Γιατί οι ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων σκέφτονται για τη δεοντολογία;

Ένας επενδυτής προσέγγισε τον προγραμματιστή συνταξιοδότησης Josh Markowitz με μια ευκαιρία. Ο επενδυτής δεν φορούσε επαγγελματική ενδυμασία και είχε ζητήσει τη συνεδρίαση αργά το πρωί να πραγματοποιηθεί σε ένα πούρο μπαρ. Ο Markowitz αισθάνθηκε υποχρεωμένος να ζητήσει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την επενδυτική στρατηγική.

Ο επενδυτής δήλωσε στον Markowitz ότι αν επενδύσει $ 250.000 για δύο χρόνια θα κερδίσει απόδοση 15% ετησίως

Ο επενδυτής εξήγησε ότι δανείζει χρήματα σε επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν δυσχέρειες με τόκο 20%. Σύμφωνα με τη συμφωνία τους, εάν η εταιρεία οφειλέτη δεν μπορούσε να πληρώσει τα χρήματα πίσω εντός έξι μηνών, ο δανειστής θα μπορούσε να αγοράσει μετοχές στην εταιρεία με 40 τοις εκατό έκπτωση. Στόχος της στρατηγικής του επενδυτή ήταν η απόρριψη των μετοχών στην αγορά το συντομότερο δυνατόν.

Όπως και η αρπακτική, όπως ήταν η διαδικασία, δεν ήταν παράνομο. Όταν ο Markowitz τον ρώτησε για τους κινδύνους στο επιχειρηματικό μοντέλο, ο επενδυτής απάντησε: "Το μεγαλύτερο μας μέλημα είναι κανονιστικό."

Σχεδόν το 98% των επιχειρήσεων των ΗΠΑ είναι μικρές - πολύ μικρές - με λιγότερους από 20 υπαλλήλους. Και ανάμεσα στην πληρωμή γενικών εξόδων, τη συμμόρφωση με τους νόμους, την εκκαθάριση των φορολογικών ζητημάτων, και στην πραγματικότητα τη λειτουργία της επιχείρησης, έχουν τα χέρια τους γεμάτα.

Όταν αντιμετωπίζετε μια ηθική απόφαση, ο Aileron, ένας μη κερδοσκοπικός φορέας για ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων, δήλωσε ότι πρέπει να θέσει δύο ερωτήσεις:

Όταν μετρητά είναι μικρό, κάνετε κατάχρηση των πωλητών ή παραλείπετε να πληρώσετε μερικούς από τους υπαλλήλους σας;

• Εξοικονομήστε λίγα δολάρια και εξαπατήσετε την περιβαλλοντική ή εργασιακή συμμόρφωση;
• Αν απαντήσατε "ναι" σε κάθε ερώτηση, μπορείτε

  Διευθύνων Σύμβουλος της Intuitive Risk Management International

«Η ηθική μεταχείριση των εργαζομένων, οι καλές σχέσεις με το κοινό και οι σωστές πληροφορίες που μοιράζονται με τους ενδιαφερόμενους είναι όλες οι ευθύνες της κορυφαίας ηγεσίας και έχουν άμεσο αντίκτυπο στη συνολική ανάπτυξη της εταιρείας», γράφει

Οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων πρέπει να ιδρώνουν τις μικρές αποφάσεις γιατί, όπως λέει ο Aileron, τα ζητήματα επιχειρηματικής δεοντολογίας πάντοτε αρχίζουν μικρά.

Η Juliette Gust είναι ο ιδρυτής της Ethics Suite, μιας πλατφόρμας για τους εργαζόμενους στον κλάδο των εστιατορίων και της φιλοξενίας κακή συμπεριφορά του εργοδότη χωρίς να έχει πρόβλημα. Δίνει ένα παράδειγμα: Ένας εστιάτορας λαμβάνει ένα αίτημα από έναν ιδιοκτήτη τοπικής επιχείρησης που θα ήθελε να διοργανώσει μια εκδήλωση στο εστιατόριο της. Οι πολιτικές του κατόχου της επιχείρησης δεν επιτρέπουν το αλκοόλ σε εταιρικές εκδηλώσεις, επομένως ζητά από τον εστιάτορα να κρύψει τις πωλήσεις οινοπνευματωδών ποτών με την καταμέτρησή τους ως τρόφιμα.

«Αν … λέω« σίγουρα, κανένα πρόβλημα », τότε η ομάδα μου ξέρει είμαι πρόθυμος να κάνω μια ανήθικη απόφαση για να ωφεληθώ το εισόδημά μου ", λέει η ριπή.

Έχοντας δει αυτή την ανήθικη συμπεριφορά, οι εργαζόμενοι ενδέχεται να είναι πιο πιθανό να ενεργούν ανήθικα οι ίδιοι, λέει, και αυτό θα μπορούσε να απειλήσει τη φήμη και την κερδοφορία της επιχείρησης

Η ριπή αναφέρεται στο «σύνδρομο σπασμένων παραθύρων», η θεωρία ότι το έγκλημα είναι πιο πιθανό να συμβεί σε έναν δρόμο όπου υπάρχουν σπασμένα παράθυρα, διότι αποτελούν ένδειξη ότι η πειθαρχία και το κράτος δικαίου είναι πιο αδύναμα. Ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης στην εφαρμογή της θεωρίας στη δεκαετία του 1990 ήταν αμφιλεγόμενος, αλλά η κοινή λογική αναλογία για τις επιχειρήσεις είναι ξεκάθαρη.

Η «παρακμή» των ηθικών αποφάσεων

Tracy Miller, λέκτορας στο MBA @ Dayton, το online πρόγραμμα MBA από το πανεπιστήμιο του Ντέιτον, υπογραμμίζει ότι ο τόνος υποχωρεί.

Η ηθική στρατηγική μιας εταιρείας "οδηγείται από την κορυφή", λέει ο Miller. "Και έτσι πρέπει να το πιστεύετε από τους ηγέτες σας. Η ανώτατη διοίκησή σας πρέπει να πιστεύει ότι αυτό είναι σημαντικό στο χώρο εργασίας να επενδύσει πόρους σε αυτό. Οι επιχειρήσεις που έχουν επιτυχία έχουν βρει τη σωστή φόρμουλα για να βεβαιωθούν ότι τα λόγια και οι συμπεριφορές τους ευθυγραμμίζονται. "

Η σωστή απόφαση δεν θα είναι πάντα αυτή που σας κερδίζει τα περισσότερα χρήματα, αλλά μπορεί να προσφέρει και άλλα οφέλη. Για παράδειγμα, εάν ένας μοναδικός κάτοχος μιας επιχείρησης περιεχομένου προσλαμβάνει υπεργολάβους, μπορεί να τους καταβάλει το ημερήσιο επιτόκιο που ζητούν, ακόμα κι αν το κοστίζουν λίγο περισσότερο. Κάνει λιγότερο από το μέγιστο που μπορεί να κάνει για ένα συγκεκριμένο έργο, αλλά αναγνωρίζει ότι υπάρχουν λιγότερα απτά - αλλά εξίσου πολύτιμα οφέλη - να θεωρηθεί ως δίκαιος εργοδότης.

Πρώτον, ξέρει ότι δεν μειώνει τα επιτόκια της αγοράς τη δική του, πολύ ανταγωνιστική βιομηχανία. Δεύτερον, το προϊόν του είναι μόνο τόσο καλό όσο οι άνθρωποι που το παράγουν. Έτσι, είναι σημαντικό για αυτόν να γνωρίζει ότι την επόμενη φορά που θα καλέσει τον υπεργολάβο, θα πάρει το τηλέφωνο.

Όταν το κέρδος είναι το μοναδικό κίνητρο, λέει ο Μίλερ, μια εταιρία προετοιμάζεται για μια πτώση. Μπορείτε να μιλήσετε για εταιρείες που είχαν όλες τις σωστές λέξεις και στη συνέχεια οι συμπεριφορές τους ήταν διαφορετικές », είπε. "Και έτσι έβαλαν τα μάτια. Δεν κατέβαλαν τους υπαλλήλους υπεύθυνους για αυτές τις επιχειρηματικές πρακτικές, επειδή οι εργαζόμενοι δημιουργούσαν κέρδη και τα κέρδη ήταν πιο σημαντικά για την εταιρεία από ό, τι η ηθική. "

Ο Miller θέλει να αναφέρει ως παράδειγμα την Enron, η οποία ζήτησε προστασία από τους πολλούς πιστωτές της το 2001, με ισχυρισμούς περί εταιρικής απάτης

Οι μικρές επιχειρήσεις δεν λειτουργούν στην κλίμακα της Enron, αλλά οι ηθικές τους κατευθυντήριες γραμμές δεν διαφέρουν. "Μια δεοντολογική επιχείρηση όχι μόνο συμμορφώνεται με τους νόμους και τους σωστούς σχετικούς κανόνες", γράφει ο Reddy, "λειτουργεί επίσης ειλικρινά, ανταγωνίζεται δίκαια, παρέχει ένα λογικό περιβάλλον για τους υπαλλήλους της και δημιουργεί συνεργασίες με πελάτες, πωλητές και επενδυτές."

Η εξέταση μιας μικρής επιχείρησης ως ενός δικτύου ενδιαφερομένων καθιστά ευκολότερο να αντιληφθεί κανείς πώς, με μια ανήθικη απόφαση, μια μικρή επιχείρηση μπορεί να αποξενώσει τους πελάτες, να κάψει γέφυρες με υπεργολάβους, να καταστρέψει ζωές, να καταστρέψει τη φήμη της και ακόμη και να τελειώσει σε νομικό πρόβλημα.

Επιστρέφοντας το πραγματικό παράδειγμα του σχεδιαστή συνταξιοδότησης Markowitz, ήξερε ότι θα μπορούσε να έχει κάνει χρήματα για τους πελάτες του, επενδύοντας σε ένα σύστημα επιθετικής δανειοδότησης, ενώ τεχνικά δεν κάνει τίποτα λάθος. Ωστόσο, ο μακροπρόθεσμος κίνδυνος δεν αξίζει τη βραχυπρόθεσμη ανταμοιβή, οπότε είπε «όχι» στην ευκαιρία.

Σύμφωνα με τον Μίλα του Ντέιτον, οι επιχειρήσεις πρέπει να κάνουν την ηθική μέρος του πολιτισμού και του συστήματος αξιών τους. Αυτό σημαίνει την επένδυση πόρων στην κατάρτιση για την προστασία της μακροχρόνιας φήμης μιας εταιρείας. Με αυτόν τον τρόπο, όταν αντιμετωπίζουν μια απόφαση που μπορεί να λυγίσει τους κανόνες, οι εργαζόμενοι δεν ξέρουν να το κάνουν ή να αναζητήσουν πρόσθετη καθοδήγηση. Στο τέλος, η δεοντολογία αμβλύνει την κατώτατη γραμμή