενσώματα περιουσιακό στοιχείο, η τιμή του χρυσού μπορεί να αυξηθεί και να μειωθεί γρήγορα. Είναι επίσης αντικείμενο κερδοσκοπίας, ανακάλυψης και κλοπής. Ως εκ τούτου, η αξία του νομίσματος με βάση το χρυσό εξαρτάται από την αξία του χρυσού.

Τον περασμένο αιώνα, οι οικονομίες του κόσμου αυξήθηκαν πολύ γρήγορα για να αντιπροσωπεύονται με ακρίβεια από τα παγκόσμια αποθέματα χρυσού. Ως εκ τούτου, τα πρότυπα χρυσού εγκαταλείφθηκαν από όλες σχεδόν τις οικονομίες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκατέλειψαν το χρυσό πρότυπο το 1971.

Ενώ το

χρυσό πρότυπο

ρυθμίζει την αξία των ανταλλαγών σε όλη την οικονομία, περιορίζει επίσης την ικανότητα μιας κεντρικής κυβέρνησης να κάνει νομισματικές προσαρμογές στην τρέχουσα παγκόσμια οικονομία.

Μετά την εγκατάλειψη του χρυσού προτύπου, οι κυβερνήσεις απέκτησαν μεγαλύτερη ικανότητα να επηρεάζουν τις οικονομίες μέσω της νομισματικής πολιτικής. Η νομισματική πολιτική εξαρτάται από την ικανότητα της κεντρικής κυβέρνησης να προσαρμόζει τη ζήτηση της οικονομίας για χρήμα μέσω των επιτοκίων και της προσφοράς νομίσματος. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε περιόδους έκτακτης ανάγκης όπως ο πόλεμος ή η φυσική καταστροφή.