Ποιος πληρώνει όταν οι έμποροι είναι θύματα απάτης με πιστωτικές κάρτες;

Δεν είστε υπεύθυνοι για απάτη με πιστωτικές κάρτες, αλλά κάποιος πληρώνει την καρτέλα.

Έχουν γίνει αρκετοί λόγοι δημοσιότητας σχετικά με την απάτη και την ασφάλεια των πιστωτικών καρτών, μεγάλο μέρος της οποίας προέρχεται από την άκρως δημοσιευμένη παραβίαση των πιστωτικών καρτών Target στα τέλη του 2013. Ως αποτέλεσμα οποιασδήποτε παραβίασης της πιστωτικής κάρτας, θα υπάρχουν πάντα οι δαπάνες που συνδέονται με ολόκληρη υπόθεση. Δεν είναι απλώς ψευδείς αγορές, αλλά κάθε κόστος βαρύνει διαφορετικές οντότητες, ανάλογα με την κατάσταση.

Οι τράπεζες στοχεύουν σε μεγάλο Target

Ας ξεκινήσουμε με κάτι ευρύ, όπως η ιστορία Target. Στην περίπτωση αυτή, η πρώτη σειρά ζημιών εμφανίζεται στο Target, για οποιοδήποτε εμπόρευμα που αγοράστηκε ή / και απεστάλη. Αυτό θα μπορούσε να ανέλθει σε εκατομμύρια δολάρια σε χαμένη απογραφή.

Ακολουθούν οι πραγματικές χρεώσεις. Οι κάτοχοι καρτών δεν μπορούν να θεωρηθούν υπεύθυνοι από τον ομοσπονδιακό νόμο, επομένως δεν βρίσκονται στο γάντζο για τις αγορές αυτές. Οι τράπεζες που συνεργάζονται με τις κάρτες Target είναι οι αρχικοί ηττημένοι. Οι κατηγορίες αυτές έγιναν από κλέφτες οι οποίοι προφανώς δεν θα πληρώσουν τα τέλη. Οι τράπεζες, αντίθετα, στραφούν στο Target και αναμένουν να γίνουν ολόκληρες, γεγονός που οδήγησε σε μια σειρά αγωγών.

Έτσι, τώρα το βάρος επιστρέφει στο Target, το οποίο είναι πιθανό να βρεθεί υπεύθυνο για την παραβίαση λόγω κακής ασφάλειας. Ο στόχος ενδέχεται να χάσει έως και ένα δισεκατομμύριο δολάρια.

Αλλά δεν είμαστε τελειωμένοι. Όλες αυτές οι πιστωτικές κάρτες πρέπει να αντικατασταθούν. Τώρα είμαστε πίσω στις τράπεζες, οι οποίες πρέπει να εκδώσουν όλα αυτά τα νέα πλαστικά. Ωστόσο, θα κοιτάξουν και πάλι στο Target για να γίνουν ολόκληρα.

Μεγάλοι κίνδυνοι για τους ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων

Η κατάσταση είναι χειρότερη για τους ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων. Ο στόχος δεν θα είναι ευχαριστημένος με τις τεράστιες απώλειες, αλλά οι μικροί επιχειρηματίες μπορούν να καταστραφούν. Εάν οι απατεώνες χρεώνουν μια καταιγίδα σε κλεμμένα δεδομένα κάρτας με έναν συγκεκριμένο έμπορο και ο έμπορος παραδίδει το προϊόν του, είναι έξω από το προϊόν - και αυτό είναι μόνο η αρχή.

Οι τράπεζες μπορούν τότε να αναζητήσουν σε αυτόν την αποζημίωση για να επιτρέψουν τις δόλιες συναλλαγές. Επιπλέον, ο επεξεργαστής πληρωμής θα μάθει για την απάτη και θα τερματίσει τον λογαριασμό επεξεργασίας του. Μόλις συμβεί αυτό, καμία άλλη επιχείρηση επεξεργασίας δεν είναι πιθανό να αναλάβει την επιχείρησή της. Θα βρεθεί σε μια μαύρη λίστα. Έτσι στην περίπτωση αυτή, ο έμπορος μπορεί να καταστραφεί.

Συνήθως, όμως, είναι οι τράπεζες που τραυματίζονται περισσότερο. Αυτό περιλαμβάνει μικρές περιφερειακές τράπεζες. Οι συμβάσεις Visa και MasterCard θέτουν γενικά την επιβάρυνση της αποζημίωσης απάτης στην τράπεζα. Μία μικρή τράπεζα μπορεί να χτυπηθεί με μια μεγάλη αποζημίωση απάτης αν μια παραβίαση είναι αρκετά σοβαρή. Ακόμα χειρότερα, αν ο έμπορος είναι ο ίδιος εμπλεκόμενος, μπορεί να καταστήσει αδύνατη την ανάκτηση από τον έμπορο.

" ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ: Πώς να αμφισβητήσετε τις δόλεις χρεώσεις πιστωτικής κάρτας

Τι γίνεται με την απάτη με χρεωστικές κάρτες;

Πέρα από τον κόσμο των χρεωστικών καρτών, η απάτη μειώνεται, σε ποσοστό περίπου 0,04% της συνολικής δραστηριότητας. Οι απώλειες απάτης συνήθως διαμοιράζονται μεταξύ εκδοτών και εμπόρων καρτών. Ο εκδότης έχει ιστορικά κολλήσει με περίπου το 60% της ζημίας, με σχεδόν όλους τους υπόλοιπους να πηγαίνουν στον έμπορο. Είναι σπάνιο ότι ο κάτοχος της κάρτας παίρνει dinged - ίσως λιγότερο από το 2% όλων των χρεώσεων. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι εκδότες έλαβαν τις περισσότερες απώλειες όταν η κάρτα ήταν παρούσα αλλά δόλια, ενώ οι έμποροι έλαβαν το μεγαλύτερο μέρος των ζημιών όταν δεν υπήρχαν τα χαρτιά.

Πληρωμή εικόνας μέσω του Shutterstock